Ernesto Rafael Guevara de la Serna werd in 1928 geboren in een gegoede familie in Argentinië. Tijdens zijn studie medicijnen aan de Universiteit van Buenos Aires nam hij vrijaf om op een motor door Zuid-Amerika te reizen; in deze tijd was hij getuige van de armoede en onderdrukking van de lagere klassen. In 1953 behaalde hij zijn artsendiploma, reisde verder door Latijns-Amerika en raakte betrokken bij linkse organisaties. In het midden van de jaren 1950, ontmoette Guevara Fidel Castro en zijn groep van verbannen revolutionairen in Mexico. Guevara speelde een sleutelrol in Castro’s machtsovername van de Cubaanse dictator Fulgencio Batista in 1959 en diende later als Castro’s rechterhand en minister van industrie. Guevara was een fel tegenstander van de Amerikaanse overheersing in Latijns-Amerika en pleitte voor op de boeren gebaseerde revoluties om het sociale onrecht in de Derde Wereld te bestrijden. Castro beschreef hem later als “een kunstenaar van revolutionaire oorlogsvoering.”
LEES MEER: Che Guevara’s levensveranderende motorreis
Guevara nam ontslag – sommigen zeggen dat hij werd ontslagen – van zijn Cubaanse regeringspost in april 1965, mogelijk vanwege meningsverschillen met Castro over het economische en buitenlandse beleid van de natie. Guevara verdween vervolgens uit Cuba, reisde naar Afrika en dook uiteindelijk weer op in Bolivia, waar hij werd vermoord. Na zijn dood verwierf Guevara de status van held onder mensen over de hele wereld als een symbool van anti-imperialisme en revolutie. Een foto uit 1960, genomen door Alberto Korda, van Guevara met baret werd iconisch en is sindsdien op talloze posters en T-shirts verschenen. Niet iedereen beschouwt Guevara echter als een held: hij wordt er onder meer van beschuldigd opdracht te hebben gegeven tot de dood van honderden mensen in Cubaanse gevangenissen tijdens de revolutie.
LEES MEER: Iconische foto van Che Guevara genomen
