Wanneer naar de eerste hulp als uw kind astma heeft

Eén van de belangrijkste doelen van ouders van kinderen met astma is het vermijden van een bezoek aan de eerste hulp bij ademhalingsproblemen. Maar het is ook belangrijk om te weten wanneer een bezoek aan de eerste hulp de juiste keuze is.

U bent beter voorbereid op die beslissing als u deze met uw arts bespreekt voordat uw kind een ernstige flare-up krijgt. De instructies van de arts moeten worden opgenomen in het astma-actieplan. In het plan zullen specifieke symptomen worden opgesomd die het teken zijn om naar de eerste hulp te gaan. Als uw kind oud genoeg is, moet het ook weten wat deze symptomen zijn.

Ken de eerste tekenen van een flare-up

Iedere astma is anders. Sommige kinderen hoesten alleen ’s nachts, terwijl anderen een flare-up hebben als ze verkouden worden of buiten sporten.

Terwijl u de astma van uw kind onder controle hebt, moet u letten op wat er vóór een flare-up gebeurt, zodat u de vroege waarschuwingssignalen kent. Deze tekenen betekenen misschien niet dat een flare-up zeker zal plaatsvinden, maar ze kunnen u helpen om vooruit te plannen.

Vroegtijdige waarschuwingssignalen van een flare-up kunnen zijn:

  • koorts
  • hoesten dat niet het gevolg is van een verkoudheid of een aanhoudende hoest
  • drukte op de borst
  • klaren van de keel
  • snelle of onregelmatige ademhaling
  • nood aan adem bij activiteiten
  • onvermogen om stil te staan of te zitten
  • ongewone vermoeidheid
  • rusteloze slaap

Gesprek met uw arts. Zorg ervoor dat u de arts belt bij de eerste tekenen van een flare-up of als u andere zorgen hebt. Door voorbereid te zijn, kunt u voorkomen dat de symptomen van uw kind verergeren en kunt u een bezoek brengen aan de huisartsenpost in plaats van aan de eerste hulp.

Wanneer hulp inroepen

Soms moet uw kind heel snel medische zorg krijgen. Als een van de volgende symptomen zich voordoet, moet u onmiddellijk naar uw arts gaan, naar de eerste hulp gaan of een ambulance bellen:

  • als uw kind voortdurend een piepende ademhaling heeft
  • als uw kind herhaaldelijk snelwerkende medicijnen (ook wel rescue of snelwerkende medicijnen genoemd) gebruikt voor ernstige opvlammingsverschijnselen die niet na 5 of 10 minuten weggaan of snel weer terugkomen
  • als er veranderingen zijn in de kleur van uw kind, zoals blauwachtige of grijze lippen en vingernagels
  • als uw kind moeite heeft met praten
  • als de gebieden onder de ribben, tussen de ribben en in de nek zichtbaar naar binnen trekken tijdens het inademen (retracties genoemd)
  • als de piekstroommeting van uw kind onder de 50% komt (dat is in de rode zone van de piekstroom) en niet verbetert na het gebruik van medicijnen

Ritjes naar de ER minder stressvol maken

Planning kan ritjes naar de ER minder stressvol maken voor u en uw kind. Hier zijn enkele tips om te proberen:

  • Kennis van de locatie van uw dichtstbijzijnde ER. Als er een kinderziekenhuis ER in de buurt is, ga er dan heen en houd het adres en telefoonnummer bij de hand (geschreven op het astma-actieplan, bijvoorbeeld).
  • Als u andere kinderen hebt, probeer dan afspraken te maken met een familielid of andere verzorger die hen in noodgevallen kan opvangen. Maar laat het ontbreken van een oppas uw reis naar de Eerste Hulp niet vertragen. Iemand kan altijd later naar het ziekenhuis komen om uw andere kinderen op te halen.
  • Neem een kopie van het astma-actieplan van uw kind mee of een briefje met de namen en doseringen van de medicijnen die uw kind gebruikt om te delen met het medisch personeel op de eerste hulp.

Het volgen van het Astma-actieplan

Welbeheerde astma is zelden levensbedreigend. Mensen die aan astma zijn overleden, hadden hun medicijnen meestal niet volgens voorschrift ingenomen en hadden een voorgeschiedenis van herhaalde ernstige astma-opflakkeringen en spoedeisende hulp.

Als u en uw kind astma serieus nemen en eraan werken om het te beheersen, kunt u de kans verkleinen dat uw kind naar de eerste hulp moet.

Het is belangrijk om de astma van uw kind in de gaten te houden aan de hand van het schriftelijke astma-actieplan dat uw arts u helpt opstellen. Dit plan beschrijft de dagelijkse behandeling, de symptomen waarop u moet letten en de stapsgewijze instructies die u moet volgen tijdens een flare-up.

Enkele belangrijke punten van een plan zijn:

Vermijd triggers

De arts kan u helpen bij het identificeren van de triggers die astma-opflakkeringen kunnen veroorzaken, zoals tabaksrook, dieren, huisstofmijt, schimmel, pollen, parfums, aspirine, weersveranderingen, koude lucht, lichaamsbeweging en infecties van de luchtwegen.

Neem de medicijnen voor langdurige controle

Uw kind moet de medicijnen voor langdurige controle (ook wel controller- of onderhoudsmedicijnen genoemd) volgens voorschrift van de arts innemen, zelfs als het zich goed voelt. Het overslaan van doses kan de longen meer ontsteken, wat kan leiden tot een afname van de longfunctie. (Dit kan gebeuren zonder dat uw kind zelfs maar symptomen heeft.) Het verhoogt ook het risico op frequentere en ernstigere flare-ups.

Houd snelwerkende medicijnen bij de hand

Veel kinderen gaan naar de spoedeisende hulp omdat ze hun snelwerkende medicijnen niet bij de hand hadden. Uw kind moet te allen tijde medicijnen voor snelle verlichting bij de hand hebben. Dit houdt in dat de medicijnen op school bij de verpleegkundige moeten liggen, bij sportevenementen en tijdens het reizen.

Be Partners in Astma Management

Zodra uw kind oud genoeg is, moet u ervoor zorgen dat hij of zij het astma-actieplan begrijpt en het belang ervan inziet. Sommige kinderen met astma, vooral tieners, verzetten zich tegen het nemen van medicijnen voor langdurige controle en vertrouwen in plaats daarvan op hun medicijnen voor snelle verlichting om hen te helpen op een basis van behoefte. Dit is nooit een goed idee en verhoogt de kans dat ze spoedeisende hulp nodig hebben.

De kans op een ernstige astma-opflakkering kan worden verkleind als ouders en kinderen het actieplan begrijpen en volgen. En vergeet niet om uw arts te bellen, zelfs tijdens vroege flare-ups of als u vragen hebt over uw actieplan.

Reviewed by: Nicole A. Green, MD
Datum beoordeeld: Mei 2013

admin

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

lg