Bette Midler – biografie

Bette Midler (geboren op 1 december 1945) is een Amerikaanse zangeres, actrice en komiek, ook bekend (onder haar informele artiestennaam) als The Divine Miss M. Ze speelde in live-action films als Ruthless People, Beaches en Hocus Pocus, maar ook in animatiefilms als Oliver & Company en Fantasia 2000.Tijdens haar meer dan veertigjarige carrière is Midler genomineerd voor twee Academy Awards; en won vier Grammy Awards, vier Golden Globes, drie Emmy Awards, en een speciale Tony Award. Ze heeft ook meer dan 30 miljoen platen verkocht als artieste.

• 1 Vroeg leven en familie
• 2 Carrière
• 3 Theater actrice
• 4 1970-80: De goddelijke Miss M en succes
• 5 1981-89: Wind Beneath My Wings en Beaches
• 6 1990-2000: Chart comeback
• 7 2000-01
• 8 Muziek
• 9 Recent werk
• 10 Liefdadigheidswerk
• 11 Discografie

Vroege leven en familie

Midler werd geboren in Honolulu, Hawaii. Zij is de dochter van naaister/huishoudster Ruth (née Schindel) en huisschilder Fred Midler, die op een marinebasis in Hawaii werkte. Haar ouders kwamen uit Paterson, New Jersey en verhuisden naar Honolulu voordat Midler werd geboren. Ze werd vernoemd naar de actrice Bette Davis, hoewel Davis haar voornaam uitsprak in twee lettergrepen, en Midler er één gebruikt, /ˈbɛt/. Midler’s familie was een van de weinige Joodse families in een overwegend Aziatische buurt. Ze groeide op in Aiea en ging naar Radford High School in Honolulu. Ze werd verkozen tot “Meest spraakzame” in de school Hoss verkiezing van 1961 en in haar laatste jaar (klas van 1963) tot “Meest Dramatische”. Ze studeerde af in drama aan de Universiteit van Hawaii (hoewel ze slechts drie semesters volgde) en verdiende geld in de film Hawaii (uitgebracht in 1966) als figurant, door een zeezieke passagier genaamd Mrs David Buff te spelen in de film.

Midler trouwde met Martin von Haselberg op 16 december 1984, ongeveer 6 weken nadat ze hem voor de eerste keer had ontmoet. Hun dochter Sophie werd geboren op 14 november 1986.

Theateractrice

In de zomer van 1965 verhuisde Midler naar New York City, gebruikmakend van het geld van haar werk als figurant in de film Hawaii. Ze kreeg haar eerste professionele rol op het toneel in Tom Eyen’s Off-Off-Broadway toneelstukken in 1965, Miss Nefertiti Regrets en Cinderella Revisited, een kinderspel overdag en een show voor volwassenen ’s nachts. Van 1966 tot 1969 speelde ze de rol van Tzeitel in Fiddler on the Roof op Broadway; tragisch genoeg werd in deze periode haar zus Judith, die New York bezocht om haar te zien optreden, gedood door een taxi. Ze trad ook toe tot de cast van Salvation.

In de zomer van 1970 begon Midler te zingen in de Continental Baths, een homo badhuis in de stad, waar ze close werd met haar pianobegeleider, Barry Manilow. Hij produceerde later haar eerste album, The Divine Miss M uit 1972. Het was tijdens haar verblijf in de Continental Baths dat ze een vaste aanhang kreeg. In de late jaren 1990, tijdens de release van haar album Bathhouse Betty, gaf Midler commentaar op haar tijd dat ze daar optrad: “Ondanks de manier waarop de dingen zijn gelopen, ben ik nog steeds trots op die dagen. Ik heb het gevoel dat ik in de voorhoede van de homo-bevrijdingsbeweging stond, en ik hoop dat ik mijn steentje heb bijgedragen om het vooruit te helpen. Dus, ik draag het label van ‘Bathhouse Betty’ met trots.”

In 1971 speelde Midler in de eerste professionele productie van The Who’s rock opera Tommy met regisseur Richard Pearlman en de Seattle Opera. Het was tijdens de opvoering van Tommy dat Midler werd gevraagd om te verschijnen in The Tonight Show. Ze bleek zo populair te zijn dat haar carrière onmiddellijk een hoge vlucht nam.

1970-80: The Divine Miss M en succes

Midler bracht in december 1972 haar debuutalbum The Divine Miss M uit op Atlantic Records. Het kwam binnen in de Top 10 van Billboard en werd een miljoenen verkocht platina gecertificeerd album. Het maakte haar een ster in het proces en verdiende Midler de 1973 Grammy Award voor Beste Nieuwe Artiest. Het album bevatte drie hitsingles: “Do You Want To Dance?”, “Friends”, en “Boogie Woogie Bugle Boy”, wat Bette’s eerste #1 Adult Contemporary hit werd. Bette’s zelfgetitelde vervolgalbum werd eind 1973 uitgebracht. Het kwam ook binnen in de Billboard Top 10 en verkocht uiteindelijk bijna een miljoen exemplaren in de Verenigde Staten alleen. Midler keerde terug naar het opnemen met de 1976 en 1977 albums, Songs for the New Depression en Broken Blossom, die haar positie bevestigden als een van de meest gediversifieerde en veelzijdige talenten in de industrie.

In 1974, ontving ze een Special Tony Award voor haar bijdrage aan Broadway met Clams on the Half Shell Revue spelend in het Minskoff Theater. Van 1975-1978 verzorgde ze ook de stem van Woody the Spoon in de PBS educatieve serie Vegetable Soup.

In 1977 ging Midler’s eerste televisiespecial, Ol’ Red Hair is Back, in première, met als gaststerren Dustin Hoffman en Emmett Kelly. Ze won de Emmy Award voor Outstanding Special – Comedy-Variety or Music.

In 1979 maakte Midler haar eerste speelfilm, met een hoofdrol in de rock and roll-tragedie The Rose uit het 1960-tijdperk, als een aan drugs verslaafde rockster gemodelleerd naar Janis Joplin. Dat jaar bracht ze ook haar vijfde studio album uit; Thighs and Whispers. Midler’s eerste uitstapje naar de disco was een commerciële en kritische mislukking en werd haar laagste album aller tijden, met een hoogtepunt op #65 in de Billboard album chart. Kort daarna vertrok ze om op een wereld concert tournee te gaan, waarbij een van de shows (in Pasadena) werd gefilmd en uitgebracht als de concert film Divine Madness. Ook in 1980 werd ze genomineerd voor de Academy Award voor Beste Actrice voor The Rose, waarvoor ze de Golden Globe won voor Beste Actrice (komedie of musical). Het geprezen soundtrack album van de film verkocht meer dan twee miljoen exemplaren in de Verenigde Staten alleen, en kreeg een dubbele platina certificering. De single versie van het nummer stond vijf weken op rij op #1 in de Billboard’s Adult Contemporary chart en bereikte #3 in de Billboard’s Hot 100. Het leverde Midler haar eerste gouden single op en won de Grammy Award voor Beste Pop Vocal Performance, Female.

1981-89: Wind Beneath My Wings en Beaches

In 1981 werkte Midler aan het onrustige project Jinxed! Het was een komedie, maar tijdens de productie kon ze niet opschieten met haar tegenspeler (Ken Wahl) of de regisseur (de veteraan Don Siegel). De film werd uitgebracht in 1982 en was een grote flop. Midler zou tot 1986 niet meer in films spelen, en gedurende die vier jaar concentreerde ze zich op haar muziekcarrière. In 1983 bracht ze het album No Frills uit, geproduceerd door Chuck Plotkin, vooral bekend van zijn werk met Bob Dylan en Bruce Springsteen. Het album bevatte drie single releases: de ballad “All I Need To Know”, een cover van Detroit inwoner Marshall Crenshaw’s “My Favorite Waste of Time” – waar Midler verliefd op werd na het omdraaien van zijn 45 van “Someday Someway” – en Midler’s versie van de Rolling Stones cover “Beast of Burden”. Het rock- en New Wave-album werd Midlers op twee na laagst genoteerde album in de VS, maar werd verrassend genoeg haar best verkochte album tot nu toe op het Europese vasteland en in Scandinavië, evenals in West-Duitsland.

In 1985 was ze een artieste op USA for Africa’s fondsenwervende single “We Are the World,” en nam deel aan het ‘Live Aid’-evenement in het JFK-stadion in Philadelphia. Ook in 1985 tekende ze een multi-picture deal met Touchstone Pictures. Ze werd vervolgens door regisseur Paul Mazursky gecast in Down and Out in Beverly Hills, waarmee ze een succesvolle komische acteercarrière begon. Ze volgde met Ruthless People (1986), Outrageous Fortune (1987), en Big Business (1988). Ze scoorde een hit met de tranentrekker Beaches (1988), met Barbara Hershey in de hoofdrol. De bijbehorende soundtrack blijft Bette’s best verkopende schijf aller tijden, met een #2 plaats in Billboard’s album chart en een verkoop van 4 miljoen exemplaren in de US. Het bevatte haar grootste hit, “Wind Beneath My Wings”, die naar #1 ging in Billboard’s Hot 100, platina status bereikte, en Midler haar derde Grammy Award opleverde – voor plaat van het jaar – tijdens de uitzending van 1990.

1990-2000: Chart comeback

Midler leende haar stem aan het animatiefiguur Georgette, een snobistische poedel, in Disney’s Oliver & Company (1988). In 1990 speelde ze samen met Woody Allen in Scenes from a Mall, opnieuw voor Mazursky. Ook in 1990 was Bette’s “From A Distance” weer een platina single voor haar. Ze kreeg nog een Academy Award nominatie voor Beste Actrice voor For the Boys uit 1991, met James Caan in de hoofdrol en geregisseerd door Mark Rydell, die ook The Rose had geregisseerd. Voor deze laatste film kreeg ze nog een Golden Globe voor Beste Actrice (komedie of musical). Naar verluidt wees ze de hoofdrol af in Sister Act uit 1992, die in plaats daarvan naar Whoopi Goldberg ging.

Andere films zijn Stella (1990), Hocus Pocus (1993), The First Wives Club (1996), en The Stepford Wives (2004). Haar televisiewerk omvat een Emmy-genomineerde versie van de toneelmusical Gypsy en een gastrol als zichzelf in Fran Drescher’s The Nanny.

Midler won een Emmy Award in 1992 voor haar gedenkwaardige optreden in de een-na-laatste aflevering van The Tonight Show Starring Johnny Carson in mei 1992; waarin ze een emotioneel geladen “One for My Baby (and One More for the Road)” zong voor Johnny Carson. Een andere gedenkwaardige gebeurtenis vond plaats die avond, Midler begon te zingen “Here’s That Rainy Day”, Carson’s favoriete liedje. Carson deed een paar teksten later mee, en een piano snel daarna. Ze verscheen in Seinfeld in de aflevering “The Understudy,” dat was de seizoensfinale van het zesde seizoen van die show in 1995.

Haar HBO-special Diva Las Vegas uit 1997 leverde haar een derde Emmy Award op, voor Outstanding Performance in a Variety or Music Program.

In 1995 & 1999, bereikte ze #1 op de US Dance Charts met remixen van haar hits “To Deserve You” op Atlantic en “I’m Beautiful” op Warner Brothers Records.

2000-01

Midler heeft in de loop der jaren in verschillende sitcoms een gastrol gespeeld, waaronder The Simpsons in de aflevering “Krusty Gets Kancelled” (ze is voor het eerst te zien terwijl ze over een snelweg rijdt om vuilnis op te rapen als ze wordt benaderd door Bart en Lisa met het verzoek voor Midler om in een show te verschijnen om Krusty’s stervende carrière nieuw leven in te blazen). Ze verscheen ook in The Nanny in de toepasselijk getitelde aflevering “You Bette Your Life”. In 2000 speelde Midler de hoofdrol in haar eigen sitcom, Bette. De show werd uitgezonden op CBS en de kijkcijfers waren aanvankelijk hoog, maar liepen al snel terug. De show hield het geen volledig seizoen vol en werd begin 2001 geannuleerd. Tijdens het korte leven van de show werden Bette’s dochter (gespeeld door Lindsay Lohan in de pilot, daarna door Marina Malota vanaf de derde aflevering) en haar man opnieuw gecast (Robert Hays volgde Kevin Dunn op in de laatste uitgezonden aflevering). De show werd naar verluidt ook opgeschrikt door onrust achter de schermen. In 2001 verscheen Bette or Bust, een boek over Midler’s “Divine Miss Millennium Tour”.

Muziek

Midler heeft vier Grammy Awards gewonnen. Haar vertolking van het 1990 “From a Distance” leverde ook een Grammy award op (voor de componiste Julie Gold), en werd haar langstlopende #1 – zes opeenvolgende weken – op Billboard’s Adult Contemporary chart. Het bereikte ook #2 Pop en was weer een platina verkochte single voor Bette. Toen het American Film Institute op 22 juni 2004 “The 100 Years of the Greatest Songs” aankondigde, werden twee van Midler’s opnamen door het bestuur geselecteerd: “Wind Beneath My Wings” (#44) en “The Rose” (#83). Echter, na jaren van onregelmatige platenverkoop, werd Midler in 2001 van het Warner Brothers label gehaald, na bijna drie decennia bij Warner Music Group.

Na een gerapporteerde langdurige vete met Barry Manilow, bundelden de twee hun krachten voor het eerst in jaren in 2003 om Bette Midler Sings the Rosemary Clooney Songbook op te nemen. Over het project zei Manilow dat hij een droom had gehad dat hij weer met Midler aan het opnemen was, dus belde hij haar op met het idee en zij vond dat het tijd was om weer samen te werken. Het album, dat nu bij Columbia Records was getekend, was onmiddellijk een succes en werd in slechts een paar weken goud gecertificeerd. Een van de Clooney Songbook selecties, “This Ole House,” werd Midler’s eerste Christelijke radio single verscheept door Rick Hendrix en zijn positieve muziek beweging. Het album werd genomineerd voor een Grammy het volgende jaar.

In 2003-04, toerde Midler door de V.S. in haar nieuwe show, Kiss My Brass, voor uitverkochte zalen. Begin 2005 was een Australische tournee, Kiss My Brass Down Under, even succesvol. Midler bundelde haar krachten opnieuw met Manilow voor een ander tribute album, Bette Midler Sings the Peggy Lee Songbook. Het album werd uitgebracht in oktober 2005, verkocht 55.000 exemplaren in de eerste week van release en bracht Midler terug in de Top 10.

Recent werk

In 2006 werd een nieuw kerstalbum Cool Yule uitgebracht door Midler met het titelnummer (geschreven door Steve Allen) en een duet met Johnny Mathis van “Winter Wonderland/Let It Snow”. Midler speelde vervolgens in 2007 in de film Then She Found Me, geregisseerd door Helen Hunt en met in de hoofdrollen Hunt, Matthew Broderick en Colin Firth, en verscheen in de finale van American Idol seizoen 6, waar ze “Wind Beneath My Wings” live zong in het Kodak Theater.

Op 6 december 2007 ontving Midler’s album Cool Yule een Grammy nominatie voor Beste Traditionele Pop Vocale Album.

Midler heeft een Vegas show getiteld “Bette Midler: The Showgirl Must Go On” in The Colosseum at Caesars Palace. De show bestond uit The Staggering Harlettes, twintig danseressen en een dertienkoppige band. Midler kreeg naar verluidt 120 miljoen dollar per jaar betaald voor haar 200 shows. De show debuteerde op 20 februari 2008 en speelde haar laatste optreden op 31 januari 2010 na een twee jaar durende run.

Een nieuw “best of” album, Jackpot: The Best Bette, werd uitgebracht in 2008 en bereikte #66 op de Amerikaanse hitlijsten, en #6 in het Verenigd Koninkrijk, In juni 2009 verscheen Midler in de Bravo TV show My Life on the D-List met Kathy Griffin.

In december 2009 verscheen Bette Midler op de Britse Royal Variety Performance voor Hare Majesteit, Koningin Elizabeth II. Ze bracht “In My Life” en “Wind Beneath My Wings” (ook bekend als “Hero”) ten gehore als slotact.

Meer recentelijk heeft Midler naar verluidt bevestigd dat ze ergens in 2010 een nieuw album met liefdesliedjes zal uitbrengen, getiteld Leavin’ Las Vegas. In oktober 2009, op haar jaarlijkse Halloween Bal, sprak ze over het nummer door te zeggen dat het een nummer zou worden begeleid door een ukelele, geschreven en gecomponeerd voor haar door Julie Gold, die ook “From A Distance” had bijgedragen aan Midler’s repertoire. De titel was afgeleid van het enige liedje dat Bette kende als jonge zangeres.

Op haar nieuwe album heeft Bette een duet opgenomen met haar oude vriend Barry Manilow genaamd “The Show Must Begin”, evenals duetten met Richard Marx, nieuwkomer Estelle en de legendarische Gladys Knight op het nummer “I Can Freak 2”. Gladys vergezelde Bette op het podium in Las Vegas voor haar laatste show in 2010, waar ze spraken over hun duet.Haar nieuwe album is vertraagd en teruggeduwd omdat ze manieren met haar platenlabel heeft gescheiden.

In 2010 leende Midler haar stem aan de schurkachtige Kitty Galore in de familiefilm Cats & Dogs: The Revenge of Kitty Galore.

Liefdadigheidswerk

In 1995 richtte Midler het New York Restoration Project op, een non-profitorganisatie met als doel verwaarloosde buurtparken in economisch achtergestelde buurten van New York City nieuw leven in te blazen. Deze omvatten Highbridge Park, Fort Washington Park, en Fort Tryon Park in upper Manhattan en Roberto Clemente State Park en Bridge Park in de Bronx.

In 1999 was de stad van plan om 114 gemeenschapstuinen te veilen voor commerciële ontwikkeling. Midler leidde een coalitie van groenorganisaties om ze te redden. NYRP werd eigenaar van 60 van de meest verwaarloosde percelen. Vandaag de dag werken Midler en haar organisatie samen met lokale vrijwilligers en gemeenschapsgroepen om ervoor te zorgen dat deze tuinen veilig, schoon en levendig blijven. In 2003 opende Midler Swindler Cove Park, een nieuw openbaar park van 20.000 m2 aan de oever van de Harlem River, met speciaal ontworpen educatieve voorzieningen en het Peter Jay Sharp Boothuis, de eerste roeifaciliteit die in meer dan 100 jaar aan de Harlem River is gebouwd. De organisatie biedt gratis milieu-educatieprogramma’s aan op school en na schooltijd voor leerlingen van scholen met een hoog percentage armoedegroeperingen.

Discografie

• 1972: The Divine Miss M
• 1973: Bette Midler
• 1976: Songs for the New Depression
• 1977: Broken Blossom
• 1979: Thighs and Whispers
• 1983: No Frills
• 1990: Some People’s Lives
• 1995: Bette of Roses
• 1998: Bathhouse Betty
• 2000: Bette
• 2003: Bette Midler Sings the Rosemary Clooney Songbook
• 2005: Bette Midler Sings the Peggy Lee Songbook
• 2006: Cool Yule