11 do’s en don’ts als je medelijden met jezelf hebt

Als jij of iemand die je kent wel eens medelijden met jezelf hebt, je af en toe wentelt in je zelfmedelijden, dan is dit een heel belangrijke audio en podcast.

We hebben allemaal medelijden met onszelf, en dat is oké, want het is een natuurlijke menselijke emotie om wat zelfmedelijden en introspectie te hebben. Ik wil alleen niet dat je het voor altijd doet en deze grote medelijdenfeestjes opzet, waarvan je denkt dat je dit secundaire voordeel krijgt, maar in feite vinden de meeste mensen het echt niet leuk.

In dit artikel ga ik je een aantal do’s en don’ts geven als het gaat om medelijden met jezelf, en zelfmedelijden, en om andere mensen te helpen die je kent die heel vaak in dit zwelgen terechtkomen. Ik heb 11 strategieën voor je, waarvan ik denk dat ze je zullen helpen.

De realiteit is, en het spijt me dit te moeten zeggen, dat er in deze aflevering een paar rake ondertoontjes zullen zitten. Niemand geeft er echt om hoe jij je voelt. Je denkt graag dat iedereen geeft om hoe jij je voelt. Je zou de wereld graag vertellen hoe je je voelt, en dat de wereld het begrijpt. Maar niemand geeft er echt om hoe jij je voelt. En de reden daarvoor is niet dat ze egoïstisch zijn, hoewel we dat allemaal zijn, maar dat we gewoon allemaal bezig zijn met onze eigen problemen, gevoelens, gedachten, de dingen die we verwerken en waar we mee omgaan.

Je gaat de wereld in, op zoek naar medelijden en aandacht, en die behoeftige hulp en steun. Maar het probleem is, dat mensen daar ook naar op zoek zijn, of te druk bezig zijn met hun eigen bagage, uitdagingen introspectie. Ik denk dat dat gewoon goed is om te weten. Sommige mensen zijn, ah, nou ja, mensen doen zorg. En dat is echt een beetje een negatieve manier om er naar te kijken, Rob, dat niemand om jou geeft en hoe jij je voelt. Ik denk gewoon dat het een beetje een stoïcijnse mentaliteit is. Ik denk dat het eigenlijk productief voor je is om dat aan te nemen.

Ik zou dit kunnen herformuleren, en zeggen, niemand geeft om je, behalve je moeder. Of, niemand geeft erom, behalve degenen die echt om je geven, heel dicht bij je. Maar die mensen zijn zeldzaam. En zelfs die mensen die echt om je geven, hebben hun eigen shit aan de hand in hun hoofd.

Als je deze enorme behoefte aan hen hebt om je beter te laten voelen, om je medelijdenfeestje op te zetten, en je viool of zelfs de cello, of zelfs de contrabas te spelen, dan zal dat onbevredigend voor je zijn. Een leegte die je waarschijnlijk nooit kan opvullen.

Ik heb 12 of 13 dingen waarvan ik denk dat ze echt zullen helpen met dit. Ik veroordeel je niet. Ik geef alleen commentaar vanuit mijn ervaring en mijn eigen persoonlijke gevoelens. Want zo voel ik me van tijd tot tijd. We voelen allemaal zelfmedelijden. Het is oké. Het is natuurlijk. Het is menselijk, en het is nodig. Ik wil je alleen helpen er op een productieve manier mee om te gaan.

Ik moet eerlijk zijn dat ik halverwege 2019 waarschijnlijk vast zat in een beetje een gat van zelfmedelijden, waar ik me voelde als, ik ben erg alleen. Ik had het gevoel dat niemand me echt begreep. Ik had het gevoel dat ik heel hard werkte, en echt van goede waarde was voor veel mensen om me heen, vrienden, en familie, en partners, en mensen met wie ik werk en voor wie ik werk, en natuurlijk mijn kinderen en naaste familie. En ik had het gevoel dat ik me niet echt gewaardeerd, opgemerkt of gewaardeerd voelde. En ik raakte in de put van niemand die me begrijpt. Ik ben er voor alle anderen op de planeet. Ik doe al deze mentor cursussen. Ik geef al die gratis 15-minuten gesprekken weg. Ik bericht mensen dag in dag uit, dag in dag uit, help ze.

Wie de f**k helpt mij?!! Hoe zit het met mij?! En ik zit een beetje in een gat van denken, oh, waarom help je me niet? En waarom help jij mij niet? Wat doe je voor mij? Het is goed om je zo te voelen, want het is het begin van introspectie, en daardoor, het begin van groei en uitdaging. Ik weet niet hoe lang ik me erin heb vastgebeten. Laten we zeggen een paar weken.

Maar terugkijkend, had ik die tijd kunnen verkorten door een beetje productiever en proactiever te zijn, en wat eerder hulp te zoeken en met mensen te praten. En in plaats van naar binnen te keren, mezelf wat meer in de juiste kanalen te uiten. Dat is wat ik ga helpen doen voor je.

Niemand steunt je. En waarom overkomt je dit? Voel je je een beetje gerechtigd, of een beetje een slachtoffer, of de dingen gaan niet goed voor je, en ze gaan beter dan alle anderen. Ik wil dat je zo snel mogelijk van dat gevoel afkomt. Of het in ieder geval ombuigen naar iets positiefs. Het is energie aan het eind van de dag. Maar het is innerlijke energie. Het is als een zwart gat, een aanzuiging van energie. Ik wil graag helpen om het om te draaien en het om te zetten in stralende energie voor jou.

Het probleem met dit zelfmedelijden, en dit zwelgen, en dit “ik heb medelijden met mezelf”, is, je krijgt enorme secundaire winst. Je krijgt een beetje dopamine. Je krijgt een roes van je goed voelen in een moment. Die opluchting wanneer je kunt jammeren, en klagen, en zeuren, en rechtvaardigen, en de viool eruit halen, je hart laten bloeden, en al het andere. Dus, het kan eigenlijk heel goed voelen om dat te doen.

Het probleem is, dat de meeste mensen het te druk hebben om dat zelf te voelen om zich echt om jou te bekommeren, om te stoppen met waar ze mee bezig zijn. Ze hebben het druk. Ze zijn overweldigd. Ze moeten stoppen. Ze moeten om je geven. Ze moeten luisteren, want je hebt hen nodig om volledig aandachtig te zijn om aan je behoeften te voldoen. En dat is erg moeilijk op dit moment in de wereld waarin we leven.

Ik denk niet dat vioolspelen echt helpt. Je weet wel, ah, kijk naar mij en mijn medelijden partij, wee mijn vreselijke leven, ook al zijn er veel mensen die naar je kijken en zeggen, hou je mond, je hebt een geweldig leven. Maar wat ik denk dat werkt, en dit is mijn eerste echte tip, als je wilt, en niet alleen het delen van ervaring, is, verander het vioolspelen in het vragen om hulp.

Als je tegen iemand zegt die belangrijk voor je is. Ik wil je gewoon laten weten dat ik het een beetje moeilijk heb op het moment. Ik zou echt graag je advies willen. Kun je me wat tijd geven? Tien minuutjes maar. Kun je gaan zitten als je het niet te druk hebt? Kan ik je een paar dingen vertellen waar ik mee worstel, waar jij me misschien mee kan helpen? Dat is echt een productieve en krachtige manier om iemand te benaderen, om hun tijd te krijgen, om hun aandacht te krijgen, om ze volledig gefocust en aanwezig te laten zijn op jou, zodat je de therapie kunt krijgen die je nodig hebt.

Tussen haakjes, mensen vinden het leuk om dat voor je te doen, omdat het onder de juiste voorwendselen gebeurt. Het is niet als ze het druk hebben. Het is niet bij hen. Het is in hun eigen tijd om ook in hun eigen behoeften te voorzien, en dan natuurlijk, wie houdt er niet van om om hulp gevraagd te worden om iemand te helpen die het moeilijk heeft. Dat is echt een grote menselijke behoefte en gevoel. Je krijgt een goede endorfine kick als je in staat bent om anderen te helpen. Dus, je geeft andere mensen een geschenk.

Niet genoeg mensen vragen om hulp, en ze lijden alleen. Dit is waar het zelfmedelijden om de hoek komt kijken. Want in het begin worstel je je weg. Je hosselt. Ik kan dit oplossen. Ik kan dit oplossen. Ik heb niemand nodig. Ik wil niemand tot last zijn. Dan wordt het een beetje moeilijk. Ah, ik ben gefrustreerd. Maar maak je geen zorgen, ik heb niemand nodig. Ik kan dit doen. Dan wordt het moeilijker, en moeilijker, en moeilijker. Waarom ik? Waarom is het moeilijk voor mij? Dan begin je verbitterd en haatdragend te worden tegen de hele wereld. Waarom is mij dit overkomen? Dat is niet eerlijk. Jij hebt het makkelijk. Dan verandert het ineens in een hele negatieve energie. En dat moet naar buiten komen. Dat moet uitgedrukt worden. Als het niet geuit wordt, zal het onderdrukt worden. Wat uiteindelijk onderdrukt wordt, komt op andere manieren tot uiting. Frustratie, woede, wraak, afreageren, zelfs ziekte of stresshormonen, enzovoort, het moet op de een of andere manier naar buiten komen.

En ik denk dat de beste manier voor jou om het naar buiten te laten komen, een therapeutische manier is, een cathartische manier, een manier die jou dient, die je niet opbouwt. En ik ben een grote, en was in het verleden, zeker voor het opkroppen van shit. Nee, ik ga niet om hulp vragen. Nee, ik ben in orde. Weet je, soms, als mensen je om hulp vragen. Dan heb je zoiets van, ze hebben dringend hulp nodig. Je hebt dit. Ugh, ah, ah, ik heb hulp nodig. Ah, ah, het leven is niet eerlijk. Dingen gaan niet goed. Dan vragen mensen om hulp. Ah nee, ik ben in orde. Ah nee, ik ben in orde. Je wilt hulp. En als ze het je vragen, neem je het niet eens aan. Omdat je bijna wilt dat ze je begrijpen en je gedachten lezen. Niemand kan je gedachten lezen. Dus, als je hulp wilt, moet je het vragen.

Ken het verschil tussen bitching, jammeren, klagen, weh, weh, weh, weh, lierende viool, en respectvol om hulp vragen, en dan een goede veilige omgeving hebben om dat te doen. Kijk, we mogen allemaal tieren. En dat is oké. Ik denk alleen dat de manier waarop je het uit, probeer en verkort de tijd waarin je wentelt, en verkort de tijd waarin je uit te halen, en je bitch en je kreunen, om misschien, dagen in plaats van weken, uren in plaats van dagen, of minuten in plaats van uren.

Ik denk dat dat iets is wat ik geleerd heb te doen. Ik ben zeker niet perfect. Ik ervaar zeker al deze emoties zoals iedereen. Maar vroeger was ik verbitterd, jaloers en afgunstig. Ik koester al jaren enorme wrok. Dat zou me alleen maar van binnen verbranden. Maar ik kon het gewoon niet loslaten. Ik had niet de mentaliteit, of de vaardigheden, of de ervaring. Dus, ik haat mezelf er niet om. Ik neem het mezelf niet kwalijk. Ik had gewoon niet de middelen om er het snelst overheen te komen.

Ik ga je nu een stuk of 12 middelen geven om dit te doen, hoe ik denk dat het voor jou het beste werkt. Er is een enorm voordeel van een beetje introspectie, en zelfmedelijden, en zelfverachting, en je alleen voelen, en gefrustreerd zijn. Het is het begin van progressieve groei. Het zet je aan tot nadenken, naar binnen te kijken, je strategieën te evalueren, en hoe je met mensen spreekt, en wat je de wereld instuurt. Of je werk het juiste werk is, en of je jezelf op de juiste manier uitdrukt zodat het je werkelijk dient.

Wanneer je het voelt, probeer dan, in plaats van je af te reageren, naar binnen te gaan en te zeggen, ah, oké, het voelt niet goed, maar ik ga het inademen. Het dient me op een bepaalde manier. Hoe dient het mij? Probeer te zien hoe het jou dient. Want dan kom je er het snelst uit, en verander je het in een gave. Want alle emoties zijn feedback. En veel mensen proberen hun emoties te ontkennen. Ze verstoppen zich ervoor, of proberen angst te vermijden, of wat voor negatieve emotie dan ook. Ah, gewoon echt gelukkig en positief. Oh, alles is geweldig, ook al is het niet zo. Ze laten zich van hun beste kant zien op social media. Van binnen, huilen ze hartverscheurend.

De emoties die je eerlijk mag zijn over hoe je je voelt, van binnen en van buiten, ik denk dat mensen vertellen hoe je je voelt, is, de uitbarsting van de ellende is echt productief. Wil je even laten weten dat ik daar een beetje boos van werd, in plaats van waah, want dan denk ik dat mensen het begrijpen. Eerlijk zijn over je emoties is goed. Ze voelen, en ze eren, en ze inademen is goed. Want dan heb je er geen last van, en worden ze niet ontketend of verdrongen tot iets anders.

Het is terugkoppeling naar de omgeving en de mensen en je reacties daarop. Het dient je om te groeien. Dus, hier ga je.

Selecteer de juiste mensen om tegen te klagen

Iedereen mag een kreng, een kreun en een klacht hebben. We zijn mensen, en we kunnen heel catharsisch zijn. Kies gewoon de juiste mensen om het te doen, geen sociale media, niet online in massale openbare groepen, niet aan mensen die je niet kunt vertrouwen, niet aan mensen die het tegen je zullen gebruiken, niet aan mensen die het gaan delen die indiscreet zijn, maar aan goede vrienden, familie, partners, therapeuten, coaches, mentoren, mensen die het begrijpen, die het niet tegen je zullen gebruiken, die je zullen toestaan om te praten, die je niet zullen veroordelen. Dit is van vitaal belang.

Je kiest de juiste persoon om je gemopper en je tirade over te hebben, en het eruit te krijgen. Soms heb je maar een minuut nodig voor de juiste persoon, omdat ze luisteren, en ze geven, en er zijn geen muren of oordelen. Dan is het van, ahhhh…, ik ben klaar. Dank je, mijn vriend. Dit is van vitaal belang.

Zorg ervoor dat je toestemming krijgt van de juiste mensen

Stop mensen als ze bezig zijn en leid ze af, en ga, weh, weh, weh… Het zal ze alleen maar boos maken. Terwijl, zoals ik al eerder zei, je zegt, kijk, ik heb het gewoon moeilijk. Ik moet even iets kwijt. Heb je een beetje tijd? Ik heb maar een paar minuten nodig, om met jou over iets te praten, en dan krijg ik je advies. Bang, ze zullen van jou zijn. Ze zullen gecentreerd zijn. Ze zullen aanwezig zijn.

Scheid jezelf af van e-mail, sociale media en klanten

Je moet jezelf afzonderen van e-mail, sociale media en klanten wanneer je getriggerd, emotioneel, boos, medelijden met jezelf zult hebben. Omdat je zult schrijven, en dingen in het publieke domein zult zetten waar je later spijt van zult krijgen. Zorg ervoor dat je je afzondert van jezelf. Wanneer je door dat moment van zelfmedelijden of afkeer gaat, wat kan veranderen in woede, frustratie, bitterheid, jaloezie, enzovoort.

Vermijd giftige mensen

Dit is eigenlijk nog belangrijker dan het eerste ding, het is het tegenovergestelde van dat. Je moet giftige mensen vermijden als je je kwetsbaar voelt. Mensen die het tegen je zullen gebruiken. Mensen die op je terug zullen slaan. Mensen die je zullen veroordelen. Mensen die je pijn zullen doen. Mensen die wraak op je willen nemen. Mensen die van je pijn genieten. Ze moeten allemaal weg zijn. Weg, weg, doei. Laat je niet verleiden. Of, deze mensen waarvan je denkt dat ze geweldig zijn, maar ze zijn als, oh ja, Rob. Oh ja, Rob. Oh ja, je hebt gelijk. Ik bedoel dat is verschrikkelijk. Oh Rob. Nee, nee, nee, ze dienen je niet. Ze dienen je op het moment. Maar ze dienen je niet op de lange termijn.

Laat wat tijd om het medelijden en de afkeer te voelen

Met alle middelen, laat wat tijd om het medelijden en de afkeer te voelen. Adem het in. Ga er doorheen, maar kort het in. En dan het volgende punt, is, je moet er iets aan doen. Wat ga je er aan doen? Stop met zwelgen en begin met onderzoeken. Stop met jammeren en begin met creëren, of oplossen, of repareren, of vragen, of doen. Je moet er iets aan doen.

Bewegen

Een geweldig ding dat je trouwens kunt doen, is, bewegen. Je hebt waarschijnlijk gemerkt of gehoord of gezien of gelezen, dat vaak wanneer mensen erg neerslachtig en depressief zijn, ze niet eens uit bed komen. En ze bewegen gewoon niet. Tony Robbins zegt, beweging creëert emotie. Beweging creëert emotie. Als je je down, depressief of verloren voelt, sta dan op en ga wandelen. Ga gewoon wandelen. Ga een stukje rennen. Je zult er geen zin in hebben, maar doe het. Ga naar de sportschool. Ga op het loopapparaat staan. Doe op een bepaalde manier. Bewegen. Want hoe meer je beweegt, des te meer je jezelf uit die lulligheid haalt, en dat gat, en dat zwarte gat van energie naar binnen trekken zodra je energie naar buiten begint te krijgen.

Uitdruk al je gevoelens

Je zou kunnen dagboeken. Je kunt al je gevoelens opschrijven en uitdrukken. Je zou een podcast of een live video kunnen doen, zolang je maar geen mensen aanvalt. Ik heb je dit altijd verteld. Mijn podcast is ook mijn therapie voor mezelf, en mijn eigen emoties en uitdagingen. Mijn rantsoenen zijn dat. Ik probeer dat om te zetten in goed werk, waar de wereld iets aan heeft. Ik probeer het op een respectvolle manier te doen, d.w.z. niet met de vinger wijzen naar individuele mensen, of segmenten van mensen of cultuur of rassen. Ik doe mijn best om dat niet te doen. Maak het gewoon algemeen en over mij, en niet over hen, want ik weet dat ik daar later spijt van krijg. En meestal deel ik mijn eigen innerlijke gevoelens, en niet wat mensen mij hebben aangedaan. Ik bedoel zo nu en dan. Ik ga opstaan. Ik ga vechten met iemand die me voor de gek houdt. Ik laat me niet pesten. Dat is niet erg. Maar dat gebeurt meestal maar één of twee keer per jaar. Dus, dat is in orde.

Hoe kun je het eruit laten? Podcast, video, echt goed gesprek met een interessant persoon, dagboek. Schrijf, schrijf, schrijf, schrijf, schrijf, schrijf, schrijf, schrijf, schrijf, schrijf, schrijf, schrijf, schrijf. Haal het eruit. Laat het eruit. Ga naar de sportschool. Loop, ren, beweeg. Gebruik die energie die van binnen zit, naar buiten. Doe goed werk. Ga en doe je missie. Ga meteen mensen helpen. Want dan maak je er iets van. Je creëert energie. Zoals Tony Robbins zegt beweging creëert emotie.

Analyseer jezelf

Waarom voel ik me zo? Waar komt het vandaan. Wat heeft me getriggerd? Wat is het van hen dat ik niet in mezelf bezit. Hoe kan ik veranderen? Hoe kan ik de verandering zijn die ik in de wereld wil zien? Wat zijn de positieve kanten? Wat zijn de oplossingen? En je moet uit de probleemmodus komen en in de oplossingsmodus, d.w.z., ik ben nu een oplosser. Ik los de rotzooi op. Ik heb mijn moment van zwelgen in mijn eigen zelfmedelijden gehad. Ik heb op mijn viool gespeeld. Ik heb een paar liedjes gespeeld. Ik heb een concerto geschreven. Nu is het klaar. Nu, los ik dit probleem op, bish bash bosh.

De fixeer modus is een zeer krachtige modus. Wees voorzichtig dat als mensen tegen je praten, ze alleen maar willen praten. Pas op dat je niet probeert hun leven te fixen. Ik weet dit, omdat ik deze feedback heb gekregen, omdat ik een natuurlijke fixer ben. Zodra mensen gaan zitten om met me te praten, wil ik fixen, fixen, fixen. Nee, ik wil ze gewoon laten praten. Laat jezelf praten, en los het dan op.

Verzie je behoeften ergens anders

Kun je je behoeften ergens anders vervullen? Je hebt de behoefte om opgemerkt te worden, om naar geluisterd te worden, om begrepen te worden, om misschien een beetje van je emotie te delen. Hoe zou je anders aan die behoefte kunnen voldoen dan bij mensen die je echt van dienst zijn? Zou je een therapeut kunnen hebben? Zou je een mentor kunnen hebben, een coach? Zou je er een blog over kunnen maken, een artikelreeks? Er een podcastserie over maken, enzovoort? Ik denk dat dat heel catharsisch is. Je kunt het ten goede keren in de wereld.

Zorg ervoor dat je wijze raad om je heen hebt. Ik bedoel, de hele tijd, hoe dan ook. Maar als je in deze emotie, mensen die je zou noemen uit op je shit, mensen die gewoon corrigeren en toon u de goede kant, en begeleiden u, en de zorg over u, en willen dat je om te winnen, en hebben je rug.

Tijd

Als je de tijd kunt versnellen, die je nodig hebt om uit de zelfhaat, en medelijden, en medelijden met jezelf te komen in productie, productiviteit, beweging, energie, catharsis, dan zal dat jou en je leven beter dienen. Ik denk dat dat je evoluerende, voortdurende zelf-meesterschap is. Duurde het vroeger dagen, of weken, of maanden, of jaren? En nu duurt het uren, of minuten, of seconden. Het proces gebeurt nog steeds. Je gaat nog steeds door die emoties heen. Je kunt die emoties niet ontkennen, want alle emoties dienen de mensheid op een bepaalde manier. Het zijn reacties op de omgeving om ons te helpen overleven. Om onze veiligheid te helpen, om onze overleving te helpen. Het gaat er niet om ze te ontkennen. Het gaat erom ze te beheersen, het doel en de voordelen ervan te zien, en ze dan om te zetten in iets positiefs en productiefs.

Emotionele toestand of denkproces

Eén emotionele toestand of denkproces, dat onmiddellijk alle negatieve emotie zal verwijderen. Dat is niet noodzakelijk een snelle overwinning. Het vergt oefening. Maar het is absoluut gegarandeerd om zich te ontdoen van alle negatieve emotie, en dat is, dankbaarheid. Je kunt geen oprechte dankbaarheid voelen, en tegelijkertijd alle andere negatieve emoties. Dat is onmogelijk.

Ze zeggen oefen dankbaarheid. Het is een praktijk. Laten we eerlijk zijn. We voelen ons allemaal dankbaar als het goed gaat. Maar als we zien dat het slecht gaat, of we zien meer minpunten dan pluspunten, dan is dankbaarheid moeilijker. Je moet dankbaarheid oefenen.

Ik sprak gisteren met iemand die zei, oh, man, ondernemerschap, het is een nimmer eindigend streven. Ik ben nooit tevreden. Ik ben nooit gelukkig. Er lijkt altijd meer te zijn. Mensen vertellen me dat ik een geweldig leven heb. Ik werk met beroemdheden. Ik rijd in geweldige auto’s. Ja, ik ben nooit tevreden. Ik ben nooit gelukkig, want er is altijd meer. En dat komt omdat die persoon niet dankbaar is voor waar hij nu is. Ze zijn niet dankbaar voor wat ze elke dag doen.

Als je even gaat zitten, of jezelf even opvangt. Ik doe dit graag veel op een dag, mezelf betrappen, en zeggen: Nou ja, ik ben echt dankbaar dat ik leef. Ik ben echt dankbaar dat ik naar de sportschool kan gaan, terwijl andere mensen dat niet kunnen. Ik ben echt dankbaar om al mijn gemeenschap te hebben, en volgelingen, en supporters. Ik ben echt dankbaar dat ik mijn auto’s heb, mijn bedrijf, mijn familie. Zelfs om te kunnen luisteren naar mooi vinyl en geweldige muziek.

Ik probeer ’s avonds dankbaarheid te beoefenen en alle dingen door te nemen waar ik dankbaar voor ben, groot en klein. Maar ik wil niet alleen iets dat je 5 minuten per dag doet, voordat je naar bed gaat, of wanneer je opstaat. Vang jezelf op in kleine momenten van de dag, en zeg: Ik ben dankbaar voor dit. Ik ben dankbaar voor dat. Ik ben dankbaar voor dit. Ik ben dankbaar voor dat. En adem het in. Na verloop van tijd, als je daar beter in wordt

Jouw meesterschap in dankbaarheid, is, wanneer je dankbaar bent voor de uitdagingen. Dankbaar voor de moeilijkheden. Dankbaar voor de ontberingen. Dankbaar voor wat je als negatief ervaart, omdat je weet dat het je op een bepaalde manier dient. Omdat je weet dat het je leert. Omdat je weet dat het je voorbereidt op het volgende niveau. Omdat je weet dat het zorgt voor een veerkrachtiger, vastberaden individu. Omdat je weet dat het een teken van groei is. Omdat je weet, dat als je deze uitdaging niet aangaat, je op een lager niveau komt.

Dankbaarheid voor je uitdagingen, je moeilijkheden, en je pijnen. Dat is meesterschap over jezelf, emoties en het leven. Want niets negatiefs kan bestaan op hetzelfde moment in de tijd als dankbaarheid emotioneel.

• Over
• Laatste berichten

De Ontwrichtende Ondernemer, tweevoudig wereldrecordhouder, business of the year winnaar 2016, 8x bestseller auteur waaronder ‘Life Leverage’, vastgoedbelegger, piloot &trotse ouder
“If you don’t risk anything, you risk everything”
Featured on Qantas Airlines
Over 1 miljoen abonnees in 184 landen wereldwijd
UKs no.1 business & lifestyle podcast
Auteur van bestseller
Life Leverage
& Money: Weet meer, verdien meer, Give More
Beluister de nieuwste podcast van Rob Moore “The Disruptive Entrepreneur”

Laatste berichten van Rob Moore (bekijk alle)

• How To Manage your Mental health during Lockdown – 25 maart 2021
• Content Creation Strategies – 23 maart 2021
• Keep Going! Hoe blijf je gemotiveerd in deze gekke tijden? – 17 maart 2021