Wat is Commercialisering?
Commercialisering is het proces van het op de markt brengen van nieuwe producten of diensten. De bredere handeling van commercialisering omvat productie, distributie, marketing, verkoop, klantenondersteuning, en andere belangrijke functies die van cruciaal belang zijn voor het bereiken van het commerciële succes van het nieuwe product of de nieuwe dienst.
Typisch, commercialisering treedt op nadat een klein bedrijf is gegroeid en zijn activiteiten heeft opgeschaald en niveaus heeft bereikt die het in staat stellen om met succes een grotere markt te bereiken. Als een kleine bakkerij bijvoorbeeld bekend staat om haar kaneelbroodjes en deze met groot succes heeft verkocht, kan zij haar producten commercialiseren door de verpakte kaneelbroodjes aan plaatselijke kruidenierswinkels te verkopen, waar anderen het gebak kunnen kopen en de bakkerij haar omzet met meerdere factoren kan verhogen.
Key Takeaways
- Commercialisering is het proces van het op de markt brengen van nieuwe producten of diensten.
- Commercialisering vereist een zorgvuldig ontwikkelde productuitrol- en marketingstrategie op drie niveaus, die de ideefase, het bedrijfsproces en de stakeholderfase omvat.
- De bredere handeling van commercialisering omvat productie, distributie, marketing, verkoop, klantenondersteuning, en andere belangrijke functies die van cruciaal belang zijn voor het bereiken van het commerciële succes van het nieuwe product of de nieuwe dienst.
Inzicht in commercialisering
Commercialisering vereist een zorgvuldig ontwikkelde uitrol- en marketingstrategie voor het product op drie niveaus, die de volgende belangrijke componenten omvat:
- De ideatiefase
- De bedrijfsprocesfase
- De stakeholderfase
Het commercialiseringsproces
Velen beschouwen de ideatiefase als de monding van een trechter. Hoewel vele ideeën de trechter top binnengaan, baant slechts een fractie zich uiteindelijk een weg naar beneden richting implementatie. Ideeën proberen nieuwe producten en diensten te genereren die voldoen aan onbeantwoorde consumentenbehoeften, en de meest functionele ontwerpen sluiten aan bij het bedrijfsmodel van het bedrijf, door hoge voordelen te bieden tegen lage kosten.
De ideefase streeft ernaar een marketingfilosofie op te nemen die bekend staat als “De Vier P’s,” wat staat voor product, prijs, plaats, en promotie. Vaak aangeduid als de marketingmix, gebruiken bedrijven dit concept om te bepalen welke producten ze moeten maken, tegen welke prijzen ze die moeten verkopen, op welke klantenbasis ze zich willen richten, en welke marketingcampagnes ze zullen uitrollen in een poging om de koopwaar uit de schappen te krijgen.
Om een potentieel product in aanmerking te laten komen voor commercialisering, moeten de inspanningen op het gebied van onderzoek en ontwikkeling (R&D) een mate van publieke waarde laten zien die mogelijk kan resulteren in een hogere winstgevendheid voor het bedrijf. In het stadium van het bedrijfsproces, worden overwegingen gemaakt in termen van uitvoerbaarheid, kosten, en het doordenken van hoe een potentiële commercialiseringsstrategie daadwerkelijk zou kunnen worden uitgerold.
Dat gezegd hebbende, wordt het stadium van de belanghebbenden typisch gebundeld in het doordenken van wie het doelpubliek en de belanghebbenden voor een gecommercialiseerd product of dienst zijn. Om de commercialisering echt te laten slagen, moet een bedrijf zowel aan de behoeften van de klant als aan die van de belanghebbenden voldoen.
Nieuwe producten op de markt verkopen
Octrooien, handelsmerkregistraties en andere juridische maatregelen moeten worden genomen om de intellectuele rechten van een product te beschermen, voordat het product op de markt kan worden gebracht. De fabricage kan intern plaatsvinden, of worden uitbesteed aan fabrieken van derden. Zodra een productlijn compleet is, worden promotie-inspanningen gedaan om de doelmarkt onder de aandacht te brengen, die wordt bereikt via distributiekanalen en partnerschappen met detailhandelaren.
Hoewel bedrijven die producten in eigen beheer produceren, op de markt brengen en distribueren over het algemeen meer winst maken omdat zij de opbrengsten niet hoeven te delen met tussenpersonen, nemen zij ook een grotere aansprakelijkheid op zich met betrekking tot overschrijdingen van de productiekosten.