Anatomie en Fysiologie

Wanneer een bot breekt, stroomt er bloed uit elk bloedvat dat door de breuk is gescheurd. Deze bloedvaten kunnen zich in het periost, het osteon en/of de medullaire holte bevinden. Het bloed begint te stollen, en ongeveer zes tot acht uur na de breuk heeft het stollende bloed een breukhematoom gevormd (figuur 6.55a). De verstoring van de bloedstroom naar het bot resulteert in het afsterven van de botcellen rond de breuk.

Figuur 6.55. Fasen in het herstel van een fractuur De genezing van een botfractuur verloopt in een reeks progressieve stappen: (a) Er vormt zich een hematoom van de fractuur. (b) Er worden interne en externe calli gevormd. (c) Het kraakbeen van de calli wordt vervangen door trabeculair bot. (d) Remodellering treedt op.

Binnen ongeveer 48 uur na de breuk hebben chondrocyten uit het endosteum een interne callus (meervoud = calli) gecreëerd door een fibrocartilagineuze matrix af te scheiden tussen de twee uiteinden van het gebroken bot, terwijl de periostale chondrocyten en osteoblasten een externe callus van respectievelijk hyalien kraakbeen en bot creëren rond de buitenkant van de breuk (Figuur 6.55b). Dit stabiliseert de breuk.

In de loop van de volgende weken resorberen osteoclasten het dode bot; osteogene cellen worden actief, delen zich, en differentiëren in osteoblasten. Het kraakbeen in de calli wordt vervangen door trabeculair bot via endochondrale ossificatie (figuur 6.55c).

Uiteindelijk verenigen de interne en externe calli zich, compact bot vervangt sponsachtig bot aan de buitenranden van de breuk, en de genezing is voltooid. Er kan een lichte zwelling op het buitenoppervlak van het bot achterblijven, maar heel vaak ondergaat dat gebied een remodellering (afbeelding 6.55d) en blijft er geen extern bewijs van de breuk over.