1036 records werden geïdentificeerd, 52 full-text artikelen werden beoordeeld en 19 voltooide RCT’s werden geïncludeerd (één studie wacht op beoordeling). De onderzoeken omvatten 2216 deelnemers, 1280 werden gerandomiseerd naar fluoxetine (60 mg/dag, 40 mg/dag, 20 mg/dag en 10 mg/dag) en 936 deelnemers werden gerandomiseerd naar verschillende vergelijkingsgroepen (placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo, placebo); anti-obesitasmiddelen diethylpropion, fenproporex, mazindol, sibutramine, metformine, fenfluramine, dexfenfluramine, fluvoxamine, 5-hydroxytryptofaan; geen behandeling en omega-3-gel). Er waren 56 proefarmen in de 19 RCT’s. Vijftien proeven waren parallelle RCT’s en vier waren cross-over RCT’s. Deelnemers aan de opgenomen proeven werden gedurende een periode van drie weken tot een jaar gevolgd. De zekerheid van het bewijs was laag of zeer laag: de meeste trials hadden een hoog risico op vertekening in een of meer van de risk of bias domeinen.
In de belangrijkste vergelijkingsgroep (fluoxetine versus placebo) en over alle fluoxetine doseringen en behandelingsduur, was MD -2,7 kg (95% CI -4 tot -1,4, p < 0,001; 10 trials, 956 deelnemers; bewijs met lage zekerheid). Het 95%-voorspellingsinterval varieerde van -7,1 kg tot 1,7 kg. De MD in vermindering van de body mass index (BMI) over alle doses fluoxetine vergeleken met placebo was -1,1 kg/m² (95% CI -3,7 tot 1,4; drie onderzoeken, 97 deelnemers; zeer laag bewijs van zekerheid). Slechts negen placebogecontroleerde onderzoeken maakten melding van ongewenste voorvallen. In totaal hadden 399 van de 627 deelnemers (63,6%) die fluoxetine kregen, vergeleken met 352 van de 626 deelnemers (56,2%) die placebo kregen, een ongewenst voorval. Random-effects meta-analyse toonde een verhoogd risico op het hebben van ten minste één ongewenst voorval van enig type in de fluoxetine groepen vergeleken met placebo (RR 1,18, 95% CI 0,99 tot 1,42, p=0,07; negen onderzoeken, 1253 deelnemers; weinig bewijs van zekerheid). Het 95%-voorspellingsinterval varieerde van 0,74 tot 1,88. Na de behandeling met fluoxetine werden bijwerkingen zoals duizeligheid, slaperigheid, vermoeidheid, slapeloosheid en misselijkheid ongeveer tweemaal zo vaak waargenomen als bij de behandeling met placebo. In totaal 15 van de 197 deelnemers (7,6%) die fluoxetine kregen, vergeleken met 12 van de 196 deelnemers (6,1%) die placebo kregen, ervoeren een depressie. Het RR voor alle doses fluoxetine in vergelijking met placebo was 1,20 (95% CI 0,57 tot 2,52, p=0,62; drie trials, 393 deelnemers; zeer laag bewijs van zekerheid). Sterfte door alle oorzaken, gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven en sociaaleconomische effecten werden niet gerapporteerd.
Vergelijkingen van fluoxetine met andere middelen tegen zwaarlijvigheid (drie proeven, 234 deelnemers), omega-3-gel (één proef, 48 deelnemers) en geen behandeling (één proef, 60 deelnemers) lieten onovertuigende resultaten zien (zeer laag bewijs van zekerheid).
Vergelijkingen van fluoxetine met andere middelen tegen zwaarlijvigheid (drie proeven, 234 deelnemers), omega-3-gel (één proef, 48 deelnemers) en geen behandeling (één proef, 60 deelnemers) lieten onovertuigende resultaten zien (zeer laag bewijs van zekerheid).
