Heeft de Pakistaanse JF-17 Thunder meer kans op verkoop dan de Indiase LCA Tejas? Nadat de Argentijnse luchtmacht er niet in is geslaagd de Zuid-Koreaanse F/A-50 gevechtsvliegtuigen aan te schaffen, overweegt zij de Pakistaanse JF-17 Thunder te kopen. Terwijl het toestel al exportorders van Nigeria en Myanmar heeft binnengehaald, heeft de Indiase LCA Tejas op dat front nog een lange weg te gaan.
Afghanistan, de begraafplaats van grootmachten – Is China de volgende in de vuurlinie?
Tussen zijn er nieuwe berichten dat het land nu zijn interesse verlegt naar andere, goedkopere alternatieven, zoals de Chinees-Pakistaanse JF-17 Thunder.
Brigadier Xavier Isaac, de Argentijnse luchtmachtchef, zou deze speculaties hebben bevestigd in een interview met Pucara Defense. Hij vermeldde dat het land de JF-17 zou heroverwegen, vooral voor de nieuwe Block-III variant.
Dit markeert ook een belangrijke ontwikkeling voor het gevechtsvliegtuig, dat wordt gecoproduceerd door het Pakistan Aeronautical Complex en de Chengdu Aircraft Corporation of China.
Het is opgedoken als een effectieve, goedkope, eenmotorige gevechtsvliegtuigoptie voor ontwikkelingslanden op de wereldmarkt – veel zoals de T-50 en IAI Kfir. De block-III-versie bevindt zich in de laatste ontwikkelingsfase en is uitgerust met een AESA-radar.
Vergeleken met zijn aartsrivaal HAL Tejas Mk-1A van Indiase makelij, is het Pakistaanse vliegtuig erin geslaagd om wereldwijd meerdere klanten te werven. De nieuwe Tejas Mk-1A-variant, die nog in ontwikkeling is, is ook een goedkope en geavanceerde multirole-gevechtsvliegtuig, maar heeft de aandacht getrokken van landen als Maleisië en de VAE.
Landen die de JF-17 verkiezen boven Tejas, wordt dit vooral toegeschreven aan de lage productiesnelheid van de HAL, die ongeveer de helft bedraagt van die van hun Pakistaanse tegenhangers.
Pakistans JF-17 gevechtsvliegtuig
Tijdens een gesprek met EurAsian Times zei Abhijit Iyer-Mitra, een senior fellow aan het Institute of Peace and Conflict Studies in New Delhi, dat er veel redenen waren waarom het buitenland de voorkeur gaf aan JF-17’s boven India’s Tejas.
Volgens hem zijn er 10 hoofdredenen waarom Tejas er zelfs bij de Indiase luchtmacht (IAF) niet in is geslaagd indruk te maken met zijn gevechtsprestaties.
Waarom China’s zeer ambitieuze Brahmaputra-dam de betrekkingen tussen India en Bangladesh in gevaar brengt?
(1) Tejas heeft een zeer kleine set wapens geïntegreerd, voornamelijk Indiase en enkele westerse. Aan de ene kant dwing je landen dus om Indiase wapens te kopen die voor hen niet werken – of als je westerse wapens koopt, vragen ze zich af wat het voordeel is om Indiase wapens te kopen.
(2) Wat Pakistan betreft: de JF-17 past in wezen in de Chinese toeleveringsketen, die een HUGE verscheidenheid aan bewezen en aantoonbare wapens heeft. Dus, mensen die de JF-17 kopen hebben al Chinese wapens om te paren of zijn comfortabel met het kopen van Chinese wapens die hoe dan ook een bewezen staat van dienst hebben. Sterker nog, landen met een slechte reputatie op het gebied van de mensenrechten geven de voorkeur aan de Chinezen, omdat zij geen sancties opleggen.
(3) China heeft een veto van de Veiligheidsraad en elk land dat wapens van China koopt, kan aanzienlijke invloed uitoefenen op alle besluiten van de Veiligheidsraad (hetzelfde geldt voor de verkoop van wapens door de VS, Frankrijk of Rusland). India heeft een dergelijk veto niet.
(4) De JF-17 is gewoon een vliegtuig met betere gleuven – als je MiG 21-27 en Chinese J6 J7-achtige gevechtsvliegtuigen of oudere Amerikaanse gevechtsvliegtuigen zoals de F4 F5 & F104 wilt vervangen of wilt upgraden van bewapende trainers, dan biedt de JF-17 de juiste mogelijkheden en het juiste prijspunt.
(5) Tejas is gewoon een zeer verward vliegtuig – – het past in geen enkel bekend marktsegment.
(6) JF-17 is een bescheiden gevechtsvliegtuig, maar welke vooruitgang het ook brengt, het is solide en bewezen.
(7) Tejas is een nachtmerrie – niets ervan is beproefd – er is te veel gemixt en gematched en het wekt nul kopersvertrouwen.
(8) Tot slot, de kwestie van wederuitvoer. JF-17 gebruikt voornamelijk Chinese, maar enkele Italiaanse (avionica en radar) en Russische (motor) apparatuur – die allemaal zijn goedgekeurd voor wederuitvoer naar derde landen.
(9) Tejas gebruikt Amerikaanse motoren, Israëlische radar, en een mengelmoes van avionica uit landen die nooit wederuitvoer zullen toestaan.
Shahid Raza, een defensie-expert uit Pakistan, deelde soortgelijke redenen voor JF-17 die zijn Indiase tegenhanger domineert in internationaal exportpotentieel. Volgens Raza,
(10) Tejas lijdt ook aan het feit dat er momenteel geen grote exploitant van dit vliegtuig is, zelfs niet de Indiase luchtmacht, die slechts een handvol van deze vliegtuigen in dienst heeft. Dit vermindert het vertrouwen van potentiële kopers.
India-China Grensconflict: Chinese PLA Gets ‘Action Ready’ With New Self-Propelled Howitzer Guns
“In contrast, the JF-17 Thunder program has seen great success. Meer dan 100 toestellen zijn in dienst bij de Pakistaanse luchtmacht en er zijn er evenveel in bestelling. Dit maakt logistiek, reserveonderdelen, onderhoud, opleiding, upgrades en wapenintegratie tot een soepel proces. Dit verklaart waarom Myanmar en Nigeria de JF-17 Thunder hebben verkozen boven andere opties op de markt, “voegt Raza eraan toe.
Hij zegt dat andere landen zoals Azerbeidzjan, Irak en Argentinië waarschijnlijk orders zullen plaatsen voor geavanceerde varianten van de JF-17 Thunder, gemotiveerd door een betaalbaar prijskaartje, vlotte beschikbaarheid van after-sales services en genereuze financieringsopties, een aantal andere potentiële klanten.
India’s Bid To Get Foreign Buyers for Tejas
Om de wereldwijde verkoop voor zijn vlaggenschip Tejas-jager te stimuleren, heeft India’s staatsbedrijf Hindustan Aeronautics Limited (HAL) dit jaar besloten om logistieke bases op te zetten in Maleisië, Vietnam, Indonesië en Sri Lanka. Deze landen gebruiken voornamelijk Russische vliegtuigen waarvan de onderhoudsvriendelijkheid als slecht wordt beschouwd, waar HAL van wil profiteren en zijn eigen vliegtuigen op de markt wil brengen.
HAL heeft in 2020 zijn inspanningen opgevoerd om Tejas te verkopen, met name in Zuidoost-Azië, West-Azië en Noord-Afrika, samen met zijn andere vliegtuigen zoals de Rudra-aanvalshelikopter en Dhruv lichte helikopter. Tejas wordt op de markt gebracht als een gevechtsvliegtuig van de vierde en een halve generatie, waardoor het kan concurreren met enkele van de bekendste jets in zijn klasse, aldus de makers.
India op zoek naar een militaire basis op het Assumption Island van de Seychellen om China in de Indische Oceaan tegen te gaan?
Er waren gesprekken dat Maleisië al in 2019 overwoog om het Indiase gevechtsvliegtuig te kopen, maar daarna is er geen verklaring meer gekomen van het land. De betrekkingen van India met Maleisië verslechterden nadat premier Mahathir Mohamad zich verzette tegen Modi’s Kasjmir-beleid, waardoor de deal minder haalbaar werd.
De JF-17 van Pakistan, de T-50 Golden Eagle van Zuid-Korea, de Russische YAK-130 en de Hawk van BAE Systems waren de belangrijkste kanshebbers voor het Indiase gevechtsvliegtuig dat streed om de bestelling van de Maleisische luchtmacht.
India heeft een antwoord gestuurd op het verzoek om informatie (RFI) van de Amerikaanse marine voor haar Undergraduate Jet Training System (UJTS), waarbij het zijn Lead-in Fighter Trainer (LIFT) aanbiedt, een versie van het inheemse Light Combat Aircraft (LCA). India’s aanbod is gebaseerd op LCA Mk1A, die in bestelling is bij de Indiase luchtmacht.
De LCA MK 1A heeft meer capaciteiten dan de eerdere versie van Tejas in termen van operationele rollen, waardoor de gevechtscapaciteit wordt verbeterd door de incorporatie van actieve elektronisch gescande array (AESA) radar, elektronische oorlogsvoering (EW) suite en-achter-visuele-bereik (BVR) raketten.
De Indiase luchtmacht plaatste dit jaar een bestelling voor 83 LCA MK1A’s nadat het land had besloten om over te schakelen op lokaal gemaakte vliegtuigen, zoals herhaald door India’s Chief of Defence Staff Bipin Rawat in een interview in mei van dit jaar.
In juli 2018 beweerde het Indiase ministerie van Defensie dat twee landen, Sri Lanka en Egypte, ook interesse hadden getoond in het door HAL ontwikkelde Tejas-gevechtsvliegtuig. Het drong er echter op aan dat het vliegtuig eerst door zijn “eigen” klant moest worden ingevoerd, namelijk de Indiase luchtmacht (IAF).
Chabahar Port: India Gaining Foothold In Central Asia As As Iran’s Chabahar Port Attracts New Foreign Partners
However, geen van de landen nam de besprekingen vooruit. In feite moet het toestel nog volledig worden ingevoerd in de Indiase luchtmacht zelf. Dit jaar is enige vooruitgang geboekt: de IAF heeft in mei de eerste LCA Tejas Mk-1 officieel in dienst gesteld in Final Operational Clearance (FOC) en zijn tweede LCA-squadron nr. 18 “Flying Bullets” operationeel gemaakt.
De luchtmacht zal op lange termijn beschikken over 40+83 Tejas Mk I/IA en ongeveer zes squadrons Tejas Mk II, heeft India’s Air Chief Marshal R.K.S Bhadauria gezegd. Totdat de IAF zelf de capaciteiten van de inheemse Tejas-gevechtsvliegtuigen volledig exploiteert en demonstreert, is het onwaarschijnlijk dat er buitenlandse deals zullen plaatsvinden.
De IAF hoopt zijn capaciteiten te vergroten met de vijfde generatie plus AMCA (Advanced Medium Combat Aircraft), die momenteel door India wordt nagestreefd. En gezien de tijd en het geld die in de ontwikkeling van de Tejas-varianten gaan zitten, roepen deskundigen in India op om het inheemse programma stop te zetten.
Het profiel van de auteur: https://muckrack.com/younis-dar
Email:
Volg EurAsian Times op Google
