Toen de kerk van St. Raymond werd gesticht in 1842 – 19 jaar voor het begin van de Burgeroorlog – lag de locatie van de kerk in een gebied van landerijen en landgoederen in wat toen bekend stond als Westchester Village in Westchester County. We kennen het nu als de Bronx en de huidige St. Raymond kerk staat op hetzelfde stuk grond als de oorspronkelijke kerk. De eerste St. Raymond kerk werd verbouwd uit een oude schuur.
In het begin waren er vooroordelen tegen katholieken en tegen de bouw van een katholieke kerk in het gebied door lokale landgoedeigenaren. In 1842 kon echter de eerwaarde John Hughes, coadjutor van de bisschop van New York, het terrein kopen waar nu de kerk staat. Pater Felix Villanis werd aangesteld als de eerste pastoor van de St. De St. Raymond kerk werd het centrum van missionaire activiteiten. Raymond Church, de eerste kerk in wat later de Bronx zou worden, stichtte in de loop der jaren 13 missiekerken.
Pater Villanis begon geld in te zamelen voor een nieuwe kerk bij katholieke gezinnen in Westchester Village. Pater Villanis werd echter overgeplaatst voordat de kerk klaar was en het was de derde pastoor van de parochie, pater Matthew Higgins, die pastoor was toen de nieuwe kerk werd ingewijd op 31 augustus 1845, de feestdag van de heilige Raymond Nonnatus, waaraan de parochie haar naam te danken heeft. Nog voor de kerk voltooid was, werd begraafplaats naast de plaats waar de voltooide kerk zou komen, ingewijd. Pater Higgins kocht uiteindelijk extra grond voor wat later de St. Raymond begraafplaats zou worden.
De katholieke kerk in Westchester groeide in deze tijd. De St. Raymond Church maakte een aanzienlijke groei door met de instroom van Ierse en Duitse immigranten naar Westchester als gevolg van de Grote Ierse Hongersnood van 1847 en de Duitse Revolutie van 1848. Veel van deze nieuwkomers werden parochianen. Uit de archieven blijkt dat er in 1854 99 doopsels waren; 81 in 1855; en 90 in 1856; aanzienlijke aantallen voor die tijd.
In de eerste 15 jaar van de St. Raymond Parish dienden zeven priesters als pastoor, waarbij pater Jeremiah A. Kinsella zijn pastoraat begon in 1857. Hij zou 18 jaar in St. Raymond blijven en wordt genoemd als de oprichter van de eerste lagere school van de parochie. De St. Raymond School werd in 1868 geopend met twee Zusters van Liefde als personeel, op verzoek van pater Kinsella, en 130 leerlingen van het aangrenzende Katholieke Beschermhuis.
Tijdens het pastoraat van pater Kinsella groeide de St. Veel boerderijen werden verkocht en op het land werden huizen gebouwd. Er werden nieuwe straten aangelegd en het aantal parochianen nam zo sterk toe dat pater Kinsella in 1865 de hulp van een assistent-priester nodig had en deze kreeg in de persoon van pater James T. Cole. Het aantal katholieken bleef in deze tijd groeien. In 1846 waren er 15 parochiekerken in de stad voor ongeveer 100.000 katholieken. In 1866 was het aantal kerken gestegen tot 31 en het aantal katholieken tot ongeveer 450.000, hoewel sommige schattingen het aantal op 600.000 schatten.
De begraafplaats St. Raymond bleef groeien en was in 1874 bijna vol. Raymond’s pastoor, pater Michael McEvoy, kocht Underhill Farm, dat bekend werd als de Nieuwe Begraafplaats.
De jaren tussen 1888 en 1931 zagen veel veranderingen voor St. Raymond Parish. De pastoor in deze jaren was pater Edward McKenna, die een nieuwe kerk, lagere school, klooster en pastorie zou bouwen.
In het begin van de jaren 1890 kon de St. Raymond kerk niet langer al haar parochianen huisvesten en in augustus 1897 werd de eerste paal geslagen voor een nieuwe kerk. De eerste mis in de nieuwe St. Raymondkerk (die er nu nog staat) werd opgedragen in juli 1898.
De nieuwe lagere school werd in 1909 ingewijd. De Eerste Wereldoorlog vertraagde de bouw van het klooster, dat in 1928 werd voltooid. Ondertussen was de demografie van de parochie aan het veranderen: in de jaren 1920 kwamen er steeds meer Italiaanse immigranten naar het gebied.
De nieuwe pastorie werd eind 1931 voltooid, maar de eerste pastoor die erin ging wonen was niet pater McKenna, die in december 1931 overleed, maar pater Thaddeus Tierney, zijn opvolger, die in 1932 toetrad tot de St. Raymond Parish in 1932.
St. Raymond’Church in 1942, de 100e verjaardag van de parochie
Tijdens zijn ambtstermijn bracht pater Tierney verbeteringen aan in de kerk; verfraaide het terrein rondom de kerk; verbeterde het kerkhof en kocht 90 hectare extra voor de nieuwe begraafplaats. De parochie bleef groeien met de opening van Parkchester in 1940. De toevloed van nieuwe parochianen maakte een verdubbeling van het aantal zondagsmissen noodzakelijk. De lagere school bleef groeien tot ze niet langer alle leerlingen kon herbergen. Monseigneur Tierney bouwde een nieuwe lagere school, die in 1951 werd geopend en nog steeds in gebruik is. In 1960 richtte de opvolger van monseigneur Tierney, monseigneur John Corrigan, de St. Raymond Academy for Girls op, een middelbare school. In 1962 voltooide monseigneur Charles Giblin de bouw van het gebouw dat zijn voorganger, monseigneur Corrigan, had aangekocht en opende hij de St. Raymond High School voor jongens.
De demografie van St. Raymond Parish bleef veranderen in de jaren 1970, toen grote aantallen Latijns-Amerikanen en Afro-Amerikanen naar het gebied trokken. In de jaren ’90 kwam er een toestroom van West-Afrikanen, vooral uit Nigeria en Ghana. Vandaag de dag zijn de St. Raymond Parish en haar drie scholen multicultureel. Raymond Parish en haar drie scholen zijn multicultureel. Onze drie scholen samen onderwijzen elk jaar bijna 2.000 leerlingen.
St. Raymond Cemetery, de enige katholieke begraafplaats in de Bronx, is een van de drukst bezochte begraafplaatsen in de Verenigde Staten met bijna 2.500 begrafenissen per jaar.
Met haar 176 jaar heeft onze parochie een bruisend geestelijk leven met een sterk religieus onderwijsprogramma, een robuust RCIA-programma, twee volwassenenkoren (Engels en Spaans) en een jeugdkoor, een jeugdgroep, een Legioen van Maria, een Afrikaanse Gemeenschap en vele andere groepen. De St. Raymond Church blijft een warm en gastvrij spiritueel thuis voor katholieken en mensen die katholiek willen worden in de Bronx en daarbuiten; herinnert ons eraan dat we ernaar moeten streven te leven zoals Jezus ons heeft geleerd; en biedt hulp en steun aan mensen in nood in onze gemeenschap.