10 Meest Beroemde Indiase Koningen en Keizers

10 Meest Beroemde Indiase Koningen en Keizers

De Republiek India is het op één na dichtstbevolkte land en de dichtstbevolkte democratie ter wereld. Men kan zich alleen maar voorstellen welke machinerie er aan te pas komt om een dergelijk land goed te besturen. India kan bogen op een rijke en levendige geschiedenis, die voor een groot deel is terug te voeren op de vele keizerrijken. De 10 beroemdste Indiase koningen en keizers geven ons een blik op de levendige geschiedenis van India.

1. Keizer Akbar

Keizer Akbar was van het Mughal-rijk en was een van de grootste monarchen in de geschiedenis van India. Hij werd in 1542 geboren als zoon van de Mughal keizer Humayun en Hamida Banu Begum. Zijn vader was in ballingschap en daarom werd Akbar opgevoed door zijn ooms van vaderskant. Hij bracht tijd door met jagen, paardrijden, zwaardvechten en hardlopen, wat van hem een geoefend en vaardig krijger maakte. Hij ging niet naar een gewone school en leerde dus niet lezen en schrijven. In plaats daarvan werden hem verschillende onderwerpen voorgelezen, zoals geschiedenis, godsdienst, wetenschap, filosofie en andere onderwerpen. Opmerkelijk is dat hij daardoor, ondanks zijn analfabetisme, bijna alle onderwerpen beheerste.

Akbar was een Moslim en een van de machtigste keizers van de Mughal Dynastie en bouwde een groot rijk op dat zich over het grootste deel van het Indiase subcontinent uitstrekte.

Hij had een vroege start als keizer, want zijn vader stierf toen hij 13 was. Hij veroverde gebieden en staten in de noordelijke, westelijke en oostelijke regio’s, met name Punjab, Delhi, Agra, Rajputana, Gujarat, Bengalen, Kabul, Kandahar en Baluchistan. Hierdoor kwam het grootste deel van India onder zijn controle.

De regeerperiode van keizer Akbar werd verrijkt door zijn beleidsmaatregelen die een vreedzame sfeer creëerden, de reorganisatie van de belastingstelsels, de verdeling van zijn leger het aanknopen van buitenlandse betrekkingen met het Westen. De keizer hield van kunst en cultuur en liet literatuurboeken in verschillende talen schrijven en bouwde talrijke architectonische meesterwerken.

Akbar trouwde in 1551 met Ruqaiya Sultan Begum. Zij was zijn eerste nicht. Hij had nog vele andere vrouwen, sommige uit politieke belangen.

Het is nogal ongebruikelijk dat keizer Akbar een nieuwe sekte introduceerde, ‘Din-i-Ilahi’, die de praktijken van de Islam, het Hindoeïsme, het Jainisme, het Christendom en het Zoroastrisme combineerde! Dit was nadat hij de Ibadat Khana, huis van aanbidding, in Fatehpur Sikri had opgericht.

Keizer Akbar stierf in 1605 aan dysenterie en werd opgevolgd door zijn zoon.

De populaire cultuur legt het leven en de tijd van deze grote keizer vast in romans die gebaseerd zijn op zijn leven en televisieseries die zijn verhaal vertellen.

2. Chandragupta Maurya

Chandragupta Maurya stichtte het Maurya-rijk, dat zich uitstrekte over Kashmir in het noorden tot het Deccan Plateau in het zuiden en Afghanistan en Balochistan in het westen tot Bengalen en Assam in het oosten. Hij nam de Macedonische gebieden in beslag en veroverde de oostelijke gebieden van Alexanders generaal Seleucus, waardoor zijn grondgebied nog groter werd.

Maurya was een van de belangrijkste heersers in de geschiedenis van India die wordt gecrediteerd voor het verenigen van kleine onafhankelijke staten in India tot één groot koninkrijk onder één bestuur.

Een jonge Chandragupta Maurya vernietigde de Nanda-dynastie, die over het grootste deel van Noord-India heerste. Dit was een hele prestatie voor een 20-jarige.

Chandragupta Maurya werd in 340 v.Chr. in Bihar geboren, en werd begeleid door Chanaka, een groot Brahmaans geleerde in economie en politieke wetenschappen, die later zijn mentor werd. Details over zijn ouders zijn onzeker – er wordt gezegd dat hij werd geboren uit een Namda prins en zijn dienstmaagd Mura, of dat hij afkomstig was uit de Moriya stam van pauwentemmers.

Zoals reeds vastgesteld, veroverde Chandragupta Maurya het grootste deel van het Indiase subcontinent, en stichtte een van de grootste rijken ooit in de geschiedenis van India. Hij is bekend en geëerd voor deze prestatie. Zijn zoon Bindusara volgde hem op nadat hij zijn troon had verlaten en zich tot het jainisme had bekeerd. Maurya reisde naar Shravanabelagola, een beroemde religieuze plaats in Zuid-India waar hij mediteerde en vastte tot zijn dood in 298 v.Chr.

3. Keizer Ashoka

De verspreiding van het boeddhisme in vele delen van de wereld wordt toegeschreven aan keizer Ashoka die de derde heerser was van het Mauryaanse Rijk. Hij werd ook wel ‘Ashoka de Grote’ genoemd omdat hij over bijna het gehele Indiase subcontinent heerste. Hij concentreerde zich op de voortdurende uitbreiding van zijn rijk. Zijn heerschappij wordt beschouwd als een van India’s meest glorieuze periodes.

Ashoka ging maar door met zijn veroveringen, maar maakte een ommekeer na zijn bloedigste en dodelijkste veldslag bij Kalinga – deze liet hem gebroken achter en veranderde hem van een woeste wraakzuchtige heerser in een vreedzame en geweldloze keizer. De slag bij Kalinga kostte 100.000 soldaten en burgers het leven en meer dan 150.000 werden gedeporteerd.

Heden ten dage vind je in India sporen van Ashoka’s nalatenschap – je ziet meditatieplaatsen, stupa’s genaamd, verspreid over zijn grote rijk, zuilen, en de Ashoka Chakra die op veel van zijn relikwieën is gegraveerd.

Keizer Ashoka werd in 304 v.Chr. in de buurt van Patna geboren als zoon van de tweede keizer van de Mauryaanse dynastie, Bindusara en Maharani Dharma. Geboren in een koninklijke familie, gaf hem toegang tot training die hij anders niet zou hebben gehad – hij was goed in vechten en jagen. Hij kreeg ook koninklijke militaire training.

Zijn troonsbestijging was nogal bloederig en onconventioneel – hij moest zijn 99 broers doden om aanspraak te maken op de troon, die hevig werd betwist toen zijn vader stierf.

4. Keizer Bahadur Shah Zafar

Bahadur Shah Zafar werd in 1775 in Delhi geboren. Hij was een tweede zoon van Akbar Shah II en Lai Bai en was dus niet de eerste die de troon van zijn vader moest overnemen. Hij was de laatste Mughal keizer van India.

Hij werd opgeleid in de Urdu, Perzische en Arabische talen, en getraind in de militaire kunsten van rijkunst, zwaardvechtkunst, schieten met pijl en boog en met vuurwapens. Twee van zijn leraren maakten hem bekend met poëzie en zorgden ervoor dat hij er verliefd op werd. Zafar hield zich veel liever bezig met soefisme, muziek en literatuur dan met politiek.

Keizer Zafar regeerde over een betrekkelijk klein rijk in een tijd waarin de Oost-Indische Compagnie aan politieke macht won in Indi – hij had zeer weinig macht over India dat inmiddels was opgedeeld in honderden koninkrijken en vorstendommen.

Tijdens de Indiase opstand van 1857 speelde keizer Zafar een prominente rol in de strijd voor de onafhankelijkheid van India van het Britse gezag – de Britten hadden hem zwaar onderschat.

Keizer Zafar streefde naar religieuze verdraagzaamheid in zijn rijk. Hij bevorderde religieuze eerlijkheid, maar steunde niet de extremistische standpunten van sommige orthodoxe moslimsjeiks.

De neergang van keizer Zafars rijk wordt toegeschreven aan de Britse invasie. Zafar verloor veel mannelijke leden van zijn familie die door de Britten werden gedood.

Zafar stierf in ballingschap waartoe hij door de Britten was veroordeeld, op 87-jarige leeftijd.

5. Keizer Krishnadevaraya

Hij was de keizer van het Vijayanagara Rijk dat regeerde tijdens de meest kritieke fase van het rijk toen vele mogendheden een bod op het rijk deden. Krishnadevaraya consolideerde het rijk en versloeg de Bahmaanse Sultans en de Portugezen en veroverde hun forten van Bidar, Gulbarga, Raichur en Bijapur. Hij nam de forten Udayagiri, Kondavalli en Kondavidu in en veroverde ze. De eerste jaren van zijn bewind besteedde hij aan het afwenden van belegeringen

Keizer Krishnadevaraya had een grote staat van dienst van briljante prestaties en wist de politieke stabiliteit te handhaven. Zijn succes wordt vaak vergeleken met dat van de grootste keizers van Azië en Europa.

Zijn grondgebied omvatte drie verschillende machtige regio’s, die elk naar hem verwezen met verschillende titels, zoals Koning der drie Koningen.

Krishnadevaraya nam ook slimme handelsbeslissingen- hij kapitaliseerde op de aanwezigheid van de Portugezen, kocht Arabische paarden en kanonnen en verbeterde de watervoorziening in Vijayanagara City.

Keizer Krishnadevaraya werd geboren in 1471. Zijn vader was een legeraanvoerder die na de dood van de heerser de Tuluva-dynastie oprichtte om deze bijeen te houden.

Krishnadevaraya werd in 1529 ernstig ziek en overleed, een rijke erfenis achterlatend.

6. Koning Prithviraj Chauhan

Koning Prithviraj Chauhan, alias Rai Pithora, was een Rajputkoning en een van de laatste onafhankelijke Hindoekoningen die over het koninkrijk Delhi heerste. Zijn vader was koning van Ajmer. Prithviraj was een uitzonderlijk kind, hij was zeer moedig en intelligent. Zijn militaire bekwaamheid bleek al in zijn kindertijd: hij kon doelen raken door alleen hun geluiden te volgen! Na de dood van zijn vader in een veldslag in 1179, volgde Prithviraj Chauhan de troon op. Hij regeerde over de twee hoofdsteden Ajmer en Delhi die hij van zijn grootvader had gekregen. Zoals de meeste heersers in India, was hij erop gebrand zijn gebieden uit te breiden. Er zijn enkele beroemde veldslagen die hem zijn bijgebleven, zoals die met Shahabuddin Muhammad Ghori.

Het verhaal van koning Prithviraj’s huwelijk met Sanyukta, dochter van Raja Jaichand van Kannauj wordt met vrolijkheid verteld, omdat de twee wegliepen, recht onder de neus van Sanyukta’s vader. Haar vader keurde hun verbintenis af omdat Prithviraj tot een rivaliserende clan behoorde. Het paar kreeg verschillende kinderen.

De Afghaanse invasie maakte een einde aan Prithviraj Chauhan’s bewind, hij werd gevangen genomen door Muhammad Ghori na zijn verlies in de Tweede Slag van Tarain en geëxecuteerd.

7. Keizer Shah Jahan

De wereld heeft aan keizer Shah Jahan te danken dat hij haar de pracht en praal heeft gegeven die de Taj Mahal is. De keizer bouwde het ivoorwitte marmeren mausoleum ter nagedachtenis aan zijn vrouw, keizerin Mumtaz Mahal, die tijdens de bevalling overleed. Shah Jahan stond bekend om zijn liefde voor architectuur.

Keizer Shah Jahan was de vijfde en grootste Mughal keizer van India, uit een indrukwekkend geslacht- Zijn vader was keizer Jahangir terwijl zijn grootvader Akbar de Grote was. Hij was de derde zoon en het was onwaarschijnlijk dat hij de troonopvolger zou worden. Er was echter voorspeld dat hij keizer zou worden. Jahan hield zich lange tijd afzijdig van de politiek, maar geleidelijk groeide zijn belangstelling. Hij schakelde alle mededingers uit en werd hecht met zijn vader, die Jahan bij diens dood tot keizer benoemde.

Keizer Sjah Jahan besteeg de troon en begon aan tactieken om zijn uitgestrekte rijk uit te breiden. Voor iemand die geen belangstelling had voor politiek, is het onkarakteristiek dat Sjah Jahan ongeduldig werd voor de kroon en probeerde zijn vader ten val te brengen. Hij slaagde daar echter niet in.

Sjah Jahan was er ook op gebrand zo lang mogelijk te regeren. Hij schakelde daarom zijn eigen broers en neven permanent uit, zodat hij ongestoord kon regeren! De keizer slaagde erin zijn gebieden aanzienlijk uit te breiden.

Shah Jahan was een beschermheer voor de kunsten en liet het Mughal-rijk uitgroeien tot een rijk centrum van kunst, kunstnijverheid en architectuur. Aan zijn bewind worden enkele van India’s bekendste architectonische en artistieke prestaties toegeschreven, zoals het Rode Fort en de Jama Masjid in Delhi, en de Shalimar Tuinen van Lahore.

Keizer Sjah Jahan stierf op hoge leeftijd in 1666 en werd begraven in de Taj Mahal naast zijn lievelingsvrouw.

8. Koning Shivaji

Koning Shivaji werd in 1630 geboren in een familie van Maratha-bureaucraten. Zijn vader was een Maratha generaal in het leger van het Bijapur Sultanaat, en Jijabai. Zijn moeder liet hem opgroeien met het bestuderen van religieuze leringen van Hindoeïstische en Soefi heiligen – zij was zeer religieus.

Dadoji Konddeo was Shivaji’s administrateur die een grote rol speelde in zijn opvoeding nadat Shivaji’s vader met zijn tweede vrouw was vertrokken. Hij leerde hem paardrijden, boogschieten, schietvaardigheid, patta en andere vechttechnieken.

Koning Shivaji’s eerste verovering was op 16-jarige leeftijd toen hij het fort Torna aanviel en veroverde. Hij veroverde achtereenvolgens drie andere forten.

Shivaji respecteerde alle religies en was onpartijdig tegenover andere kasten en gemeenschappen. Onder koning Shivaji’s bewind kwam een sterk en machtig leger tot stand, bestaande uit infanterie en cavalerie. Hij liet zijn leger trainen in geavanceerde oorlogsmethoden. Hij organiseerde ook een bevelhebbende en gedisciplineerde zeemacht, met 200 oorlogsschepen. De zeemacht beschermde de kustlijn van zijn rijk tegen de Portugezen, Britten, Nederlanders, Siddi’s en Mughals. Dit leverde hem de titel ‘Vader van de Indische Marine’ op.

9. Keizer Humayun

Keizer Humayun werd in 1508 geboren als zoon van de stichter van de Mughal-dynastie Babur en Maham Begum. Hij werd geboren in een grote familie, met velen van wie hij zou strijden om het gezag en de soevereiniteit. Toen hij opgroeide leerde hij Turki, Arabisch en Perzisch en werd ook opgeleid voor militaire taken. Humayun had belangstelling voor wiskunde, filosofie en astrologie. Op 20-jarige leeftijd werd Humayun benoemd tot gouverneur van Badakhashan en vocht hij bij Panipat en Khanwa.

Keizer Humayun staat bekend om zijn rijke nalatenschap aan zijn zoon Akbar – zijn vredelievende houding en geduld als leider waren bewonderenswaardig. De Mughals noemden hem de ‘Volmaakte Man’. Hij was ook kritisch en strategisch. Keizer Humayun delegeerde de leiding van het leger aan Bairam Khan, omdat hij wist dat hij tekortschoot in het militaire leiderschap. Deze delegatie resulteerde in de herovering van Delhi.

Humayun bracht zijn eerste jaren als keizer door met het afweren van rivalen die geïnteresseerd waren in zijn land. Hij verloor verschillende van zijn gebieden in het begin van zijn heerschappij, maar na een paar jaar had hij ze terug. Keizer Humayun’s gebieden werden misschien gezien als een zacht doelwit, maar hij consolideerde ze wel.

Humayun kan gezegd worden een zinloze dood te zijn gestorven, dat is echter gemeengoed- een val van de trap kostte hem zijn leven in 1556, en niet de vele veldslagen die hij leverde om zijn rijk uit te breiden!

10. Keizer Harshavardhana

Harshavardhana is de Indiase keizer wiens rijk volledig uiteenviel bij zijn dood nadat hij 41 jaar had geregeerd- hij liet geen erfgenamen na, wettig of anderszins, daar de twee zonen die hij had met zijn vrouw Durgavati stierven. Harshavardhana nam het keizerrijk over toen hij slechts 16 jaar oud was na de dood van zijn broers; van dadendrang verklaarde Harshavardhana zich soeverein heerser van Kannauj!

Keizer Harshavardhana was zoon van de eerste belangrijke koning van de Pushyabhuti dynastie. Onder zijn bewind werden de eerste diplomatieke betrekkingen tussen China en India aangeknoopt. Ook de economie bloeide op en de hoofdstad Kannauj werd een groot handelscentrum.

Van Harshavardhana kan worden gezegd dat hij een humane keizer was. Kansarme burgers hadden toegang tot rusthuizen die de keizer liet bouwen, compleet met eten, drinken en medicijnen. Hij bleef in contact met de toestand van zijn volk door door zijn koninkrijk te reizen om de situatie te observeren. Keizer Harshavardhana was niet alleen maar werk en geen spel, hij was ook een vooraanstaand auteur die Sanskriet drama’s componeerde. Als beschermheer van kunst en literatuur deed keizer Harshavardhana talrijke schenkingen aan de universiteit van Nalanda – er werd een hoge muur gebouwd, die alle gebouwen van de universiteit omsloot om de instelling te beschermen tegen aanvallen van buitenaf. Kunstenaars en geleerden waren altijd welkom aan het hof van keizer Harshavardhana

De heerschappij van keizer Harshavardhana was overwegend vreedzaam en welvarend. Hij was een kundig en rechtvaardig heerser, welwillend en vindingrijk. Hij stierf in 647.