Achtergrond: De collaterale circulatie speelt een centrale rol in de pathofysiologie van cerebrale ischemie. De huidige kennis van de collaterale circulatie blijft schaars, grotendeels als gevolg van eerdere beperkingen in de methoden voor de evaluatie van deze kleine routes van de cerebrale bloedstroom.
Samenvatting van het overzicht: Anatomische beschrijvingen van de collaterale circulatie richten zich vaak op meer proximale anastomosen bij de cirkel van Willis, waarbij secundaire collaterale paden die door leptomeningeale vaten worden geleverd, worden verwaarloosd. Pathofysiologische rekrutering van collaterale vaten hangt waarschijnlijk af van het temporele verloop van talrijke compensatoire hemodynamische, metabole en neurale mechanismen. Het daaropvolgende einde van deze beschermende vasculaire routes kan de ernst van ischemisch letsel bepalen. Karakterisering van de collaterale circulatie met geavanceerde neuroimaging modaliteiten die angiografische informatie en perfusiegegevens verschaffen, kan cruciale determinanten van de collaterale bloedstroom ophelderen. Dergelijke informatie over de status van de collaterale circulatie kan worden gebruikt om therapeutische interventies te sturen. Prognosticatie en risicostratificatie kunnen ook worden verbeterd door routinematige evaluatie van de collaterale bloedstroom.
Conclusies: Hedendaags begrip van de collaterale circulatie kan sterk worden verbeterd door verdere verfijning van neuroimaging modaliteiten die angiografische bevindingen correleren met perfusiestatus, die de basis vormen voor toekomstige therapeutische en prognostische toepassingen.
