De ware oorsprong van de Dalmatiër staat ter discussie, maar bewijzen van soortgelijke soorten honden gaan terug tot in de oudheid. Het is waarschijnlijk dat het ras niet echt is ontstaan in Dalmatië (het huidige Kroatië), maar het is zeker dat Dalmatiërs ooit werden gebruikt als schildwachten in het gebied. Ze komen voor op kunstwerken uit het begin van de jaren 1600.
De Dalmatiër staat bekend om zijn affiniteit met paarden, waardoor hij de oorspronkelijke en gewaardeerde koetshond of koetshond in Engeland werd. Ze liepen naast de koetsen om te dienen als beschermers en statussymbool. Ook bewaakten zij ’s nachts de stallen. Het ras heeft ook gediend als oorlogshond, waakhond, retriever, rattenvanger, en herder. De eerste Dalmatische club werd opgericht in Engeland in 1890. Het ras werd erkend door de Amerikaanse Kennel Club in 1888.
De Dalmatiër arriveerde in de V.S. rond de eeuwwisseling van de 20e eeuw en men werkte nauw samen met teams van brandweerlieden, vanaf het tijdperk dat paarden nog werden gebruikt om brandweerwagens te trekken. Het ras wordt nog vaak gezien als brandweermascotte. Anheuser-Busch heeft ook een Dalmatiër als onderdeel van zijn teams van Clydesdale paarden.
Dalmatiërs werden zeer populair gemaakt door Disney’s “101 Dalmatiërs” films en programma’s. Dit had een ongelukkig neveneffect van onverantwoord fokken en ongeschikte adoptie. Omdat veel mensen niet konden omgaan met een hoogenergetische dalmatiër, werden velen in de steek gelaten, en werden er reddingsorganisaties opgericht. De rage verdween en het aantal AKC-registraties daalde met 90 procent in de periode van 10 jaar na 2000.