Dynegy

Dynegy

Typ

Public (NYSE: DYN)

Headquarters

1000 Louisiana St, Ste. 5800
Houston, TX 77002

Obszar obsługiwany

AR, AZ, CA, CT, GA, IL, KY, ME, MI, NV, NY, OH, PA, TX

Kluczowi ludzie

Bruce A. Williamson, CEO

Przemysł

Producent&Dystrybutor

Produkty

Elektryczność

Przychody

$3.10 mld (2007)

Dochód netto

▲ $264.0 mln (2007)

Pracownicy

1,800 (2007)

Spółki zależne

Illinova
Destec Energy
Dynegy Canada
Dynegy Europe
Dynegy Global Communications
Dynegy Operating Co.
Dynegy Midwest Generation
Dynegy Midstream Services
Dynegy Northeast Generation
Dynegy Storage
Dynegy Technology Strategy & Ventures
Wholesale Energy Network

Strona internetowa

Dynegy.com

Dynegy Inc. (NYSE: DYN), z siedzibą w Houston, TX, jest dużym właścicielem i operatorem elektrowni na węgiel, olej opałowy i gaz ziemny.

Portfolio energetyczne

Z całkowitej mocy wytwórczej 23 402 MW w 2005 roku (2,19% całkowitej mocy wytwórczej w USA), Dynegy produkuje 75,9% z gazu ziemnego, 16,0% z węgla i 8,0% z ropy naftowej. Dynegy posiada elektrownie w Arizonie, Kalifornii, Connecticut, Georgii, Illinois, Kentucky, Luizjanie, Maine, Michigan, Minnesocie, Missisipi, Nevadzie, Nowym Jorku, Ohio, Pensylwanii, Teksasie i Wisconsin.

Elektrownie węglowe

Dynegy posiadała w 2005 roku 12 elektrowni węglowych o mocy 3 755 MW. Oto lista elektrowni węglowych Dynegy:

Plant Name	State	County	Year(s) Built	Capacity
Baldwin	IL	Randolph	1970, 1973, 1975	1892 MW
Wood River	IL	Madison	1954, 1964	500 MW
Havana	IL	Mason	1978	488 MW
Danskammer	NY	Orange	1959, 1967	387 MW
Hennepin	IL	Putnam	1953, 1959	306 MW
Vermilion	IL	Vermilion	1955, 1956	182 MW

W 2006 roku, 6 elektrowni węglowych Dynegy wyemitowało 23.9 mln ton CO2 i 96 000 ton SO2 (0,6% wszystkich emisji SO2 w USA).

Dynegy ponownie rozważa budowę nowych elektrowni węglowych

W grudniu 2008 roku prezes Dynegy, Bruce Williamson, ogłosił, że firma ponownie ocenia swoją rolę w rozwoju nowych elektrowni. Williamson powołał się na zacieśniające się rynki kredytowe i trudności w dopuszczeniu nowych elektrowni węglowych jako powody ponownego rozważenia zaangażowania firmy w lokalizację, wydawanie pozwoleń, finansowanie i budowę co najmniej sześciu nowych projektów. Jako alternatywę, firma rozważy dodanie generacji do istniejących obiektów w północno-wschodniej, środkowo-zachodniej i zachodniej części USA.

Projekty, które zostaną poddane ponownej ocenie obejmują:

• Elektrownia Longleaf – Georgia (Canceled)
• LS Power Elk Run Energy Station – Iowa (Canceled)
• Elektrownia Midland -. Michigan (odwołana)
• Plum Point Energy Station – Arkansas (odwołana)
• Sandy Creek Plant – Texas (ukończona, ale sprzedana LS Power)
• West Deptford Project – New Jersey (odwołana)
• Projekt West Deptford New Jersey (anulowany)
• White Pine Energy Station – Nevada (anulowany)

Projekty węglowe Sponsorowane przez Dynegy w ramach spółki joint venture z LS Power

Następujące projekty były również sponsorowane przez Dynegy i LS Power, ale zostały anulowane.

• Kompleks energetyczny Baldwin (Illinois) (odwołany)
• LS Power Zakład Sequoyah (Oklahoma) (odwołany)
• Wniosek LS Power Sussex (Wirginia) (Anulowana)
• Projekt Marion City (Karolina Południowa) (Anulowana)

Dynegy rozwiązuje spółkę joint venture z LS Power

Dnia 2 stycznia, 2 stycznia 2009 r. Dynegy ogłosiła, że rozwiązuje spółkę joint venture z LS Power, częściowo z powodu kryzysu kredytowego. Zgodnie z umową LS Power zachowa prawa do budowy rozważanych projektów elektrowni węglowych w stanach Arkansas, Georgia, Iowa, Michigan i Nevada. Dynegy zapłaci także LS Power około 19 mln dolarów. Bez wsparcia Dynegy, LS Power prawdopodobnie będzie miał większe trudności z pozyskaniem funduszy i zawarciem długoterminowych umów kupna, aby umożliwić realizację nowych elektrowni.

Rynek akcji zareagował pozytywnie na tę informację, dzięki czemu akcje Dynegy wzrosły 2 stycznia o 19%, a w następnym tygodniu o kolejne 10%.

Szczegółowo opisując powody rozwiązania spółki, prezes Dynegy Bruce Williamson powiedział:

„Krajobraz rozwoju zmienił się znacząco od czasu, gdy zgodziliśmy się wejść w spółkę joint venture z LS Power jesienią 2006 roku”, powiedział Bruce A. Williamson, prezes, przewodniczący i dyrektor generalny Dynegy Inc. „Obecnie rozwój nowej generacji jest w coraz większym stopniu naznaczony barierami wejścia, w tym zewnętrznymi czynnikami kredytowymi i regulacyjnymi, które sprawiają, że rozwój jest dużo bardziej niepewny. W świetle tych okoliczności rynkowych, Dynegy zdecydowała się skupić działania rozwojowe i inwestycje wokół własnego portfolio, gdzie kontrolujemy opcję rozwoju i możemy lepiej zarządzać ponoszonymi kosztami.”

LS Power odwołuje Elk Run Energy Station

W dniu 6 stycznia 2009 r. firma LS Power ogłosiła, że odwołuje plany budowy proponowanej Elk Run Energy Station w Waterloo w stanie Iowa.

LS Power wstrzymuje budowę elektrowni w stanie Nevada

W dniu 5 marca 2009 r. firma LS Power powiadomiła organy regulacyjne stanu Nevada o wycofaniu wniosku o budowę White Pine Energy Station. Firma powołała się na warunki ekonomiczne i niepewność regulacyjną. Zamiast tego LS Power skupi się na ukończeniu planowanego projektu 500-milowej linii przesyłowej, aby zapewnić nowy dostęp do odnawialnych źródeł energii w całej Nevadzie.

Grudzień 2011 r: Longleaf i Plum Point II anulowane

W dniu 12 grudnia 2011 roku Sierra Club ogłosił porozumienie prawne pomiędzy LS Power i Sierra w sprawie anulowania Longleaf, proponowanej elektrowni węglowej o mocy 1200 MW w Georgii, oraz Plum Point II, proponowanej elektrowni węglowej o mocy 665 MW w Arkansas. Ponadto, jako część porozumienia, Sierra wycofała swój sprzeciw wobec elektrowni Sandy Creek w Teksasie, a LS Power zgodziła się na bardziej rygorystyczne kontrole zanieczyszczenia powietrza w Sandy Creek. Sierra Club zauważył, że Longleaf, który po raz pierwszy został zaproponowany w 2001 roku, był jedną z pierwszych elektrowni węglowych wśród setek elektrowni węglowych zaproponowanych — i w większości pokonanych — w ostatnim boomie węglowym.

Kontekst

The Natural Gas Clearinghouse, poprzednik Dynegy, stał się bardziej znany pod swoją późniejszą skróconą nazwą, NGC Corporation, na początku lat 90-tych, kiedy stał się spółką publiczną notowaną na Nowojorskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. NGC była zintegrowaną spółką świadczącą usługi związane z gazem ziemnym, która od 1994 roku corocznie wypłacała akcjonariuszom dywidendę pieniężną. Do 1996 roku jej aktywa wzrosły do 550 milionów USD, a zadłużenie długoterminowe wynosiło 525 milionów USD.

Dynegy przyjęła markę „New Economy” w 1998 roku, po czym firma ustrukturyzowała się w sposób podobny do Enronu, uruchamiając kilka przedsięwzięć biznesowych, w tym internetową platformę handlową i szerokopasmowe usługi komunikacyjne, które mogły być mylnie uznane za przedsięwzięcia jej większego rywala.

Dynegy, wraz z Enron, El Paso Corporation, Reliant Energy i kilku innych firm energetycznych, został oskarżony o ustalanie cen i innych oszukańczych praktyk podczas kryzysu energii elektrycznej w Kalifornii w 2000 roku. W 2001 r. firma złożyła nieudaną ofertę przejęcia Enronu, wycofując się w ostatniej chwili po nieoczekiwanym przeszacowaniu zysków przez Enron. Wkrótce po wycofaniu się, Enron złożył wniosek o ogłoszenie upadłości na podstawie rozdziału 11 i pozwał Dynegy. Jednym z aspektów transakcji przejęcia, który jednak przetrwał, było nabycie przez Dynegy rurociągu Northern Natural Gas Company, najbardziej lukratywnego aktywa Enronu w postaci rurociągów.

Niestety dla akcjonariuszy i pracowników Dynegy, wydarzenia te nie zapobiegły pogrążeniu się Dynegy w kryzysie podobnym do tego, który dotknął Enron pod koniec 2002 roku. Wśród oskarżeń o oszustwa księgowe i inne nadużycia, założyciel firmy Charles Watson zrezygnował ze stanowiska, a firma została zmuszona do sprzedaży gazociągu Northern Natural Gas konsorcjum inwestorów pod przewodnictwem znanego miliardera Warrena Buffetta.

Po tych wydarzeniach firma zatrudniła Bruce’a Williamsona, byłego członka zarządu Duke Energy, który rozpoczął program cięcia kosztów, eliminacji nierentownych przedsięwzięć i restrukturyzacji finansowej, co pozwoliło uniknąć złożenia wniosku o upadłość. Firma pozbyła się wszystkich swoich biznesów z wyjątkiem głównego biznesu związanego z energetyką handlową i płynnym gazem ziemnym. Koncentrując się na tych podstawowych obszarach działalności i zarządzając nimi z silnym naciskiem na wydajność i kontrolę kosztów, Dynegy była w stanie ustabilizować swoją sytuację finansową.

Fuzje, zbycia i przejęcia

W czerwcu 1998 r. Dynegy Inc. powstała z połączenia NGC Corp. z przedsiębiorstwami Chevron Corporation zajmującymi się gazem ziemnym i cieczami gazowymi.

W wyniku fuzji zakończonej 1 lutego 2000 roku, Illinova Corporation stała się spółką zależną Dynegy Inc, w której Chevron Corporation również objął 28% udziałów. Illinova, spółka holdingowa Illinois Power Company, rozrosła się do ponad 415 milionów USD w aktywach i 1,8 miliarda USD długu długoterminowego. Od końca lat 80-tych przedsiębiorstwo użyteczności publicznej IP działało prawie w całości w oparciu o elektrownie węglowe, z mniej niż 1% zasilanych ropą i gazem.

W 2004 roku Dynegy sprzedała Illinois Power Company firmie Ameren Corporation, następcy pierwotnych partnerów spółki IP z systemu Midwest Power Pool z 1952 roku.

Pod koniec 2005 r. Dynegy kontynuowała restrukturyzację, sprzedając działalność związaną z płynnym gazem ziemnym spółce Targa Resources, należącej do firmy private equity Warburg Pincus.

W marcu 2007 r. Dynegy nabyła portfel produkcji energii od LS Power, prywatnego dewelopera energii z węgla i gazu. Sprzedaż składała się głównie z działających obiektów gazu ziemnego w Kalifornii, Arizonie i na północnym wschodzie, farmy wiatrowej w budowie i projektów węglowych w budowie. Projekty węglowe w budowie są częścią 50/50 procentowego udziału Dynegy i LS Power i stworzyłyby największą firmę budującą elektrownie węglowe w kraju. LS Power otrzymał 340 mln akcji Dynegy B, 100 mln USD w gotówce oraz skrypt dłużny o wartości 275 mln USD. Dynegy przejęła około 1,8 mld USD długu od LS Power.

W 2009 roku Dynegy sprzedała osiem elektrowni (5 szczytowych i 3 pracujące w cyklu łączonym) z powrotem do LS Power w transakcji o wartości 1,5 mld USD w gotówce i akcjach, kończąc 30-miesięczną współpracę. Dynegy otrzymała 1 miliard dolarów w gotówce i 245 milionów akcji Dynegy B w zamian za obiekty. The deal includeded the remaining share of the joint venture for the development of the Sandy Creek Plant.

On April 9, 2018, Texas-based Vistra Energy, the parent company for TXU Energy and Luminant, announced it had completed its merger with Dynegy. Vistra Energy będzie nazwą połączonej firmy idącej naprzód.

Kampania Sierra Club

W lutym 2008 roku The Sierra Club rozpoczął ogólnokrajową kampanię mającą na celu wywarcie presji na Dynegy, aby porzuciła swoje plany budowy sześciu nowych elektrowni węglowych w całym kraju, a zamiast tego przeniosła swoją uwagę na czystsze rozwiązania energetyczne. Kampania jest pierwszą próbą sił anty-węglowych, aby wyróżnić jedną firmę w skali całego kraju.

Kampania rozpoczęła się od masowych telefonów do siedziby Dynegy pochodzących z dwudziestu stanów – „tysiące telefonów”, jak podaje Sierra Club. Dyrektor generalny Dynegy, Bruce Williamson, skarżył się, że jego firma jest niesprawiedliwie atakowana. Williamson został również wybrany jako jeden z pięciu dyrektorów, którzy w 2008 roku otrzymali nagrody „Fossil Fool of the Year”.

EPA publikuje listę 44 „wysokiego ryzyka” popiołu węglowego wysypisk

W odpowiedzi na żądania ekologów, jak również senator Barbara Boxer (D-California), przewodniczący Senackiej Komisji Środowiska i Robót Publicznych, EPA podała do publicznej wiadomości listę 44 „wysoki potencjał zagrożenia” odpadów węglowych wysypisk. Ocena dotyczy miejsc, w których awaria tamy najprawdopodobniej spowodowałaby ofiary śmiertelne, ale nie obejmuje oceny prawdopodobieństwa takiego zdarzenia. Dynegy jest właścicielem dwóch takich składowisk, oba znajdują się w stanie Illinois. W jednym z nich składowane są odpady ze spalania węgla dla elektrowni Havana, a w drugim dla elektrowni Wood River. Aby zapoznać się z pełną listą obiektów, zobacz Odpady węglowe.

Ujawnianie finansowych skutków globalnego ocieplenia

Dynegy była jedną z pięciu firm energetycznych wezwanych w 2007 roku przez nowojorskiego prokuratora generalnego Andrew Cuomo w celu nagłośnienia ryzyka finansowego związanego z inwestowaniem w paliwa kopalne. W październiku 2008 r. Dynegy zgodziła się ujawnić informacje o tym, jak globalne ocieplenie może wpłynąć na jej praktyki biznesowe. Umowa wymaga, by Dynegy ujawniła w swoich rocznych raportach potencjalne konsekwencje przyjęcia federalnych przepisów ograniczających emisję dwutlenku węgla. Dynegy zgodziła się również informować o swoich wysiłkach na rzecz złagodzenia emisji CO2, szacunkach dotyczących jej odpowiedzialności finansowej za rozstrzygnięcie ewentualnych procesów sądowych związanych ze zmianami klimatycznymi oraz o potencjalnym wpływie zmian klimatycznych na jej zdolność do wytwarzania energii elektrycznej. Xcel Energy zgodziła się na podobne warunki w sierpniu.

Słabnąca gospodarka i zmniejszający się popyt

Podczas rozmowy telefonicznej dotyczącej zysków Dynegy za trzeci kwartał w listopadzie 2008 roku, dyrektor generalny Bruce Williamson ogłosił, że „w kraju rozwija się bardzo niewiele nowych elektrowni i bardzo niewiele można uzasadnić ekonomicznie w obecnych warunkach.” Zasugerował, że warunki ekonomiczne prawdopodobnie spowolnią popyt na energię w krótkim okresie. Na te wypowiedzi mogła mieć wpływ ugoda z Cuomo, która zobowiązywała spółkę do ujawnienia ryzyka finansowego związanego z inwestycjami w węgiel. Williamson stwierdził jednak również, że w dłuższej perspektywie jego zdaniem to warunki pogodowe, a nie ekonomiczne, będą głównym czynnikiem napędzającym popyt na energię elektryczną, w związku z czym globalny popyt będzie „nadal wywierał presję na wzrost cen energii”.”

Prezes Dynegy Bruce Williamson zdobywa nagrodę dla najgorszego „Sknerusa” 2008 roku

W grudniu 2008 roku Co-Op America ogłosiła swoją listę najgorszych korporacyjnych „Sknerusów” 2008 roku, przyznawaną „prezesom, którzy wykazywali najgorsze rodzaje niepohamowanej chciwości i braku współczucia lub troski o innych w ciągu ostatniego roku”. Bruce Williamson znalazł się na liście za „Kopalną głupotę”, ponieważ pomimo jego niedawnego oświadczenia, że bardzo niewiele nowych elektrowni może być uzasadnionych ekonomicznie, Dynegy kontynuuje plany budowy sześciu nowych elektrowni węglowych. Williamson był także wiceliderem nagrody „Fossil Fool of the Year Award” za plany budowy większej liczby nowych elektrowni niż jakakolwiek inna firma energetyczna.

Lobbing węglowy

Dynergy jest członkiem American Coal Ash Association (ACAA), parasolowej grupy lobbingowej dla wszystkich interesów związanych z popiołem węglowym, do której należą najwięksi spalający węgiel Duke Energy, Southern Company i American Electric Power, a także dziesiątki innych firm. Grupa argumentuje, że tak zwany „przemysł korzystnego wykorzystania” zostałby wyeliminowany, gdyby nadano „niebezpieczne” oznaczenie dla odpadów z popiołu węglowego.

ACAA utworzyła grupę frontową o nazwie Citizens for Recycling First, która twierdzi, że używanie toksycznego popiołu węglowego jako wypełniacza w innych produktach jest bezpieczne, pomimo dowodów przeciwnych.S. Departament Sprawiedliwości i U.S. EPA wraz ze stanem Illinois ogłosił ugodę między Illinois Power Company i jej następcą, Dynegy, w sprawie domniemanych naruszeń przepisów New Source Review ustawy Clean Air Act w Baldwin Energy Station firmy. EPA zauważyła, że emisja dwutlenku siarki (SO2) i tlenku azotu (NOx) w elektrowni zmniejszy się o 54.000 ton rocznie dzięki instalacji nowego sprzętu do kontroli zanieczyszczeń o wartości około 500 milionów dolarów. Oprócz Baldwin Generating Station, Havana Power Station, Hennepin Power Station i Vermilion Power Station, Wood River Station były zaangażowane w rozliczenia.

EPA stwierdziła, że to „rozliczenie wymaga instalacji czterech nowych urządzeń odsiarczania spalin (skruberów) do kontroli SO2; cztery nowe baghouse do kontroli cząstek stałych (sadza); i eksploatacji istniejących urządzeń kontrolnych, w tym trzech selektywnej redukcji katalitycznej (SCR) systemów, cały rok do kontroli NOx. Cały system pięciu zakładów będzie podlegał rocznym limitom emisji, aby zapewnić osiągnięcie znaczących redukcji w całym systemie zarówno dla SO2 jak i NOx.”