Vrouwelijke gitaristen zijn, simpel gezegd, vaak in het nadeel. Het hele gitaargebeuren lijkt te zijn opgebouwd rond mannelijke spelers, vooral als het gaat om uitrusting, gitaren en leren. Iedereen die kleinere handen heeft dan de gemiddelde man voelt dezelfde kneep en kan worstelen met dingen waar de meeste mannelijke spelers zelfs nooit aan denken.

(Omslagfoto van Free stock photos – Pexels)

Ik heb veel vrouwelijke gitaristen onderwezen in mijn jaren als instructeur en ik ben hier vandaag om degenen onder jullie die het misschien niet weten te hippen naar enkele geheimen en tips gericht op het helpen van die mensen die er zijn met kleine handen om hun gitaarspel op gang te krijgen. In tegenstelling tot wat velen denken, hoef je geen reusachtige handen te hebben om effectief gitaar te spelen. Waar het om gaat is hoe slim je handen worden en hoe je ze om een instrument krijgt dat bij je fysieke grootte past. Als je eenmaal met de juiste informatie werkt, doet de grootte van je handen er niet meer toe en komt alles goed. Klaar om te leren?

Geheimpje 1 – gitaren zijn er in meer dan één maat!

Een groot deel van het succes van elke gitaarstudent is het juiste instrument bij de juiste speler te krijgen. Gitaarmeisjes, kinderen, en zelfs piepjonge jongens moeten een gitaar vinden die goed bij hun lichaam en handen past. Akoestische gitaren van Dreadnought en Jumbo maten zijn vaak veel te veel van een arm belasting voor deze studenten en hebben halzen die te breed zijn voor hun handen. Het goede nieuws is dat er veel kleinere akoestische gitaren zijn, met namen als Concert, Parlor, 00 en 000, en andere modelaanduidingen die zowel kleiner van body zijn als smaller over de hals.

Je kunt het meteen zien als je gaat zitten met de gitaar op je schoot of hij te groot aanvoelt of niet. Als dat zo is, dan is dat zo. Ga verder. Het bodyprobleem is niet zo’n probleem bij solid-body elektrische gitaren, omdat die vrij slank zijn, maar vrouwelijke jazzers kunnen tegen dezelfde blokkades aanlopen als ze op zoek zijn naar een archtop. Blijf gewoon shoppen tot er eentje past.

Advertentie

Bekijk deze video voor meer informatie over gitaarmaten: https://www.youtube.com/watch?v=bXyElPjWufs

Geheimpje 2 – Het gaat om de duim!

Jouw duim is je geheime wapen als het erom gaat je hand om een gitaarhals te krijgen. Waar je hem neerlegt, bepaalt hoeveel van je vingerlengte over de toets komt en hoeveel er om de achterkant van de hals gaat. Spelers met kleine handschoentjes moeten voorzichtiger zijn met hun duimspel dan jongens met grote handen die elke hals helemaal kunnen omslaan en met veel meer slop wegkomen.

Wat je hier probeert te bereiken is in principe een klassieke handpositie. Je duim is in het midden (ongeveer) van de achterkant van de hals, niet er omheen gewikkeld als een honkbalknuppel. Hier is een goed voorbeeld:

(Afbeelding van https://www.pinterest.com/pin/208432288974600085/?lp=true)

Deze handpositie stelt je in staat om de volledige lengte van je vingers over de hals te krijgen. Het werd bedacht om klassieke gitaren te bespelen met 2-inch brede halzen die weinigen met de duim kunnen omslaan. Het is ook de positie die we allemaal gebruiken om barre akkoorden en wide-interval stretches te spelen. Oefen techniekoefeningen zoals deze eenvoudige snelheidstraining tot het allemaal natuurlijk begint aan te voelen.

Geheimpje 3 – Ooit zal je stretch komen!

Wat de meeste gitaarstudenten niet begrijpen is dat ieders handen in het begin te klein aanvoelen. Normaal gesproken houden we onze vingers dicht bij elkaar in het niet-gitaar leven en gebruiken we onze hand vaak als één groot apparaat, zoals bij een handdruk. Ik heb gezien dat grote jongens in het begin niet in staat waren om de klassieke positie in te nemen. Het soort vingerscheiding dat je op de foto hierboven ziet, is gecultiveerd en niet iets waarmee de meesten van ons hun gitaarreis beginnen.

Het goede nieuws is dat mensen verbazingwekkend aanpasbaar zijn en dat je totale handbereik zal groeien naarmate je er meer mee werkt. Dezelfde regels die werken voor je grote spieren in de sportschool werken ook voor je kleine spieren tijdens het gitaar oefenen. Doe een warming-up, werk aan een goede vorm, en speel consequent. Naarmate de tijd verstrijkt, worden je individuele vingers sterker en bekwamer en kunnen ze wat meer op zichzelf staan. Ook je bereik zal toenemen. Je kunt natuurlijk ook de vingerzettingen van wat je speelt aanpassen aan je handen en de reikwijdte makkelijker te dragen maken.

Hier zijn een paar goede tips voor kleine handen: https://www.youtube.com/watch?v=CbsQy4V3z4Q

Even meer: https://www.youtube.com/watch?v=dZB98xsmLlI

Geheimpje vier – Lichte snaren en capo’s!

Zware snaren zijn moeilijk te bespelen. Dat is gewoon een feit. Er is handkracht voor nodig om die brugkabels naar beneden te duwen, en dat is voor onze kleinere vrienden niet altijd even makkelijk. Gelukkig heb je geen dikke snaren nodig om een goed gitaargeluid te krijgen en veel spelers neigen in de loop van hun speelcarrière naar lichtere diktes. Als een gewone 10-46 elektrische set te stijf aanvoelt, verlaag dan naar 9 of zelfs 8 snaren. Hetzelfde geldt voor akoestische gitaren, die meestal met 12-52 bespanning uit de fabriek komen. Je kunt terugvallen op een 11- of zelfs 10-snarige set zonder al te veel volume op te offeren, maar zorg er wel voor dat het bronzen akoestische snaren zijn en geen 10-snarige elektrische snaren van nikkel.

De capo is de beste vriend van degenen die barre akkoorden maar niet voor elkaar willen krijgen. Gebruik een capo om je open positie akkoorden op de hals te transponeren in verschillende toonaarden indien nodig en je bent goed om te gaan. Deze aanpak is gebruikelijker bij akoestische spelers, maar Muddy Waters en Keith Richards gebruikten capo’s in elektrische blues en rock and roll met groot effect, dus probeer het eens.

Bekijk deze clip om wat basiskennis over capo’s op te doen: https://www.youtube.com/watch?v=crXQKGlsdHw

Probeer eens wat blueslicks uit nu je lichtere snaren hebt en zie hoeveel makkelijker ze ineens zijn geworden. Begin met deze makkelijke blue riffs!

Conclusie

Ik hoop dat alle gitaarmeisjes van deze les over spelen met kleine handen hebben genoten en ervan hebben geleerd. Vrouwelijke spelers rocken en niemand moet zich te klein voelen om te spelen. Er is altijd een manier om de uitrusting en de muziek aan te passen om dingen te laten gebeuren. Laat ons weten wat je van dit artikel vond in het commentaarveld hieronder en deel het alsjeblieft ook met je gitaarspelende vrienden die er misschien ook iets van kunnen leren!

MIJN BIO

Darrel Gil – een metalhead gitaarleraar met een grote obsessie voor shredden, effecten & pedalen, grote fan van progressieve muziek dingen. Ik deel mijn passies en liefdes op mijn blog: https://shredaddict.com/

Disclaimer: Guitar Girl Magazine neemt deel aan het Amazon Services LLC Associates Program, een affiliate advertentieprogramma dat is ontworpen om sites de mogelijkheid te bieden advertentiegelden te verdienen door te adverteren en linken naar Amazon.com. Bovendien, nemen wij aan diverse andere filiaalprogramma’s deel, en wij krijgen soms een commissie door aankopen die via onze verbindingen worden gemaakt. U betaalt dezelfde prijs via deze links als u zou doen als u rechtstreeks naar de site ging. Op deze manier kunnen wij u gratis geweldige inhoud bieden!

Advertentie

admin

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

lg