Jaka jest różnica między losem a przeznaczeniem?

Często słyszałem, że te terminy są używane zamiennie, jednak są one nieco inne. Oba odnoszą się do z góry ustalonych wydarzeń, które leżą poza naszą kontrolą i implikują jakiś rodzaj wyższej, lub zewnętrznej, siły.

Można argumentować, że przeznaczenie jest bardziej pozytywne niż los, a ponadto implikacja jest taka, że możemy sprawować pewien stopień kontroli nad naszym przeznaczeniem. Los czuje szczególnie beznadziejny do mnie i zauważam mój opór do terminu zarówno w życiu i w mojej pracy klinicznej. Hollywood chciałoby, abyśmy wierzyli, że jesteśmy przeznaczeni do dobrych rzeczy i przeznaczeni do złych, jednak to neguje wolną wolę i zakłada z góry ustalone przeznaczenie.

Akceptacja rzeczywistości

Wielka część pracy psychoterapii dotyczy pogodzenia się z rzeczywistością – przeszłością i teraźniejszością. Oznacza to akceptację tego, co było w kategoriach naszych doświadczeń z dzieciństwa lub przeszłych traum i przepracowanie złożonych emocji wokół nich. Oznacza to żałobę. Postrzeganie czegoś jako losu lub przeznaczenia może być ochronne na krótką metę, ale może znacznie utrudnić nam podejście do życia.

Akceptacja rzeczywistości w teraźniejszości oznacza również akceptację niewygodnych ograniczeń, których teraz możemy nie być w stanie zmienić. Na przykład, może to oznaczać pogodzenie się z końcem związku i zaakceptowanie naszej roli w jego upadku; lub może to oznaczać pogodzenie się z biologiczną stratą – taką jak niemożność posiadania dziecka – i zaakceptowanie, że nie jest to przeznaczenie, ale boleśnie, jest to przypadkowe i niesprawiedliwe.

Ochrona w wyższym znaczeniu

Jest iluzja ochrony w wyobrażaniu sobie, że „rzeczy dzieją się z jakiegoś powodu”, gdy nie tak działa świat. To nie neguje osobistej odpowiedzialności oraz przyczyny i skutku.

Może to jest ostatecznie, gdzie możemy narysować kliniczne rozróżnienie między losem a przeznaczeniem: kiedy już pogodziliśmy się z rzeczywistością i zaakceptowaliśmy doświadczenia przeszłości i ograniczenia teraźniejszości, wtedy, gdy bierzemy odpowiedzialność za nasze życie, kształtujemy nasze przeznaczenie.

W tym sensie przeznaczenie jest przepisane przez nas samych w oparciu o autentyczne życie i wybór życia substancjalnego. Oznacza to identyfikację, a następnie wybór zaangażowania się w to, co przynosi naszemu życiu sens. Oznacza to podejmowanie decyzji z jak najpełniejszym zrozumieniem implikacji tych decyzji i strat, które im towarzyszą. A wszystkim decyzjom towarzyszy strata.

Koszt możliwości

Ekonomiści często mówią o kosztach możliwości – kosztach poniesionych przy dokonywaniu jednego wyboru, a więc rezygnacji z innych możliwych wyborów.

Koszt możliwości ma takie samo zastosowanie w dziedzinie psychologii. Jeśli dokonamy pewnych wyborów w życiu, nie będziemy w stanie wybrać innych ścieżek życia. Pomimo tego, co Instagram i Facebook obiecują – nikt z nas nie może mieć wszystkiego!

Można argumentować, że terminy losu i przeznaczenia są po prostu tym – słowami do opisania czegoś. Jednakże, gdy nasze doświadczenie świata jest kształtowane i rozumiane poprzez słowa, stają się one wyjątkowo potężne. Dlatego, choć nie tak ezoteryczne i chwytliwe, wolę terminy „strata i odpowiedzialność” jako zamienniki dla „losu i przeznaczenia”. Przynajmniej możemy pogodzić się z utratą, a następnie ćwiczyć świadome poczucie odpowiedzialności w kształtowaniu naszego życia naprzód.

Mark Vahrmeyer jest zarejestrowanym w UKCP psychoterapeutą integracyjnym, który silnie czerpie z egzystencjalnych myśli i teorii, aby pomóc klientom nadać sens coraz bardziej bezsensownemu światu. Spotyka się z klientami w Hove i Lewes.

Dalsza lektura autorstwa Marka Vahrmeyera –

Jak wybrać psychoterapeutę?

Czy dorastanie w innej kulturze zawsze jest dobre?

Co powoduje bezsenność?

Dlaczego psychoterapia ma znaczenie we współczesnym świecie?

.