In 1486 maakte de Heilige Roomse Keizer Maximiliaan I van het stadje Chimay een vorstendom, en verklaarde dat de eerste prins Charles I de Croÿ dezelfde rang zou krijgen als alle andere in het keizerrijk.
Ook nu nog staat Chimay bekend als de “cité princière” (prinselijke stad), en de 21e prins verblijft in het weelderige kasteel dat hier al een millennium in een of andere vorm staat.
De naam Chimay doet om andere redenen een belletje rinkelen dankzij de cisterciënzer trappistenmonniken van de abdij van Scourmont.
Zij brouwen al 160 jaar het gelijknamige bier van hoge gisting, en produceren ook een heerlijke selectie geitenkaas.
En, op een korte wandeling van het kasteel, is de 16e-eeuwse albasten graftombe van Charles I de Croÿ het hoogtepunt van de kerk op de gastvrije Grand-Place.
Château de Chimay
Bron: Jean-Pol GRANDMONT / WikimediaChimay is gegroeid rond zijn middeleeuwse kasteel, dat op een voorgebergte boven de vallei van de Eau Blanche ligt.
Tegen het jaar 1000 stond er al een kasteel op deze plek, en de vesting werd in de 15e eeuw versterkt, en vervolgens in het midden van de 19e eeuw meer bewoonbaar gemaakt voor de prinselijke familie.
Het kasteel van Chimay heeft ook een moeilijke tijd achter de rug: het werd in de 17e eeuw bijna met de grond gelijk gemaakt door Jan van Oostenrijk de Jongere, het raakte in de jaren 1700 in verval en werd in 1935 door brand verwoest. De familie Chimay heeft er altijd gewoond en sinds 2020 woont prins Philippe (21e prins van Chimay) er met zijn derde echtgenote Françoise. Het kasteel is na een restauratie in 2013 opengesteld voor het publiek en u kunt met een iPad in de hand een rondleiding krijgen door de grote zaal, de wachtkamer, de kapel, de portrettengalerij en het theater.
Dit theater met 200 plaatsen, een miniatuurreplica van het theater van Louis XV in Château de Fontainebleau, is betoverend en heeft een levendig seizoen met klassieke voorstellingen.
De abdij vanScourmont
Bron: Jean-Pol GRANDMONT / WikimediaHet trappistenklooster ten zuiden van Chimay ligt op het plateau van Scourmont en werd in 1850 opgericht, vergezeld van een model en een school voor wezen en delinquente kinderen.
De monniken zijn in 1862 begonnen met het brouwen van bier van hoge gisting, en vandaag de dag kan Chimay zich meten met de best beoordeelde merken ter wereld.
De drie belangrijkste soorten zijn de Rode (dubbel), de veelgeprezen Blauwe of Grande Réserve en de hoppige gouden Chimay Tripel.
Er is ook Chimay Dorée, een “patersbier” dat alleen bestemd is voor consumptie door de monniken van de abdij, maar af en toe in speciale oplagen verkrijgbaar is.
De abdij produceert sinds 1876 ook een assortiment geitenkaas, waaronder Chimay met Bier, waarvan de ring doordrenkt is met Chimay-bier.
De rondleiding die vertrekt vanuit L’Espace Chimay (meer hieronder) leidt u door een moderne tentoonstellingen, voor een interactieve wandeling door de tuin van de abdij, de kerk (1950) en de begraafplaats van de monniken.
L’Espace Chimay
Bron: Espace Chimay / facebookDe brouwerij zelf bevindt zich in de abdij van Scourmont, maar is niet toegankelijk voor het publiek.
De plek om hulde te brengen aan het trappistenbier en de kazen van Chimay is dus aan de oostkant van het bos van de abdij, in herberg Poteaupré.
Een actuele multimediatentoonstelling onthult 160 jaar aan geheimen, geschiedenis en pracht en praal.
Er zijn interactieve modules, zoals een ingrediëntenkast, een kruidentuin, een geanimeerde maquette van de abdij.
En aan het eind van het bezoek, na een rondleiding over het terrein, krijgt u een gratis glas Chimay-bier van 250 ml ingeschonken.
En dan is er natuurlijk nog de winkel waar u het beste bier ter wereld kunt inslaan, en waar u de beste bier-kaascombinaties kunt ontdekken.
La Collégiale Saints-Pierre-et-Paul
Bron: GO69 / WikimediaOp het terras op de Grand-Place staat een kerk die als een van de mooiste van de provincie Henegouwen wordt beschouwd.
Het oudste deel van het gebouw is het koor uit 1250, in een gotische stijl die typerend is voor de Noord-Franse steden Soissons en Laons (Chimay werd in deze tijd bestuurd door de graven van Soissons). De rest van het gebouw, met uitzondering van de barokke toren uit de 18e eeuw, is Henegouws gotiek, daterend uit de 15e eeuw en bekend om zijn soberheid.
Let op de liggende albasten graftombe van Charles I de Croÿ (1455-1527), de eerste prins van Chimay, maar ook de peetvader van de Heilige Roomse keizer, Karel V.
In die toren hangt een beiaard met 26 klokken (merkwaardig genoeg geen Es), waarvan de oudste in de 17de eeuw werd gegoten.
RAVeL Ligne 156
Bron: ravel.wallonie.beVanaf het midden van de 19de eeuw kreeg Wallonië er een hele wirwar van spoorlijnen bij, waarvan vele een eeuw later hun nut al hadden overleefd.
Dat was het lot van Ligne 156, die Hermeton-sur-Meuse via Chimay met het Franse Anor verbond.
Deze was vooral aangelegd om de blauwe kalksteengroeves in de omgeving te bedienen, zoals die rond Wallers-en-Fagne.
Nu is nog maar een klein stuk in gebruik als spoorlijn.
Tussen Aublain, 10 kilometer ten oosten van Chimay, en de Franse grens bij Momignies ligt een verharde groene weg op de spoorbedding, vooral voor fietsers maar ook voor wandelaars.
Het pad loopt door een groen landschap van omheinde akkers en bossen, langs bewaard gebleven oude stations.
Vanuit Chimay kun je ook de noord-zuid Ligne 109/2 op, die loopt tot aan de oevers van de rivier de Sambre, 35 kilometer noordelijker in Thuin.
Lac de Virelles
Bron: Eric@focus / FlickrHet Lac de Virelles ten noordoosten van de stad is nu een recreatiegebied en natuurreservaat en is in de loop der eeuwen door de mens gevormd.
Dit was moerassige grond tot 1580, toen er een dam werd gebouwd om een reservoir te creëren dat de plaatselijke metaalindustrie moest voeden.
Het Lac de Virelles, met zijn wetlands en beboste oevers is een plek om te komen wandelen, vogels te spotten en waterfietsen te huren voor een tochtje op het water.
Er is een recreatiepark, Aquascope Virelles (meer hierna), een camping en een opvangcentrum waar zieke en gewonde dieren worden gerehabiliteerd.
Een bezienswaardigheid is een paviljoen uit de 19e eeuw dat in verband staat met de Franse socialite en revolutionaire muze Thérésa Tallien (1773-1835), die in 1805 trouwde met de prins van Chimay.
Aquascope Virelles
Bron: Aquascope Virelles / facebookOp de zuidoever bevindt zich een natuurattractie die de natuurlijke rijkdom van het meer laat zien en belangstelling wekt voor wilde dieren en natuurbehoud.
Het enige ooievaarspaar van Wallonië bezoekt het meer elke zomer, en met live camera’s kunt u deze vogels op het meer of in hun nest bekijken zonder ze te storen.
Ook zijn er uitkijktorens en vogelhutten rond het park, evenals een ontdekkingsproef, een educatieve bijenstal, een tuin voor wilde plantensoorten, een grote speelruimte voor kinderen en een brasserie met een schilderachtig terras.
Source de l’Oise
Source: Grentidez / WikimediaIn het Bois de Bourlers, op tien autominuten van het centrum Chimay, ontspringt de rivier de Oise, die 341 kilometer in zuidwestelijke richting stroomt voordat ze zich ten westen van Parijs bij de Seine voegt.
Zolang iemand zich kan herinneren, is het dal van de Oise de gemakkelijkste route geweest voor indringers uit het noorden die Parijs aanvielen.
De Oise is vereeuwigd door enkele grote kunstenaars, waaronder leden van de School van Barbizon zoals Charles-François Daubigny, en de impressionisten, Paul Cézanne, Camille Pissarro en Vincent van Gogh, die beroemd is geworden door zijn dood in Auvers-sur-Oise buiten Parijs.
De beroemde rivier, bepalend voor het landschap van Noord Frankrijk, ontspringt in een rustiek, rond stenen bekken.
In de zomer kan het niet veel meer zijn dan een modderig gat in de grond.
Op de muur hierboven is een bord waarop de loop van de Oise naar de Seine is uitgezet, met alle steden die zij onderweg passeert.
Het toeristenbureau van Chimay heeft ook een wandelroute van vier kilometer uitgestippeld voor de bron, die een landschap doorkruist dat afwisselend kalksteen en ijzerhoudend zandsteen bevat.
Circuit de Chimay
Bron: Bruno Mazzetti /Vanaf 1926 werd rond Chimay een berucht stratencircuit voor motorraces aangelegd, waar tot 1972 de Grand Prix des Frontières werd verreden, en tot in de jaren 90 rally- en motorsportevenementen voor de elite.
Het oorspronkelijke Circuit de Chimay was meer dan 10 kilometer lang en extreem snel, met lange rechte stukken en brede bochten.
Dit droeg bij aan de teloorgang ervan als elitecircuit, vanwege absurde gemiddelde snelheden en gebrek aan bescherming voor toeschouwers.
Er zijn verschillende dodelijke ongelukken gebeurd op het circuit, het meest recente in 2014. De Grand Prix des Frontières was een Formule 1-evenement, in 1949 en 1954, maar het laatste decennium was het een datum op de Formule 3-tour.
Sinds de jaren ’90 is het Circuit de Chimay geëvolueerd tot een korter (4,5 km) en technischer parcours dat nog steeds pronkt met de natuurlijke schoonheid van het Ardense landschap.
Het blijft ook deel uitmaken van het wegennet van Chimay als er geen race is.
Het belangrijkste evenement op de kalender is de Classic Bikes Chimay in juli, nu aan de vooravond van de 30e verjaardag.
Centraal van het evenement is een parade langs het oorspronkelijke parcours van het Circuit de Chimay, en er is een groot concert op de zaterdagavond.
La Vieille Tour
Bron: commons.wikimedia.orgAan de westkant van de Rue de Virelles in het centrum van Chimay ligt het best bewaarde stuk van de oude vestingwerken van de stad.
Deze verdedigingswerken werden in de 13e eeuw opgeworpen, maar werden door oorlogen en belegeringen in de 15e, 16e en 17e eeuw weggevaagd.
La Vieille Tour, een ronde hoektoren, is opgeslokt door de stad, en steekt als een zere duim uit tussen twee conventionele huizen.
Het is lange tijd een commercieel pand geweest, en zwart-wit foto’s getuigen van een café op de begane grond.
Toen we dit artikel schreven was de toren vervallen en achter een metalen barrière, maar er zijn plannen om het gebouw een nieuwe bestemming te geven.
In de tussentijd is het een merkwaardig overblijfsel uit het gewelddadige verleden van Chimay.
Marché de Noël
Bron: kavalenkava /In de aanloop naar Kerstmis, normaliter in het tweede weekend van december, verandert het oude centrum van Chimay twee dagen lang in een winterwonderland.
Van de binnenplaats van het kasteel in oostelijke richting tot aan de Grand-Place staan meer dan 70 kraampjes, elk gebouwd als een klein chalet en onder fonkelende lichtjes.
Bij de kraampjes kunt u handgemaakte kunstnijverheid, speelgoed, decoraties, regionale lekkernijen en verleidelijk comfort food kopen.
Natuurlijk is het Chimay bier aan boord, en er is van alles te doen om u te vermaken, zoals concerten, straattheater, vuurspuwers, een vintage carrousel en nog veel meer.
Petit Train Touristique
Bron: visitchimay.beNou, als je het niet erg vindt om het toeristische ding te doen, is de road train die vertrekt uit Grand-Place een vrij handige manier om je te verplaatsen en de bezienswaardigheden te zien.
Op weg naar het Château de Chimay en zijn gronden reis je langs de Eau Blanche rivier, via de Maillon Vert (Groene Verbinding). Vanaf het kasteel zet de trein koers naar het dorp Virelles, alvorens in een lus terug te keren naar het oude centrum van Chimay.
Couvin
Bron: Thomas Dekiere /Voor een stukje trivia: deze gemeente ten oosten van Chimay is de plaats waar in 1910 het tennisrackettemerk Donnay werd opgericht. Op toeristisch gebied heeft Couvin heel wat te bieden: het ruige kalklandschap is bezaaid met grotten.
U kunt een bezoek brengen aan de Grottes de Neptune, ontdekt in 1930 en meer dan 1600 meter hoog.
De Chemin de Fer à Vapeur des Trois Vallées is een erfgoedlijn door 14 kilometer Henegouws platteland vanaf Mariembourg, met negen operationele stoomlocomotieven in haar vloot.
En tenslotte, als u op bierpad bent, de Brasserie des Fagnes is een moderne brouwerij die de plaats heeft ingenomen van de oude Brasserie Degauquier de Chimay, die van 1858 tot 1977 in productie was. Kom voor een rondleiding en om de Brune, Blonde, Tripel en het kersenbier van de nieuwe brouwerij te proeven.
Er is ook een museumruimte waar de uitrusting en de vaten van de oude brouwerij worden bewaard, evenals een oude Citroën-vrachtwagen.
Musée du Marbre
Bron: Musée du Marbre à Rance / facebookVan de 16e eeuw tot vlak na de Tweede Wereldoorlog was het marmer dat in de buurt van Rance werd gedolven zeer begeerd voor zuilen, pilasters, fineer, bestrating, trappen en open haarden.
Geologisch gezien is Rance-marmer eigenlijk een Devoonse rifkalksteen, overwegend rood, met grijze strepen, witte aders en blauwachtige vlekken.
De groeven in Rance werden al sinds de oudheid uitgegraven, maar Rance-marmer werd vanaf de 17e eeuw in heel Europa begeerd, toen het werd gebruikt voor het paleis van Versailles.
Daar verschijnt het op de portiek voor de Marmeren Hof, en als interieur wanddecoratie langs de legendarische Spiegelzaal.
De steengroeven van Rance sloten in de jaren 1950, maar een museum houdt dit marmeren erfgoed in leven.
De tentoonstelling bestudeert marmer vanuit verschillende perspectieven, waaronder geologie, sociale geschiedenis, het ambacht van steenhouwen en het gebruik van marmer in de beeldende en toegepaste kunst.
Er is een tentoonstelling van stukken uit het marmer van Rance en af en toe tijdelijke tentoonstellingen.
Bunker Hitler Brûly
Bron: Stefan Kühn / WikimediaIn juni 1940 leidde Adolf Hitler de laatste fase van de Slag om Frankrijk vanuit een bunker in het gehucht Brûly-de-Pesche.
Het verhaal van de locatie getuigt van de verontrustende efficiëntie van de Wehrmacht in deze tijd.
In mei werden zo’n 20 nederzettingen in de omgeving ontruimd.
De bouw van Hitler’s hoofdkwartier, codenaam Wolfsschlucht, begon op 24 mei, en het complex van twee chalets, twee bunkers, een rotonde en een reservoir was klaar tegen de tijd dat hij er op 6 juni introk.
Hij zou hier de volgende 22 dagen blijven, gedurende welke hij Philippe Pétain’s ontslag ontving en Frankrijk’s capitulatieakte opstelde in de kerk van Brûly-de-Pesche.
Alle gebouwen, op de twee bunkers na, werden na de oorlog vernietigd, maar de chalets zijn herbouwd als tentoonstellingsruimten gewijd aan een belangrijke mijlpaal in het conflict.
U kunt een film bekijken en foto’s bekijken die de Duitse bezetting van Henegouwen vastleggen, terwijl een van de chalets gaat over het plaatselijke Verzet, dat zich de volgende drie jaar in het bos verschool.
