Somewhere, a voice calls, in the depths of my heart
May I always be dreaming, the dreams that move my heart
So many tears of sadness, uncountable through and through
I know on the other side of them I’ll find you
Everytime we fall down to the ground we look up to the blue sky above
We wake to it’s blueness, als voor de eerste keer
Hoe ver de weg ook is en eenzaam en het einde ver weg, uit het zicht
Ik kan met deze twee armen het licht omarmen
Als ik afscheid neem staat mijn hart stil, in tederheid voel ik
Mijn stille lege lichaam begint te luisteren naar wat echt is
Het wonder van leven, het wonder van sterven
De wind, de stad, en de bloemen, wij dansen allen één eenheid
Ergens roept een stem in het diepst van mijn hart
Droom verder van je dromen, laat ze nooit scheiden
Waarom spreek je over al je verdriet of over de pijnlijke ellende van het leven
Laat in plaats daarvan dezelfde lippen een zacht lied voor je zingen
De fluisterende stem, die we nooit willen vergeten,
in elke voorbijgaande herinnering altijd daar om je te begeleiden
Wanneer een spiegel is gebroken, verbrijzelde stukken verspreid op de grond
Glimpen van nieuw leven, rondom weerkaatst
Raam van begin, stilte, nieuw licht van de dageraad
Laat mijn stille, lege lichaam gevuld en herboren worden
Het is niet nodig buiten te zoeken, noch over de zee te varen
Want hier in mij schijnt het, het is hier in mij
Ik heb een helderheid gevonden, het is altijd bij me
