Age Structure
Een andere eigenschap van populaties die ecologen meten is de leeftijdsstructuur van de populatie. Dit kenmerk is zo eenvoudig als het klinkt: het is een samenvatting van het aantal individuen van elke leeftijd in de populatie. Leeftijdsstructuur is nuttig bij het begrijpen en voorspellen van populatiegroei.
Als je bijvoorbeeld de leeftijd van eerste voortplanting en de voortplantingsstrategie van een populatie kent, uit de levensgeschiedenis die we eerder noemden, dan kun je toekomstige populatiegroeipatronen voorspellen op basis van leeftijdsstructuurgegevens.
Als de meeste individuen in de populatie jonger zijn dan de leeftijd van eerste voortplanting, dan kun je voorspellen dat de populatie in de nabije toekomst waarschijnlijk zal groeien. Maar als de meeste individuen de leeftijd van de eerste voortplanting hebben bereikt, dan kun je verwachten dat de populatie zal krimpen. Inzicht in de leeftijdsopbouw van de populatie is van cruciaal belang voor industrieën die levende organismen oogsten. Ook al kunnen zij de maximale duurzame opbrengst berekenen, als zij de leeftijdsopbouw van hun betrokken populatie niet kennen, kunnen zij te veel of te weinig oogsten.
Ecologen gebruiken handige grafieken, leeftijdspiramides genaamd, om de leeftijdsopbouw van populaties weer te geven. Leeftijdspiramiden tonen leeftijdsgroepen als 0-4, 5-9, of 10-14, langs de verticale as (y-as) en bevolkingsgrootte langs de horizontale as (x-as). Elke leeftijdsgroep wordt onderverdeeld in mannen en vrouwen, met een staafdiagram voor elk dat horizontaal naar links en naar rechts loopt. De menselijke leeftijdspiramiden van verschillende landen zijn bijzonder interessant om te onderzoeken. In geïndustrialiseerde landen zijn de leeftijdspiramiden vaak helemaal niet piramidevormig, met de grootste aantallen mensen in het midden of bovenaan de grafiek. In ontwikkelingslanden, echter, bevindt de overgrote meerderheid van de mensen zich in de jongste leeftijdscategorieën, met weinigen die overleven tot oudere leeftijden.
De vraag die je moet stellen over menselijke leeftijdspiramides is: “Waarom hebben verschillende bevolkingsgroepen van mensen verschillende leeftijdsstructuren?”
We zullen die vraag hier niet beantwoorden (hé, we kunnen niet alles), maar de invloed van het antwoord op het buitenlands beleid en de toekomst van de wereld is niet onbelangrijk.
Image source
Population Distribution
Het laatste bevolkingskenmerk dat we hier zullen bespreken is de bevolkingsspreiding. Dit aspect gaat over hoe de individuen in een populatie zich ten opzichte van elkaar in de omgeving bevinden.
- Sommige populaties hebben een geclumpte distributie, met meerdere, even grote groepen individuen die redelijk gelijkmatig over het landschap zijn verspreid.
- Andere populaties hebben een willekeurige distributie, met wat clumping en wat meer gelijkmatige spreiding van individuen.
- Weer andere populaties hebben een gelijkmatige verdeling, zonder enige klontering.
Populaties met verschillende verdelingen reageren verschillend op zowel dichtheidsafhankelijke als dichtheidsonafhankelijke factoren. Bovendien kan het soms moeilijk zijn om te bepalen of een populatie samenklontert of dat er in feite sprake is van meerdere afzonderlijke populaties. Vaak is het onderscheid een kwestie van inzicht in de mate waarin de kluiten, of subpopulaties, met elkaar interageren. Het is in ieder geval duidelijk dat een populatie met een klonterige verdeling waarschijnlijk andere kenmerken zal hebben dan een populatie met een gelijkmatige of een willekeurige verdeling.
Een stip = 7500 mensen.
