CDH1-genmutatie
CDH1 is het enige gen waarvan op dit moment bekend is dat het in verband kan worden gebracht met HDGC, en het komt slechts voor in een derde tot de helft van de families met HDGC. Mutaties van CDH1 zijn nu gevonden in meer dan 100 families van verschillende etnische achtergrond, Europees, Afrikaans-Amerikaans, Pakistaans, Japans, Koreaans en anderen.
Sequentie-analyse van het CDH1-gen is al enkele jaren beschikbaar op onderzoeksbasis, en wordt nu op klinische basis uitgevoerd door het Stanford Molecular Diagnostics Laboratory. Een ouder die drager is van een CDH1 mutatie heeft 50% kans om de mutatie door te geven aan elk van hun kinderen. In de meeste CDH1-families zullen meerdere generaties familieleden getroffen zijn, maar het is mogelijk een ouder te hebben die drager is en bij wie geen maag- of borstkanker is vastgesteld. Bovendien kan een persoon met HDGC de aandoening hebben als gevolg van een nieuwe (de novo) genmutatie. Dit betekent dat het individu een nieuwe verandering in een van zijn CDH1-genen heeft die vóór de conceptie is opgetreden, maar bij geen van beide ouders aanwezig was.
Voor families die voldoen aan criteria 1 of 2, hierboven, is ongeveer 30-40% drager van CDH1-mutaties gevonden. Personen die voldoen aan criterium 3 (geen familiegeschiedenis, maagkanker minder dan 35 jaar oud) hebben een kans van 10-20% om een CDH1-mutatie te dragen.
Lees meer over de diagnose erfelijke diffuse maagkanker.
Genetische counseling en genetische tests voor HDGC
Genetische tests moeten idealiter beginnen met een familielid dat maagkanker of lobulaire borstkanker heeft gehad om te bepalen of een CDH1-mutatie geassocieerd is met hun kanker. Als een mutatie wordt gevonden, kunnen niet-aangetaste familieleden erop vertrouwen dat de CDH1-test nauwkeurig zal voorspellen of zij HDGC hebben geërfd of niet. Gezien de slechte resultaten van personen bij wie maagkanker wordt gediagnosticeerd, hebben veel families echter geen levend aangetast familielid en zullen zij CDH1-tests moeten overwegen die geen uitsluitsel kunnen geven. Het testen van risicokinderen jonger dan 18 jaar uit HDGC-families wordt over het algemeen niet aanbevolen. Er zijn echter geïsoleerde rapporten van tieners die gediagnosticeerd zijn met diffuse maagkanker, en dus moeten individuele situaties zorgvuldig worden besproken met de genetisch consulent. Meer informatie over genetische tests en genetische counseling.
Andere erfelijke kankers
Gastmakanker is ook aangetroffen in andere erfelijke kankersyndromen. Bijvoorbeeld, tot 10% van de families van erfelijke niet-polyposis colonkanker (HNPCC) omvatten maagkanker, hoewel meestal van het “intestinale” pathologische type. Bovendien vertonen het Li-Fraumeni-syndroom (p53-gen), familiaire adenomateuze polyposis (APC-gen) en het Peutz-Jehgers-syndroom (STK11-gen) allemaal een hoger percentage maagkankers in vergelijking met de algemene bevolking. De incidentie van HDGC in de algemene bevolking moet nog goed worden bepaald, maar HDGC is waarschijnlijk verantwoordelijk voor slechts 1-3% van de gevallen van maagkanker. Volgens schattingen heeft tot 10% van de patiënten bij wie maagkanker wordt gediagnosticeerd, een familiegeschiedenis van maagkanker. Veel daarvan zullen waarschijnlijk toe te schrijven zijn aan andere maagkankergenen en/of omgevingsfactoren die families plegen te delen.
