Albert Barnes, (geboren 1 dec. 1798, Rome, N.Y., U.S.-gestorven 24 dec. 1870, Philadelphia), Amerikaans presbyteriaans predikant en schrijver.
Van methodistische afkomst was hij van plan rechten te gaan studeren, maar tijdens zijn studie aan het Hamilton College besloot hij het presbyteriaanse ambt te aanvaarden. Hij ging naar Princeton Theological Seminary en werd predikant in Morristown, N.J. In 1830 verhuisde hij naar de First Presbyterian Church in Philadelphia. In die tijd raakte hij betrokken bij de controverse tussen de Old School Presbyterianen, die vasthielden aan de traditionele leer, en die van de New School, die deze wilden versoepelen. Een jaar lang werd hij uit zijn ambt ontheven op beschuldiging dat hij afweek van de leerstellingen van de Westminster Confessie, maar hij werd door de Assemblee van 1836 in ere hersteld.
De rest van zijn loopbaan was gewijd aan pastoraal werk en aan het schrijven van talrijke boeken over de Schriften en over theologie en ethiek. Hij was sterk gekant tegen slavernij, met het argument dat de Bijbel dit veroordeelde. Hij verleende ook zijn steun aan de verbodsbeweging, aan de ontwikkeling van de zondagsschool en aan de New School Presbyterians. Hij was directeur van het Union Theological Seminary. In 1870 werd de eerste vergadering van herenigde Presbyterianen in zijn kerk gehouden.
