Op de website van ALEC staat dat deze organisatie zich ten doel stelt “de fundamentele beginselen van de vrije markt, een beperkte overheid en federalisme” te bevorderen. In 2003 verklaarde Donald Ray Kennard, destijds volksvertegenwoordiger in Louisiana en nationaal voorzitter van ALEC: “Wij zijn een zeer, zeer conservatieve organisatie… We dragen gewoon uit waar we echt in geloven.” Craig Horn, een vertegenwoordiger van de staat North Carolina en ALEC-lid, zei in 2013 over ALEC: “Het is een bliksemafleiderorganisatie omdat het een uitgesproken conservatieve inslag heeft – daar is geen twijfel over mogelijk.”
Hoewel ALEC zich oorspronkelijk richtte op sociale kwesties zoals abortus, waartegen het zich verzette, heeft de groep zich de afgelopen jaren meer gericht op zakelijke en regelgevende zaken. Volgens John Nichols van The Nation, lijkt de agenda van ALEC “bijna altijd te worden gedicteerd door multinationale ondernemingen. Het is de weg vrijmaken voor lagere belastingen, minder regelgeving, veel bescherming tegen rechtszaken, ALEC is zeer, zeer actief in het openstellen van gebieden via privatisering voor bedrijven om meer geld te verdienen, met name op plaatsen die je normaal gesproken niet zou verwachten, zoals openbaar onderwijs.”
Een studie van het Brookings Institution over de staatswetgeving die in 2011-2012 werd geïntroduceerd, wees uit dat ALEC-modelwetten die wet werden, het vaakst gekoppeld waren aan controversiële sociale en economische kwesties. De studie concludeerde dat dit fenomeen de ALEC heeft geschaad, omdat “het bevuilen van zijn handen met sociale kwesties het vermogen van de ALEC ondermijnt om invloed uit te oefenen op fiscale kwesties.”
Volgens onderzoek door de politicoloog Alex Hertel-Fernandez van Columbia University richtte de ALEC-modelwetgeving zich aan het eind van de jaren zeventig voornamelijk op sociale kwesties, zoals abortus, drugs, wapenwetgeving, godsdienstvrijheid en anti-busing. In de jaren ’80 lag de nadruk vooral op strafrecht. Tegen de jaren 1990 lag de nadruk overweldigend op deregulering van het bedrijfsleven.
‘Stand Your Ground’ wettenEdit
‘Stand Your Ground’ wapenwetten breidden zich uit naar 30 staten door de steun van ALEC, nadat Florida zijn wet in 2005 had aangenomen. Nadat de wet van Florida was aangenomen, nam ALEC een modelwet aan met dezelfde bewoordingen. In de nasleep van het neerschieten van Trayvon Martin in 2012, leidde ALEC’s steun voor Stand Your Ground-wetten uiteindelijk tot het vertrek van high-profile bedrijfsleden zoals Coca-Cola, Microsoft, Bank of America en General Motors.
Voter ID lawsEdit
Na Obama’s overwinning in de presidentsverkiezingen van 2008, beweerde ALEC’s interne publicatie (die het verstrekt aan betalende leden), zonder bewijs, dat kiezersfraude bijdroeg aan zijn overwinning. ALEC zei dat groepen als ACORN zich schuldig hadden gemaakt aan kiezersregistratiefraude, waarbij valse kiezersregistraties werden ingediend.
Vóór 2012 werd in veel staten op ALEC-modelwetten gebaseerde wetgeving ingevoerd om de eis dat kiezers een door de staat uitgegeven fotografische identificatie moeten overleggen, verplicht te stellen of aan te scherpen. De wetsvoorstellen werden in zes staten aangenomen en in wet omgezet. Wetsvoorstellen voor identificatie van kiezers die in 34 staten werden ingediend, zouden het moeilijker hebben gemaakt om te stemmen voor studenten, ouderen en armen. Volgens een onderzoek van Alex Hertel-Fernandez, politicoloog aan Columbia University, “werd van de 62 identiteitswetten die staten in 2011 en 2012 overwogen, meer dan de helft voorgesteld door wetgevers die… allemaal deelnamen aan de American Legislative Exchange Council, of ALEC. In ruil voor hun contributie van $ 50 per jaar, hadden deze wetgevers toegang tot een ontwerpvoorstel voor strenge kiezers ID-eisen”.
ImmigratieEdit
De “Support Our Law Enforcement and Safe Neighborhoods Act”, een wet uit Arizona die algemeen bekend staat als “SB 1070”, werd opgesteld tijdens een ALEC-bijeenkomst in december 2009 en werd een ALEC-modelwet. SB 1070, die in 2010 werd aangenomen, werd beschreven als de strengste wet op illegale immigratie in de VS. Delen van SB 1070 werden in 2012 door het Hooggerechtshof geacht te zijn uitgesloten van de federale wetgeving.
Wetsvoorstellen vergelijkbaar met SB 1070 werden aangenomen in Alabama, Georgia, Indiana en Utah, en zijn in 17 andere staten ingediend.
Een studie uit 2018 karakteriseerde ALEC als zeer invloedrijk in de verspreiding van beleid dat bedoeld is om sanctuary cities (rechtsgebieden waar immigratiehandhaving geen prioriteit is) in te perken.
Animal and Ecological Terrorism ActEdit
Een van de modelwetsvoorstellen van ALEC is de “Animal and Ecological Terrorism Act”, die bepaalde vernielingen van eigendommen, intimidatiedaden en burgerlijke ongehoorzaamheid door milieu- en dierenrechtenactivisten als terrorisme classificeert. Deze modelwet is in de VS in verschillende vormen verschenen sinds hij in 2003 werd opgesteld. De federale “Animal Enterprise Terrorism Act” vertoont opmerkelijke gelijkenissen, en op sommige punten bijna woordelijke taal, met ALEC’s model “Animal and Ecological Terrorism Act”. De Senaatsversie van de “Animal Enterprise Terrorism Act” werd gesponsord door Senator James Inhofe, al lange tijd lid van ALEC.
Veel ag-gag wetsvoorstellen lijken ook op ALEC’s model “Animal and Ecological Terrorism Act”, die het tegen de wet zou maken om te filmen, videobanden te maken of foto’s te nemen op veehouderijen om “de faciliteit of de eigenaar ervan te belasteren”. Mensen die in overtreding zijn, zouden in een “terroristenregister” worden opgenomen.
Strafrechtelijke veroordelingen en gevangenisbeheerEdit
Volgens het tijdschrift Governing is “ALEC een belangrijke kracht geweest achter zowel het privatiseren van staatsgevangenissen als het gevuld houden van gevangenissen.” ALEC heeft modelwetten ontwikkeld voor “harde aanpak van misdaad” initiatieven, inclusief “waarheid in veroordeling” en “three strikes” wetten. Critici beweren dat door het financieren van en deelnemen aan ALEC’s Criminal Justice Task Force, particuliere gevangenisbedrijven rechtstreeks invloed uitoefenen op wetgeving voor zwaardere, langere straffen. Corrections Corporation of America en Wackenhut Corrections, twee van de grootste particuliere gevangenisbedrijven in de VS (vanaf 2004), hebben bijgedragen aan ALEC. ALEC heeft ook gewerkt aan het aannemen van staatswetten om de oprichting van particuliere gevangenissen met winstoogmerk mogelijk te maken.
Marie Gottschalk, hoogleraar politieke wetenschappen aan de Universiteit van Pennsylvania, zei dat ALEC een belangrijke rol heeft gespeeld in “het bevrijden van de particuliere sector om strafarbeid in dienst te nemen en de privatisering van correcties uit te breiden.” Econoom Paul Krugman schreef in 2012 dat ALEC “een speciaal belang had bij privatisering – dat wil zeggen, bij het overdragen van de levering van openbare diensten, van scholen tot gevangenissen, aan bedrijven met winstoogmerk,” en als zodanig een belangrijke rol speelde in het “penitentiair-industrieel complex”. Krugman schreef bijvoorbeeld dat de American Bail Coalition publiekelijk had verklaard dat ALEC zijn “reddingsboei” was.”
In 2013 ontbond ALEC de taskforce die voorstander was van strenge straffen en steunde het verminderen van de overbevolking van gevangenissen en het verlagen van de kosten die gepaard gaan met het strafrechtsysteem. Op dat moment bevorderde ALEC het investeren van belastinggeld in alternatieven voor opsluiting, zoals elektronisch toezicht.
Energie en het milieuEdit
ALEC duwde voor deregulering van de elektriciteitsindustrie in de jaren 1990. Manoeuvres tussen twee leden uit de particuliere sector, de voormalige energiehandelaar Enron en de brancheorganisatie van nutsbedrijven, Edison Electric Institute (EEI), leidden ertoe dat EEI zijn ALEC-lidmaatschap opzegde. Het standpunt van Enron in deze zaak werd overgenomen door ALEC en vervolgens door vele wetgevende lichamen van staten.
In 2011 nam ALEC modelwetgeving aan die te maken had met het recht van het publiek om te weten welke vloeistoffen worden gebruikt bij hydraulisch breken (ook bekend als “fracking”), dat werd gepromoot als een overwinning voor het recht van consumenten om te weten over mogelijke verontreinigende stoffen in het drinkwater, ondanks het feit dat het wetsvoorstel “mazen in de wet bevatte die energiebedrijven in staat zouden stellen om de namen van bepaalde vloeistofinhoud achter te houden, onder meer omdat ze als handelsgeheimen worden beschouwd”.
ALEC heeft een modelwet gepromoot die de plannen in 2011 van het federale Environmental Protection Agency om de uitstoot van broeikasgassen te reguleren, een “treinwrak” noemde dat de economie zou schaden, en het heeft pogingen van verschillende staten gesteund om zich terug te trekken uit regionale klimaatveranderingsverdragen. In 2013 stond in hun resolutie: “Alec maakt zich grote zorgen over de mogelijke economische gevolgen van de regulering van broeikasgassen voor de elektriciteitsprijzen en de schade die de EPA-regelgeving kan toebrengen aan het economisch herstel”. ALEC heeft ook een modelwet gepromoot die de federale regering zou oproepen om het voorgestelde Keystone XL-project goed te keuren, dat een pijpleiding voor synthetische ruwe olie zou verlengen van oliezanden in Alberta, Canada naar Nebraska.
In 2013 plande ALEC wetgeving die de regelgeving voor schone energie van staten zou verzwakken en huiseigenaren zou bestraffen die hun eigen zonnepanelen installeren en de elektriciteit terug in het net distribueren, die ALEC heeft beschreven als “freeriders” omdat ze niet betalen voor de infrastructuurkosten van het recirculeren van hun opgewekte stroom.
Ook in 2013 heeft ALEC een modelwetsvoorstel aangenomen waarin staat dat de rol van menselijke activiteit in het veroorzaken van klimaatverandering onzeker is, dat door de mens veroorzaakte klimaatverandering “schadelijk, neutraal of mogelijk gunstig” kan zijn, en dat de kosten van het reguleren van de uitstoot van broeikasgassen “grote economische ontwrichting” kunnen veroorzaken. ALEC heeft ook ontkenners van klimaatverandering, zoals Craig Idso, uitgenodigd om op zijn nationale bijeenkomsten te spreken. In 2015 wezen Common Cause en de League of Conservation Voters op dergelijk gedrag om ALEC te beschuldigen van het ontkennen van klimaatverandering. ALEC reageerde door te dreigen met juridische stappen, ontkende dat ALEC ontkenning van klimaatverandering ondersteunt, en zei dat het meer recent debat over het onderwerp heeft verwelkomd en hernieuwbare energie en koolstofbelastingbeleid heeft gesteund om de opwarming van de aarde te beteugelen.
Verschillende bedrijven hebben aangekondigd dat hun lidmaatschap van ALEC zal worden beëindigd omdat ze het niet eens zijn met het verzet van de groep tegen actie op het gebied van klimaatverandering. Het gaat onder meer om Ford Motor Company, British Petroleum, Microsoft, Google en Royal Dutch Shell. In een verklaring van Shell staat: “De houding van Shell ten aanzien van klimaatverandering is duidelijk niet in overeenstemming met die van ons … Wij erkennen al lang dat het klimaat een belangrijk probleem is en dat energie een cruciale rol speelt bij het bepalen van de levenskwaliteit van mensen over de hele wereld”. Een ALEC-woordvoerder antwoordde “Klimaatveranderingsactivisten hebben ons verzet tegen de regering die winnaars en verliezers kiest, verward met het ontkennen van klimaatverandering.”
In december 2016 was Tesla Motors (geen ALEC-lid) gastheer van een ALEC-evenement in Washington, D.C., waar ALEC zijn “Energy Innovation Project” promootte, dat gedeeltelijk werd gefinancierd door de ClearPath Foundation. Het project stuurt staten in de richting van innovatie en ondernemerschap rond Amerikaanse energiebronnen.
ALEC heeft wetsontwerpen gepromoot voor beperkingen op plastic rietjes voor eenmalig gebruik. Het wetsontwerp bevat uitzonderingen voor fast food en fast casual restaurants, en geeft gemeenten vrijstelling van het opleggen van strengere regels.
Telecommunicatie en informatietechnologieEdit
AT&T en Verizon hebben ALEC-modelwetgeving opgesteld die openbare breedbanddiensten verbiedt en het openbare geschakelde telefoonnetwerk (PSTN) “sunsetting”. Common Cause publiceerde de namen van de 172 leden tellende werkgroep, de agenda van een vergadering in december 2010 en de notulen, waaronder een resolutie over het pompen van verkeer. In februari 2014 werd Senaatswet 304 in Kansas ingediend, die “steden en provincies verbiedt openbare breedbandnetwerken aan te leggen en internetdiensten aan bedrijven en burgers aan te bieden”. Het wetsvoorstel bevat een “underserved area” vrijstelling voor openbare wi-fi, maar aan het vrijstellingscriterium wordt nergens in Kansas voldaan. De stad Chanute, Kansas, die sinds de jaren ’80 de ontwikkeling van breedband heeft geleid, gefinancierd via haar openbare elektriciteitsmaatschappij, met inbegrip van gratis wi-fi in haar college, ziekenhuis en openbare ruimten, en een 4g mobiel datanetwerk, voelde zich aangevallen door het wetsvoorstel. Het wetsvoorstel mislukte.
GezondheidszorgEdit
ALEC is tegen het individuele ziekteverzekeringsmandaat dat is ingevoerd door de Patient Protection and Affordable Care Act (algemeen bekend als de “ACA” of “Obamacare”). ALEC heeft een amicus brief ingediend in National Federation of Independent Business v. Sebelius, waarin er bij het Hooggerechtshof op werd aangedrongen om het individuele mandaat van de ACA te verwerpen. In 2011 publiceerde ALEC de “State Legislators Guide to Repealing ObamaCare”, die heeft gediend als een routekaart voor pogingen om ObamaCare te herroepen. ALEC heeft ook een verscheidenheid aan modelwetsvoorstellen opgesteld die zijn ontworpen om de uitvoering van de wet te blokkeren.
In augustus 2013 keurde ALEC de “Health Care Freedom Act” goed als een modelwet die tot doel heeft om zorgverzekeraars te ontdoen van hun licenties om zaken te doen op de federale uitwisselingen voor gezondheidszorg van de ACA als ze subsidies onder het systeem accepteerden. Sean Riley, het hoofd van de ALEC Health and Human Services task force, zei dat het doel van de voorgestelde wetgeving was om bedrijven te beschermen tegen het ACA’s werkgeversmandaat. Slate journalist David Weigel noemde het wetsvoorstel een “stiekeme aanval” op de ACA. Ziektekostenverzekeringsexperts hebben voorspeld dat als het wetsvoorstel op grote schaal zou worden aangenomen door de Republikeinse staten, het de uitwisseling ernstig zou verstoren en de ACA zou bedreigen. Wendell Potter, voormalig directeur van de ziektekostenverzekering en CMD fellow, zei: “Je kunt het gezondheidszorgsysteem niet opbouwen op basis van de vrije markt, tenzij je subsidies hebt. Als die worden weggenomen stort het hele systeem in elkaar.”
In 1989 publiceerde ALEC het wetsontwerp “HIV Assault Act”, dat het een misdaad maakte voor iemand die willens en wetens besmet is met HIV (het virus dat AIDS veroorzaakt) om seks te hebben met een persoon die niet besmet is, zonder de HIV-besmetting bekend te maken. Het wetsvoorstel maakte het hebben van dergelijke seks zonder openbaarmaking een strafbaar feit, zelfs wanneer HIV niet werd overgedragen. Alan Smith, die aan het wetsontwerp werkte, zei dat het wetsvoorstel een antwoord was op de bezorgdheid dat mensen met AIDS opzettelijk anderen besmetten, “om ervoor te zorgen dat meer mensen het krijgen, zodat meer onderzoeksgeld kan worden besteed aan de genezing ervan”.
LGBT-rechtenEdit
In de jaren tachtig propageerde ALEC anti-homopropaganda, en drong er bij wetgevers op aan om zich te verzetten tegen pogingen om “de samenleving te homoseksualiseren”. ALEC zei dat homoseksuele relaties “waarschijnlijk enkele van de meest destructieve en vernederende instellingen in het Amerika van vandaag” waren. ALEC beweerde dat homoseksualiteit psychologische schade veroorzaakte, tot pedofilie leidde, en dat homoseksuelen jongeren probeerden te ronselen.
Andere kwestiesEdit
ALEC heeft gewerkt aan de privatisering van het openbaar onderwijs. Het promoot vaak modelwetten die publiek-private partnerschappen in het onderwijs uitbreiden.
Het heeft modelwetgeving geleverd die heeft geleid tot de invoering van agressieve verlagingen van de inkomstenbelasting voor particulieren en bedrijven in Kansas in 2012. Gouverneur Sam Brownback, die de wetgeving promootte en ondertekende, werd geadviseerd door de aanbodzijde-econoom en ALEC-bestuurslid Arthur Laffer, die destijds zei dat de verlagingen zichzelf zouden terugbetalen en tot meer groei zouden leiden. Tegen de herfst van 2014 hadden de belastingverlagingen echter geleid tot de uitputting van een begrotingsoverschot van $ 700 miljoen, en hoewel Kansas van 2010 tot 2013 een banengroei van 6,6% had doorgemaakt, bleef dat cijfer achter bij de totale banengroei van 8,8% van de natie in dezelfde periode.
Het heeft ook een modelwet gepromoot die de aansprakelijkheid beperkt voor moederbedrijven die dochterondernemingen overnemen die verantwoordelijk zijn voor asbestgerelateerde verwondingen.
RokenEdit
In 1986, terwijl ALEC werd gefinancierd door de tabaksindustrie, betwistte het de wetenschap die tabaksrook in verband bracht met gezondheidsschade.
In juli 2012 meldde The Guardian dat ALEC actie had ondernomen om zich te verzetten tegen duidelijke sigarettenverpakkingswetten buiten de Verenigde Staten, waaronder het Verenigd Koninkrijk en Australië. Karla Jones, een taskforce-directeur voor ALEC, zei dat de merken de meest waardevolle activa van de bedrijven waren. ALEC verklaarde dat generieke sigarettenverpakkingen het sigarettenverbruik eerder deden toenemen dan afnemen. ALEC’s pleidooi tegen “plain packaging” van tabaksproducten werd aangehaald als een gedeeltelijke motivatie voor een academische studie naar de effectiviteit van plain packaging, waaruit bleek dat “plain packaging de positieve perceptie van roken kan verminderen en het gebruik van tabak kan ontmoedigen.”
