Costa Rica heeft veel tradities die door onze geschiedenis heen worden gedragen, en die de cultuur van de “Ticos” vertegenwoordigt. De beste manier om de cultuur van een land weer te geven is door middel van zijn tradities, omdat deze vaak dienen om geografische parameters te identificeren en de mentaliteit te begrijpen van de burgers die deel uitmaken van de regio.
De tradities van Costa Rica geven een beeld van een gelukkig land dat, niet tevergeefs, op de eerste plaats staat in de Happy Planet Index. Costa Rica is een Midden-Amerikaans land dat gelegen is tussen de Caraïbische Zee en de Stille Oceaan. Het is beroemd om zijn verse zeevruchten en zijn koffie. De inwoners, afstammelingen van blanken en mestiezen, zijn grote voetbalfans. Costa Ricanen zijn in de volksmond bekend als “Ticos”.
De culturele uitingen omvatten dans, legenden, en traditionele liederen. De cultuur van dit land dankt zijn rijkdom aan inheemse, Europese, Afro-Caribische en Aziatische invloeden. Deze realiteit maakt het tot een multi-etnisch en meertalig land en heeft het mogelijk gemaakt om het toerisme zo te stimuleren dat Costa Rica in 2018 meer dan 3.000.000 toeristen ontving.
Een van de Costa Ricaanse tradities heet “La Romera” Het is gebaseerd op een wandeling naar de “Basilica de Los Angeles” in Cartago. De wandeling begint vanuit elk deel van het land, de dagen voor 2 augustus, de dag van de liturgische viering van de katholieke kerk in de Basiliek. De Maagd van de Engelen, ook bekend als “La Negrita” is de beschermheilige van Costa Rica. In 2017 werd berekend dat één miljoen tweehonderdduizend mensen op 2 augustus arriveerden bij de hoofdmis die wordt opgedragen door de aartsbisschop van Costa Rica, samen met begeleidende priesters. Deze bedevaart wordt gemaakt om de beloften te betalen die de gelovigen hebben gedaan aan de Maagd van de Engelen en waar miljoenen toegewijden aanwezig willen zijn in de basiliek, om te vervullen wat is aangeboden.
Met Kerstmis komen veel families samen om het diner op kerstavond voor te bereiden. Traditioneel gaan de Costa Ricanen pas op zichzelf wonen als ze formeel getrouwd zijn. Het is zeer zeldzaam om een jonge man of vrouw alleen te zien wonen of te zien werken om onafhankelijk te worden.
Tradities worden ook gevormd door sekseverschillen. In Costa Rica is er een onderliggend mannelijk machismo dat “machismo” wordt genoemd. Er wordt verwacht dat mannen en vrouwen zich verschillend gedragen en hun rollen respecteren. Een groot deel van de Costa Ricaanse vrouwen zijn professionals en bekleden belangrijke posities in zowel het bedrijfsleven als bij de overheid, maar toch behouden zij een aantal karaktertrekken die traditioneel en conservatief zijn. Zelfs als een vrouw een hoge positie bekleedt, blijft zij koken, schoonmaken en kinderen opvoeden.
Naast deze tradities nemen Costa Ricanen, vooral de jongere generaties, steeds meer culturele aspecten over van Amerikaanse invloeden uit Canada en in het bijzonder uit de Verenigde Staten. Dit is ook het gevolg van het feit dat veel expats uit deze landen naar Costa Rica zijn verhuisd en ook van de invloed van het economisch liberalisme dat probeert nieuwe vakanties te creëren om de consumptie te verhogen. Een goed voorbeeld hiervan is de invoering van Halloween. Hoewel Costa Rica een katholiek land is, houden de mensen van feesten en gebruiken ze zelfs religieuze feestdagen als excuus om feest te vieren.
De Lantaarnoptocht (Desfile de Faroles).
Het wordt gedateerd van 14 september op de viering van 15 september, de dag van de onafhankelijkheid van Spanje (15 september, 1821). Zelfgemaakte ambachtelijke lantaarns worden gemaakt door leerlingen van de lagere en middelbare school, die deelnemen aan de traditionele parade de meest creatieve krijgen prijzen. De acts zijn in elke school in het hele land, en normaal gesproken ouders begeleiden hun kinderen in deze parade, vele malen zelfs in de regen. Om zes uur op de middag van 14 september wordt het werk tijdelijk onderbroken door de TV en de radio en spreekt de President van de Republiek Costa Rica, samen met zijn regeringsleden, het land toe in een landelijke uitzending waarin het volkslied wordt gezongen.
Het Festival van het licht (Festival de la Luz).
Oorspronkelijk uit de stad San José, met slechts 23 jaar sinds zijn oprichting, is het al gecatalogeerd als een typische traditie van het land. Het vindt zijn oorsprong in 1996, toen de gemeente San José de eerste parade van praalwagens en de beste bands van het land organiseerde, die langs hun route door Paseo Colón en Avenida Segunda de Costa Ricanen een groot spektakel van kleur en vreugde geven, in de kerstsfeer waarin deze activiteit wordt gevierd. De sterke stijging in kwaliteit, schoonheid en nationale pracht van het Festival de la Luz hebben bewezen dat het een onafscheidelijke en essentiële activiteit van de kerstvakantie is geworden.
Festival van de kleine duivels (Fiestas de los Diablitos).
Dit festival vindt plaats in respectievelijk december en de tweede helft van februari in twee inheemse gemeenschappen, Boruca en Rey Cure. De deelnemers aan het festival zetten maskers en kostuums op die voorouderlijke geesten voorstellen en maken vervolgens een voorstelling van een gevecht tussen de duivels (Boruca-indianen) en de stieren (Spaanse troepen) door middel van dans. Zij drinken ook chicha, een drank van gefermenteerde maïs.
De vieringen van de kersttijd.
Al deze feestdagen nemen de festiviteiten toe en omvatten van alles, zoals kermisattracties, vuurwerk, feesten, stierengevechten, jubeldansen en marimba-muziek. Het grootste feest is het Zapote-feest, dat in de gelijknamige wijk van San José wordt gehouden en waar uitgebreide achtbanen en de grootste stierengevechten van het jaar plaatsvinden.
Het langste feest van het jaar is ‘Palmares’, het equivalent van het Oktoberfest in Costa Rica. Er zijn ook vele andere festivals die in Costa Rica gevierd worden en die het hele jaar door toeristen van over de hele wereld aantrekken.
Festival van de Visie.
Met live concerten, yoga, trapeze en vele borrels op het strand, vindt in “Visie”, Muziek, Kunst, en Lichamelijke expressie plaats gedurende de maand februari. Dit festival is perfect voor mensen over de hele wereld die zich aangetrokken voelen tot een open spiritueel bewustzijn.
Palmares Feesten.
Dit festival is eigenlijk het grootste “cowboy” feest in het land, normaal gesproken duurt dit evenement twee hele weken en vindt plaats in januari. Het is een massaal evenement met paardenparades, carnavals, rodeo’s, muzikale optredens en een schijnbaar eindeloze aanvoer van bier. Bijna een miljoen mensen uit alle hoeken van het land nemen deel aan dit straatfestival. Een belangrijk onderdeel van het evenement is een weelderig georganiseerde cavalcade. Dit festival heeft nationale betekenis gekregen en omvat ook “Toros a la Tica”, een Costa Ricaans stierengevecht waarbij geen sprake is van bloedvergieten en geweld, maar eerder van een komische voorstelling.
Carnaval van Limón.
In Costa Rica is oktober misschien wel de kleurrijkste en feestelijkste maand, in deze maand trekken de mensen naar Puerto Limón (grenzend aan de Caraïbische kust van Costa Rica) om daar het jaarlijkse festival te vieren. De evenementen omvatten de verkiezing van de carnavalskoningin, dans, eten en parade en beslaan 2 weekenden. Tijdens dit festival is de multiculturele provincie Limón vol activiteiten en de kostuums en praalwagens die door de stad paraderen lijken meer uitgewerkt en vertegenwoordigen de cultuur van het gebied.
Paas (Heilige Week).
Dit religieuze festival begint op Witte Donderdag en eindigt op Paaszondag. Het herdenkt de dood en verrijzenis van Jezus Christus en wordt gevierd door de christenen (de meerderheid van de bevolking) van het land. Hoewel de processies in elke stad door katholieke kerken worden uitgevoerd, is de processie in de stad San José de belangrijkste attractie, aangezien de cast van het Nationale Theatergezelschap eraan deelneemt.
