Dat 'Alles is mijn schuld' kan je de controle teruggeven

Ik heb twee hoofdstukken uit mijn boek geknipt omdat ze te vervelend waren.

Ze ventileerden alle vreselijke details over hoe mijn vreselijke werknemers een muiterij organiseerden om van me af te komen, en de cultuur van het bedrijf corrumpeerden in een etterende poel van aanspraak, alleen gericht op hun voordelen in plaats van onze klanten.

Nadat, bracht ik een paar jaar door nog steeds boos op die boze snotapen voor wat ze deden. Dus, zoals iedereen die zich slachtoffer en benadeeld voelt, moest ik afreageren – mijn kant van het verhaal vertellen. Of dat dacht ik toch. Wil je de echte reden weten waarom ik die hoofdstukken heb geschrapt? Ik realiseerde me dat het allemaal mijn schuld was. Ik liet de bedrijfscultuur bederven.

Ik negeerde problemen in plaats van ze in de kiem te smoren.

Ik was afstandelijk en weg in plaats van leiding te geven of managers op te leiden.

Ik verwarde iedereen door mijn dagelijkse gedachten te delen voordat ze in besluiten waren verankerd.

Ik kondigde besluiten aan, nam dan aan dat ze werden uitgevoerd, zonder ze op te volgen om er zeker van te zijn.

Ik delegeerde grillig aan de verkeerde mensen, het mentale werk van verstandig kiezen vermijdend.

(Ik zou er nog 20 kunnen opnoemen, maar je krijgt het idee.)

Het voelde zo ZO goed om te beseffen dat het mijn schuld was!

Dit is veel beter dan vergeven. Als je vergeeft, speel je nog steeds het slachtoffer, en zij zijn nog steeds fout, maar je vergoelijkt hun vreselijke daden.

Maar om te besluiten dat het jouw schuld is, voelt geweldig! Nu is jou geen onrecht aangedaan. Zij speelden gewoon hun rol in de situatie die jij creëerde. Ze leveren gewoon de clou van de grap die jij hebt uitgehaald. Wat een macht! Nu ben je als een nieuwe superheld, die net zijn kracht heeft ontdekt. Nu ben je de krachtige persoon die dingen liet gebeuren, een fout maakte, en ervan kan leren. Nu heb je alles onder controle en is er niets om over te klagen.

Deze filosofie voelt zo goed dat ik speels heb besloten om deze “ALLES IS MIJN FOUT” regel toe te passen op de rest van mijn leven.

Het is een van die basisregels zoals “mensen bedoelen het goed” dat is leuker om te geloven, en een paar uitzonderingen hebben, dan helemaal niet te geloven.

• De man die $9000 van me stal? Mijn schuld. Ik had zijn beweringen moeten verifiëren.
• De liefde van mijn leven die me na 6 jaar uit het niets (per e-mail!) dumpte? Mijn schuld. Ik laat onze relatie plateau.
• Iemand was onbeleefd tegen mij vandaag? Mijn schuld. Ik had kunnen verlichten hun humeur op voorhand.
• Don’t like my government? Mijn schuld. Ik kan me ermee bemoeien en de wereld veranderen.

Zie je wat een macht dat is?

Ja, het woord “verantwoordelijkheid” is nauwkeuriger, maar het is zo’n serieus 6-lettergrepig woord, terwijl “alles is mijn schuld” een leuke vuistregel is, en me Nirvana’s “All Apologies” laat zingen.

Probeer het maar eens. Sta op, open het raam, kijk naar de wereld en schreeuw: “Alles is mijn schuld!”

Denk aan elk slecht ding dat je is overkomen, en zeg het nog eens.

Cool, huh?

Die kracht staat je goed.

NOW READ: Er zijn echte tradeoffs als je een wereldmerk wilt opbouwen