Het is niet makkelijk om een kind van een predikant te zijn. En als je de dochter bent van een beroemde predikant die al meer dan 20 jaar in de schijnwerpers staat, kan de druk om perfect te zijn in de ogen van je familie en de kerkgemeenschap bijna ondraaglijk zijn.
Het is een verhaal dat Sarah Jakes, de 25-jarige dochter van bisschop T.D. Jakes, vertelt in haar nieuwe boek, “Verloren en gevonden: Finding Hope in the Detours of Life.” Jakes was net 13 toen ze beviel van een zoon, tot grote ontsteltenis van haar vader, een nationaal bekende predikant die bekend staat om zijn lessen over hoe vrouwen een sterk gevoel van zelf kunnen ontwikkelen.
Later trouwde Sarah Jakes op haar 19e, kreeg een tweede kind op haar 20e en was gescheiden op haar 23e, en in haar boek vertelt ze hoe ze op school werd gemeden en hoe er in de kerk over haar werd geroddeld. Nu, als alleenstaande moeder van twee jongens, 11 en 4 jaar oud, en de leider van de vrouwenbediening in de kerk van haar vader in Dallas, zegt ze dat ze het boek heeft geschreven om haar reis van schaamte naar acceptatie naar succes te helpen verklaren.
Terwijl ze op een nationale boektournee is, ging ze onlangs met The Washington Post zitten om te praten over “Lost and Found.”
Sarah Jakes met haar kinderen haar kinderen, Malachi, 11 en Makenzie, 4 in 2013. Jakes, de dochter van bisschop T.D. Jakes, heeft een nieuwe memoires, ‘Lost and Found: Finding Hope in the Detours of Life.’ Ze gaat in op de onrust, als tienermoeder op haar 13e en jaren later, over een stukgelopen huwelijk met ex-NFL-speler Robert Henson. Zij scheidden in 2012. (Courtesy of The Potter’s House) Waarom heb je dit boek geschreven? Waarom wilde u uw verhaal met mensen delen?
Vanwege mijn zwangerschap, begon ik mijn levenslange professionele dromen op te geven , beetje bij beetje. En ook al had ik prachtige kinderen . . . had ik nog steeds pijn van binnen.
Dus, ik begon een blog. Ik gebruikte niet de naam Jakes, maar in drie maanden, had ik meer dan 3 miljoen hits. Ik realiseerde me dat ik een leven creëerde dat mensen zouden accepteren. . . en transparant was over wie ik was en wat ik had meegemaakt.
Denk je dat je in staat zult zijn om contact te maken met je beoogde publiek? U bent tenslotte de dochter van T.D. Jakes, een begrip. Waarom zou iemand die een alleenstaande moeder, die niet beschikt over een miljoen dollar papa, luisteren naar iemand die afkomstig is uit de rijkdom?
Er is geen niveau in het leven dat je geen schaamte hebt, dat je geen schuldgevoelens hebt. De realiteit is, in welke fase van het leven we ook zitten, we maken allemaal iets mee, vooral als we opgroeien.
Sommigen zeggen dat zelfs als ik bisschop Jakes niet als vader had gehad, ik wel iets zou hebben meegemaakt.
Als we deze mythe kunnen ontkrachten dat je het altijd allemaal voor elkaar hebt, kunnen we zien dat we meer op elkaar lijken dan dat we van elkaar verschillen.
Nadat je je eerste zoon had gekregen, hoe moeilijk was het om met de reactie van de kerkgemeenschap om te gaan? Hoe was het voor je vader?
Toen ik zwanger werd, voelde ik me geïsoleerd en moest ik die gevoelens zien te verwerken. Het duurde jaren om Sarah Jakes te ontdekken zonder de druk van wie de wereld dacht dat ik moest zijn. . . . En zo lang, als de dochter van bisschop Jakes, voelde ik me geroepen tot het ambt.
Maar de realiteit was dat ik moest leren om de geruchten en de roddels te weerstaan – dat werd van me verlangd. Het heeft ervoor gezorgd dat we als familie Jakes meer medelevend zijn. We bemoeien ons nu niet meer altijd met andermans zaken. Als we krantenkoppen zien, besluiten we te bidden in plaats van geruchten te verspreiden.
Zo veel als er mensen zijn die graag roddelen, er zijn veel mensen die voor ons bidden en van ons houden, en soms moeten we ons daarop richten.
Ziet u uzelf in de toekomst in de bediening?
Ik ben de vrouwenbediening eigenlijk begonnen als een gunst aan mijn moeder. Ze vroeg me aan boord te komen en te helpen. Ik had nooit gedacht dat ik een bediening zou hebben. Door in de bediening te werken, realiseerde ik me dat er vrouwen zijn wier stem niet altijd wordt gehoord: Mensen zoals ik, met een verleden dat niet altijd brandschoon is. Of alleenstaande moeders die denken dat ze achteraan in de kerk moeten zitten en die scharlaken letter moeten dragen. Ik weet niet precies wat mijn bediening zal zijn. Maar ik hoop wel dat ik mijn verhaal kan blijven delen.
U groeide op in een tijd dat uw vader de “Vrouwen Gij Wordt Losgemaakt” conferenties organiseerde. Heeft u ooit gedacht dat de bediening meer om uw ouders draaide en dat u uw eigen geestelijke transformatie moest doormaken?
Ik dacht zeker dat de bediening was wat mijn vader deed voor de kost. Ik wist van de aanwezigheid van God, maar ik wist niet dat ik Hem nodig had totdat ik door mijn strijd ging. Toen realiseerde ik me hoe groot het werk van mijn vader was geweest. Het is echt een bediening. Het erkent dat we allemaal gebroken zijn, dat we allemaal pijn hebben gehad en dat God uiteindelijk voor ons allemaal een plaats heeft in het koninkrijk.
