De coyote (Canis Latrans) staat in de overlevering van de Indianen bekend als de “bedrieger” en heeft overleefd en gedijt door zijn grote aanpassingsvermogen. Coyotes waren ooit beperkt tot sagebrush-landen, borstelige bergen en open prairies van het Amerikaanse Westen, maar door te profiteren van de uitroeiing van wolven en andere menselijke activiteiten waren ze in staat hun verspreidingsgebied over Noord- en Midden-Amerika uit te breiden.
Ze zijn zo goed in het zich aanpassen aan omgevingen die door de mens zijn veranderd, dat ze nu in grote steden kunnen worden gezien en ondanks de steeds toenemende menselijke invasie en pogingen om coyotes uit te roeien, blijven ze in grote aantallen leven en nemen ze in sommige gebieden zelfs toe.
Wist u dit? Wildlife biologen hebben waargenomen dat als het aantal coyotes afneemt, ze reageren door grotere nesten te krijgen. Deze voortplantingsstrategie helpt hen te beschermen tegen uitroeiing.
Beschrijving
Coyotes zijn een van de acht soorten in het geslacht Canis, waartoe ook wolven en huishonden behoren. Ze zijn van deze soorten te onderscheiden door hun korte, borstelige staart die ze laag bij de grond dragen, lange oren, een dun gestel en een lange smalle snuit. Volwassen coyotes wegen tussen de 20 en 35 pond en staan op de schouders ongeveer 25 centimeter. De kleur en textuur van hun vacht kan variëren van licht zandblond tot donker grijsbruin.
Wist u dat? Coyotes kunnen snelheden halen van 40 mph.
Ecologie
Habitat:
Coyotes leven in verschillende habitats van woestijnen tot bossen, en leven ook dicht bij mensen in landelijke gebieden, buitenwijken en zelfs steden.
Holen:
Female coyotes graven hun eigen holen onder ontwortelde bomen of boomstammen, maar kunnen ook holen of stormafvoeren gebruiken. Meestal hebben ze meer dan één hol in hun leefgebied en verhuizen ze van het ene naar het andere om het risico op predatie van hun jongen en de ophoping van parasieten in de holen tot een minimum te beperken.
Ontwikkeling en gezinsstructuur
Coyotes paren in de late winter en brengen gemiddeld zes jongen voort, die binnen zes weken volledig gespeend zijn. De jongen worden door het wijfje verzorgd, maar soms helpt een niet-broedende broer of zus bij de opvoeding van het jong. In de daaropvolgende herfst en winter verlaten de meeste jongen het territorium van hun ouders om hun eigen territorium te stichten.
Foerageren
Coyotes zijn opportunistische omnivoren, die alles eten wat voorhanden is. Het zijn jagers en aaseters die alles eten, van muizen, konijnen en eekhoorns tot kikkers, hagedissen, vis, fruit en aas. Sprinkhanen en andere insecten zijn belangrijk voor jonge coyotes die de stalk and pounce-methode van de jacht leren.
Coyotes eten meestal wilde diersoorten, maar het is bekend dat ze ook jagen op vee, gevogelte, vuilnis en huisdieren (meestal katten).
Wist u dat? Coyotes hebben een zeer ontwikkelde reukzin die ze gebruiken om voedsel te vinden en roofdieren te ontwijken. Ze kunnen zelfs prooien ruiken die onder de sneeuw rondscharrelen.
Gedrag
Coyotes zijn weliswaar op hun hoede, maar over het algemeen zijn ze de hele dag actief, met pieken bij zonsopgang en zonsondergang. Ze kunnen ook ’s nachts actief zijn, vooral in steden waar ze zich na zonsondergang veiliger voelen.
In tegenstelling tot wolven, die sterk gestructureerde roedels vormen, gaan coyotes met elkaar om in losse groepen. Deze groepen variëren naar gelang de omstandigheden van de habitat en het voedselaanbod. Coyotes zijn ook minder territoriaal dan wolven.
Coyotes communiceren met elkaar door middel van een breed scala aan vocalisaties. Hun gegil en gehuil kunnen grote afstanden overbruggen en wekken vaak de indruk dat ze dichterbij en talrijker zijn dan ze in werkelijkheid zijn.
Wist u dat? Om niet ontdekt te worden door roofdieren, lopen coyotes soms op hun tenen om zo weinig mogelijk lawaai te maken.
Leven met coyotes
Weliswaar hebben coyotes zich goed aangepast aan het leven in de buurt van mensen, maar het zijn over het algemeen schuwe dieren, die confrontaties met mensen het liefst uit de weg gaan. Daarom zult u misschien nooit een coyote in levenden lijve zien, ook al loopt er bij u in de buurt wel een of twee rond.
Om uw omgeving coyote-proof te maken, kunt u de volgende maatregelen nemen:
Veilig pluimvee en vee
Als u vee of kleine dieren houdt, sluit ze dan op in veilige hokken, vooral van zonsondergang tot zonsopgang als coyotes het actiefst zijn. Houd jonge en kwetsbare dieren tijdens het geboorteseizoen te allen tijde veilig opgesloten. Stop met het gebruik van afgelegen weiden of wachtgebieden. Waakhonden, vooral die honden die gefokt zijn om vee te verdedigen, kunnen helpen bij de bescherming tegen coyotes.
Gebruik omheiningen
Massief houten omheiningen moeten een meter hoog zijn om coyotes buiten te houden. Als coyotes dekking zoeken op niet omheind land, verwijder dan stapels struiken, laaggroeiende vegetatie en andere mogelijke schuilplaatsen.
Bij juist gebruik kunnen elektrische hekken ook roofdieren afschrikken. Raadpleeg uw lokale bestemmingsplan kantoor en bekijk uw buurt convenanten om te bepalen of elektrische hekken zijn toegestaan in uw omgeving, en zo ja, welke soorten.
Opruimen van uw afval
Coyotes worden aangetrokken door voedselresten in afval. Gooi het afval in een metalen blik en zorg ervoor dat het deksel goed past. Zet het verder vast met een bungeekoord of ketting.
Verberg huisdieren en voer ze binnenshuis
Coyotes azen zelden op huisdieren zoals katten en kleine honden. Ze kunnen echter worden aangetrokken door gebieden waar huisdieren vrij rondlopen. Om mogelijke conflicten te voorkomen, moet u uw huisdieren binnen houden, vooral van zonsondergang tot zonsopgang.
Het is ook het beste om katten en honden niet buiten te voeren, maar als u geen keus hebt, raap dan voedsel- en waterbakjes op, evenals restjes en gemorst voedsel zodra uw huisdieren klaar zijn met eten. Laat ’s nachts geen etensbakjes of etensresten buiten staan.
