De 20 beste Drake-gastrollen ooit

Velen zullen beweren dat als het op rappen aankomt, Drake op zijn best is als hij iets te bewijzen heeft; De momenten waarop hij de schurkenrol perfect vervult, terwijl hij hooimessen naar de concurrentie gooit. Soms manifesteert piek-Drake zich anders, tijdens momenten waarin hij de kunst van het rappen te gemakkelijk laat klinken. “Big Amount” is zo’n moment. Hij rijdt nonchalant over de luchtige, met fluit doordrenkte productie, en dwingt de luisteraar om op niets anders te letten dan zijn gepolijste flow en delivery.

Big Sean f/Drake – “Blessings” (2015)

Nadat Big Sean lead-off gaat, komt Drake met een melodieuze hook die uitmondt in een couplet van hemzelf. Hoe goed Drake’s eerste acht maten ook zijn, het hoogtepunt van het couplet komt halverwege. Op het moment dat de beat tot rust komt, brengt Drake de volgende vier regels in een melodieuze flow, voordat hij de energie opvoert om zijn vers af te sluiten.

Lil Wayne f/Drake – “Believe Me” (2014)

Drie jaar na Lil’ Wayne’s vrijlating uit de gevangenis was de hiërarchie van Young Money veranderd. Drake was zonder twijfel de beste rapper van het moment, terwijl Wayne’s laatste vier projecten – twee albums en twee mixtapes – waren geflopt. Tegen de zomer van 2014 waren hiphoppers gedwongen om te overwegen dat Wayne was opgedoekt. “Believe Me” zette die discussie op een laag pitje, met niemand minder dan de hottest-rapper-alive die de toon zet in de openingsseconden.

A$AP Rocky f/Drake, Kendrick, & 2Chainz – “Fuckin’ Problems” (2012)

Geleverd in de late herfst van 2012, “Problems” was niet alleen de meest sterren posse cut van het jaar, maar ook een fakkel-snatching moment van soorten. A$AP was twee maanden verwijderd van zijn debuutalbum, terwijl 2Chainz en Kendrick op dat moment genoten van het succes van hun albums. En dan had je Drake – de leider van deze nieuwe school van rappers – die ook zijn carrièrepiek beleefde. Hoewel het discutabel is welke rapper de beste vers had, was Drake’s vers meer gepolijst en radioklaar dan de rest.

Rick Ross f/Drake – “Made Men” (2011)

Toen “Made Men” in april 2011 uitkwam, waren old-heads al beledigd als Drake zijn rapperskwaliteiten liet horen. Je kunt je dus wel voorstellen hoe hiphoppers reageerden toen ze zijn stoere jongens-vloei hoorden over een stoere Rick Ross-beat. Op een of andere manier werkte zijn gemene smoelwerk. Het couplet leeft voort als een relikwie uit 2011; niets is meer van dat tijdperk dan Drake die rapt: “Ik ben in de flat gewoon aan het posten terwijl ik kijk hoe Miami moorden pleegt, misschien loop ik wel naar de arena en kijk ik het in het echt.” Het herinnert ons aan een tijd waarin Young Money een kamp in Miami opzette naast het god-vader duo van de stad, Ross en Khaled; in de straat van waar LeBron-Wade-Bosh hun eerste seizoen van het Big 3-tijdperk aan het samenstellen waren.

Kendrick Lamar f/Drake – “Poetic Justice” (2012)

Geen rapper gedijt zo goed als Drake, wanneer hij wordt ondersteund door een 90s-RnB-sample. Met Janet Jackson op de achtergrond laat het grootste crossover talent van de game aan Kendrick zien hoe het moet, door zijn flow te versnellen en te vertragen tijdens het couplet. Jammer dat het hun enige samenwerking is.

Lil Wayne f/Drake – “Right Above It” (2010)

Young Money had the juice. De beste nog levende rapper, Lil Wayne, keek met plezier toe hoe zijn protegés – Drake en Nicki Minaj – hun plaats onder de alfahonden van de hiphop verstevigden. Als I Am Not a Human Being Lil’ Wayne’s voorgevangenis gordijn was, dan was “Right Above It” de overwinningsronde. Ondersteund door een triomfantelijke productie, leidt Drake de track in met wat op dat moment misschien wel de beste gastspot uit zijn carrière was, voordat Wayne karrewielen doet over de beat. Het is apex-Wayne; misschien wel de laatste keer dat hij zo zelfverzekerd, zorgeloos en oprecht gelukkig heeft geklonken.

Game f/Drake – “100” (2015)

Game f/Drake – “100” (2015)

De zomer van 2014 was de eerste keer dat Drake tekenen van paranoia liet zien. Een jaar na het stelen van de troon met 2013’s Nothing Was the Same, was Drake zich bewust van de druk die de hiphop met zich meebrengt; de druk om zijn succes uit het verleden te verdringen, terwijl je te maken hebt met de rest van de game die in je nek hijgt. Op “Over Here” neemt hij ons mee terug naar Toronto van de out-set – “Go to the jungle, pick up my Ethiopian goddess, that’s when, word spreads a Buggati is in the projects.” Het was de eerste keer dat Drake ons zo welsprekend had meegenomen naar zijn geboortestad sinds hij schijnbaar vertrok na het succes van Take Care; achteraf gezien, was het een voorbode van de Toronto-vibes op zijn aanstaande project IYRTITL.

Rihanna f/Drake – “What’s My Name” (2010)

“Best I Ever Had” en “Find Your Love” waren misschien de eerste tracks die Drake’s crossover-potentieel lieten zien, maar met zijn featuring naast Rihanna op “What’s My Name” bewees hij dat hij zich kan meten met ’s werelds grootste popster. Bovenop de meest poppy productie waarop hij ooit een couplet heeft gespeeld, leidt Drake de track met een sing-song flow die later zijn brood en boter zou worden. In de eerste van hun vele samenwerkingen hield Drake de dienst uit.

Birdman f/Drake & Lil Wayne – “Money to Blow” (2009)

“Money to Blow” staat bekend om Lil Wayne’s afsluitende proclamatie: “Het komt wel goed met ons als we Drake op elke hook zetten.” Hoewel Drake net begon op te klimmen naar sterrendom, werd de zin unaniem geaccepteerd op dat moment, gezien het feit dat het aan het einde kwam van een track die Drake domineerde vanaf het begin. De Young Money protege leverde een lange, een minuut durende vers om het nummer te openen, voordat hij de hook hanteerde die de weg vrijmaakte voor zijn mentoren om de beat te bodyen.

Nicki Minaj f/Drake – “Moment for Life” (2010)

Nauwelijks vijf maanden scheidden de release van Drake’s debuutalbum Thank Me Later, van Nicki Minaj’ eigen debuut Pink Friday. En toch, Drake’s groei was duidelijk op het moment dat je zijn gastrol op “Moment for Life” voor het eerst hoorde. Hij klonk nog nooit zo zelfverzekerd en gepolijst; als een opkomende rapper die zich bewust werd van zijn volledige arsenaal aan mic-vaardigheden.

iLoveMakonnen f/Drake – “Tuesday” (2014)

Hoezeer we Drake ook bekritiseren voor het meeliften op borrelhits van onbekende rappers, hij heeft een bijna perfecte staat van dienst als het aankomt op het verbeteren van het origineel. “Dinsdag” gaf Drake de kans om uit zijn comfortzone te stappen, want de track was in de tijdgeest gekomen door de unieke sound van Makonnen. Natuurlijk leverde Drake. Hij doet zijn best om zijn stem zo goed mogelijk te imiteren, tilt zijn stem een octaaf op en probeert een grommend vocaal effect te bereiken, terwijl hij de originele cadans en melodie van Makonnen volgt. Heel eenvoudig, het is misschien wel de beste vocale prestatie die Drake heeft opgenomen op was.

Kanye West f/Drake, Lil Wayne, & Big Sean – “All of the Lights” (2011)

In augustus 2010 lekte er een fragment uit van “All of Lights” met daarop bars van Drake; Drie maanden later was Drake opvallend afwezig in de officiële versie. Terwijl hiphopfans verontwaardigd waren, benadrukte Drake dat hij het eens was met Kanye’s beslissing. Tenminste, dat is wat hij zei. De onofficiële remix, die de daaropvolgende maand maart aan het licht kwam, beweerde iets anders. Na verzen van Lil Wayne en Big Sean, verankert Drake de track met 28 maten van hemzelf. We hadden Drake nog nooit zo wraakzuchtig gehoord. Hoewel zijn woorden geen beeld opriepen van een jonge MC die zich benadeeld voelde door zijn idool, vertelde zijn toon ons genoeg. Achteraf gezien, was het het begin van een nieuwe versie van Drake, een die niet langer bezig was met het betalen van zijn contributie, want zijn aandacht was gericht op de troon.

French Montana f/Drake, Rick Ross, & Lil Wayne – “Pop That” (2012)

In 2012 draaide Drake uitsluitend op het werk aan nummers van anderen. Er kwam geen album uit, maar toch was hij de meest besproken rapper in de game, en dat had een goede reden: hij maakte er een potje van. Dit was nooit duidelijker dan op French Montana’s banger, “Pop That,” waar Drake moeiteloos over de dreunende, zomerse hit zweefde. Vanaf de jump zorgde Drake ervoor dat we ons realiseerden dat de pikorde van hiphop aan het veranderen was – It’s about to be a hit right now, fuck back then we the shit right now.

Migos f/Drake – “Versace” (2013)

De Drake buzz is nog nooit zo heet geweest als in de zomer van 2013. Terwijl we vol spanning wachtten op zijn opvolger Take Care uit 2011, was Drake grotendeels radiostil geweest. Op 22 juni gaf hij het startschot voor zijn derde album door een vers toe te voegen aan een bubbling banger van een opkomend trio met de naam Migos. Hij gleed zo moeiteloos over een beat die zo ver buiten zijn bereik lag, dat hij zijn eigen single niet nodig had om de zomer in te gaan. Alles wat hij toen aanraakte was goud; “Versace” was iets heel anders – Het was het moment waarop hij de rest van de hiphop waarschuwde dat hij voor de troon kwam.

Rick Ross f/Drake & French Montana – “Stay Schemin'” – (2012)

Op 2 november 2011 dropte Common de single “Sweet”, met een paar teksten die werden geïnterpreteerd als een por naar Drake; Op 20 december 2011 bevestigde Common dat “Sweet” gericht was aan Drake; Op 6 januari 2012 verschijnt Drake op Rick Ross’ mixtape cut “Stay Schemin.” En dus, 17 dagen nadat Common schijnbaar de handschoen had neergegooid, maakte Drake met één vers een einde aan zijn zogenaamde ruzie. Zeggen dat Drake een heel couplet nodig had om de knock-out-punch te geven zou wel erg pro-Common zijn; het is redelijk om te stellen dat Drake maar één regel nodig had – “It sters me when the gods get to actin’ like the broads.” Nadat hij de volgende zeven maten heeft besteed aan het beëindigen van Common’s carrière, is misschien wel het hoogtepunt van zijn vers wanneer hij verwijst naar Kobe’s lopende scheiding – “Kobe ‘bout to lose a hundred fifty M’s, Kobe my nigga, I hate it had to be him, Bitch, you wasn’t with me shootin’ in the gym.” In 28 maten, Drake ingediend de beste vers van zijn carrière, terwijl het beëindigen van een andere.

Rick Ross f/Drake – “Aston Martin Music” (2010)

Twee weken nadat de officiële versie van “Aston Martin Music” in de zomer van 2010 op de radio was uitgebracht, lekte een uitgebreide versie – met een lang rapvers van Drake – uit op internet. Meteen werd het de enige versie die de moeite waard was om naar te luisteren. In 32 maten van 90 seconden rapt Drake wat op dat moment, en misschien nog steeds, het beste couplet uit zijn carrière was. Hij is kwetsbaar, maar toch zelfverzekerd; relateerbaar, maar toch afstandelijk. Regels als – “Lunchen en discussiëren over de prijzen van Ferrari’s, 23 en een mid-life crisis doormaken – worden afgewisseld met: “Ik mis Memphis, Tennessee, mijn neven, mijn vader; de simplistische schoonheid die al die zuiderlingen hebben.” Voor iemand die wordt geprezen en bekritiseerd voor het dragen van zijn hart op zijn mouw, dit vers toonde waarom hij alleen de eerste waard is.

DJ Khaled f/Drake, Rick Ross, & Lil Wayne – “I’m On One” (2011)

Wanneer, Drake in 2013 op de losse track “5AM in Toronto” rapte: “Everything sounds like Drake featuring Drake”, veronderstel ik dat hij aan “I’m on One” dacht. Er wordt gezegd dat Drake het openingsdeel en de hook heeft opgenomen voordat hij het nummer aan DJ Khaled gaf, en dat is verre van verrassend. Dit klinkt helemaal als een Drake nummer. Het is Drake’s pop meesterwerk, evenals het moment waarop zijn carrière van opkomend talent naar hip-hop superster kantelde.