De volgende factoren kunnen doorbraakbloedingen veroorzaken bij vrouwen die niet zwanger zijn:
- hormonale anticonceptie
- IUDs
- infecties
- fibromen
hormonale anticonceptie
Delen op PinterestVrouwen die hormonale anticonceptie gebruiken, krijgen vaak te maken met doorbraakbloedingen, vooral als ze onlangs zijn overgestapt op een ander voorbehoedsmiddel. Doorbraakbloedingen kunnen gedurende enkele maanden optreden, omdat het lichaam zich aan de nieuwe vorm van anticonceptie aanpast.
Doorbraakbloedingen komen ook vaak voor bij vrouwen die anticonceptiepillen gebruiken om hun menstruatie over te slaan.
Maandpakketten bevatten meestal 3 weken hormonale pillen en een extra week placebopillen. Tijdens deze laatste week zal een menstruatie optreden omdat de persoon geen anticonceptiehormonen krijgt.
Andere hormonale anticonceptiepillen, waarvan sommige ethinylestradiol en levonorgestrel bevatten, verlengen de hoeveelheid tijd tussen de menstruaties. Iemand die deze medicijnen slikt, kan bijvoorbeeld om de 3 maanden ongesteld worden. Deze anticonceptiemethode kan ook doorbraakbloedingen veroorzaken.
Er zijn ook verschillende anticonceptiemethoden die ertoe kunnen leiden dat mensen volledig stoppen met menstrueren terwijl het geneesmiddel actief is of het hulpmiddel is ingebracht. Deze omvatten het implantaat, depo-provera, en mirena. De huidige medische consensus is dat langdurig of zelfs continu gebruik van anticonceptiepillen veilig is, omdat menstruatie fysiologisch niet noodzakelijk is.
Vrouwen die hormonale anticonceptiemiddelen gebruiken, lopen meer kans op doorbraakbloedingen als ze:
- een pil overslaan of er een op een ander tijdstip innemen
- ziek zijn, vooral als ze overgeven of diarree hebben
- met nieuwe medicijnen beginnen
IUDs
IUDs zijn populaire vormen van anticonceptie. Er is geen dagelijkse pil nodig, en een spiraaltje kan meerdere jaren werken.
Hormonale spiraaltjes geven een anticonceptiemiddel af dat progestageen wordt genoemd, terwijl koperspiraaltjes zwangerschap voorkomen zonder het gebruik van hormonen. Beide typen veroorzaken veranderingen in de menstruatiecyclus, en een dergelijke verstoring kan leiden tot doorbraakbloedingen.
Deze bloeding komt vooral voor in de eerste 3 maanden nadat het spiraaltje is ingebracht.
Infecties
De volgende infecties en aandoeningen kunnen doorbraakbloedingen veroorzaken:
- seksueel overdraagbare infecties (soa’s), zoals chlamydia of gonorroe
- vaginitis
- pelvic inflammatory disease
Een infectie kan extra symptomen veroorzaken. Deze kunnen zijn:
- bewolkte urine
- bekkenpijn
- ongewone geur
- abnormale vaginale afscheiding
- brandend gevoel in het bekken
- pijn bij geslachtsgemeenschap
- hevige menstruatie
De bovenstaande problemen vereisen allemaal medisch ingrijpen.
Endometriose
Endometriose treedt op wanneer weefsel dat lijkt op de bekleding van de baarmoeder elders in het bekkengebied groeit. Dit weefsel kan zich ontwikkelen in de eierstokken of de eileiders, of rond de blaas of de darmen.
Endometriose veroorzaakt een scala aan symptomen, waaronder:
- hevige pijn tijdens de menstruatie
- bekkenpijn wanneer men niet menstrueert
- pijn tijdens het vrijen
- misselijkheid tijdens een menstruatie
- constipatie of diarree tijdens een menstruatie
- bloedingen of vlekken tussen de menstruaties
De pijn kan zo hevig zijn dat een persoon niet kan deelnemen aan gewone activiteiten.
Endometriose kan ook het zwanger worden bemoeilijken.
Fibromen
Baarmoedermibromen zijn abnormale gezwellen die zich in of rond de baarmoeder vormen. Er zijn veel oorzaken, waaronder genetica en hormonen.
Sommige mensen met baarmoedermyomen hebben geen symptomen. Anderen ervaren doorbraakbloedingen. Bijkomende symptomen zijn:
- druk en pijn in het bekken
- zware menstruaties
- frequent urineren
- constipatie
- rugpijn
- pijn in het been
- onvolledige urinelozing
Fibromen kunnen heel klein of groot genoeg zijn om de baarmoeder te vervormen.
Doorbraakbloedingen bij zwangerschap
Bij maar liefst 30 procent van de mensen die zwanger zijn geweest, treden in het beginstadium doorbraakbloedingen op.
Dit kan wijzen op:
- een gevoelige baarmoederhals
- implantatiebloeding
- subchorionaal hematoom
- een miskraam of buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Altijd wanneer vaginaal bloedverlies optreedt tijdens de zwangerschap, raadpleeg dan een arts.
gevoelige baarmoederhals
De baarmoederhals bevindt zich aan de basis van de baarmoeder. Tijdens de zwangerschap wordt ze zachter en gevoeliger. Geslachtsgemeenschap en vaginale onderzoeken kunnen eerder irritatie veroorzaken.
Als het bloeden van de baarmoederhals geen verband houdt met geslachtsgemeenschap of een onderzoek, kan het een teken zijn van baarmoederhalsinsufficiëntie. Dit treedt op wanneer de baarmoederhals begint te openen voordat de baby volledig is ontwikkeld, waardoor het risico op een vroegtijdige bevalling toeneemt.
Implantatiebloeding
Dit treedt op wanneer de bevruchte eicel voor het eerst in de baarmoeder wordt geïmplanteerd.
Implantatiebloeding treedt meestal op 6-12 dagen na de bevruchting en een paar dagen voor de eerste gemiste menstruatie.
Deze bloeding zal vaak zo licht zijn dat er geen tampon of tampon nodig is. Veel mensen met een innestelingsbloeding zijn zich er nog niet van bewust dat ze zwanger zijn.
Subchorionaal hematoom
Dit ontstaat wanneer de placenta zich afscheidt van de oorspronkelijke plaats van innesteling. De bloeding kan licht of hevig zijn.
Subchorionale hematomen zijn vaak onschuldig, maar een arts moet elke bloeding tijdens de zwangerschap evalueren.
