Een populair publiek figuur worden is niet altijd een rechtlijnige weg. Dwayne Johnson, bijvoorbeeld, komt uit een worstelfamilie. Maar zijn atletisch talent leidde tot een omweg naar het football, inclusief een eerste divisie-stage. Getalenteerde mensen proberen vaak van alles op hun weg. Maar Terry Bradshaw’s pad was een beetje meer direct.
De toekomstige quarterback van de Steelers ging aan de slag bij de NFL en werd een van de beroemdste atleten van Amerika. Als je terugkijkt op Bradshaw’s college dagen, zie je iets opvallends. Bradshaw speelde achter Phil Robertson, ster van de reality tv-serie Duck Dynasty, decennia verwijderd van zijn toekomstige roem.
Wie is Phil Robertson?
GELATEERD: How Life After the NFL Forced Terry Bradshaw to Face Both His Mental Illness and Learning Disability
Duck Dynasty was ooit een van de grootste shows op televisie. Hoewel het realitydrama van het familiebedrijf in 2017 plotseling uit de lucht ging, houden herhalingen het verankerd in de popcultuur. De familie in het centrum van de show, de beroemde bebaarde Robertsons, blijven in verschillende hoedanigheden verschijnen in andere shows en publieke optredens.
De patriarch van de familie is Phil, de uitvinder van een innovatief nieuw eendenfluitje. Dat product, de Duck Commander, maakte hem en zijn familie miljonairs, zoals ABC News meldt.
De dichotomie van rijke zakenmagnaten die het gelaat en de jachthobby van hun backwoods roots behielden, maakte hen een perfect onderwerp tijdens de reality-tv-hausse van de jaren 2000. De show duurde 11 seizoenen voordat lage kijkcijfers en controversiële publieke uitspraken van de Robertsons het doek deden sluiten.
Hoe Terry Bradshaw de baan van Robertson bij Louisiana Tech overnam
GERELATEERD: Tom Brady staat ver onderaan Terry Bradshaw’s lijst van grootste quarterbacks
Bradshaw interviewde Robertson op Fox Sports over hun tijd samen in de Louisiana Tech footballploeg. De eenmalige Pittsburgh Steelers superster prees Robertson’s vaardigheden als QB1 uitbundig. “Zijn release was zo snel,” zei Bradshaw, “je kon het alleen maar vergelijken met Joe Namath,” Geen kleine lof gezien Namath, die zijn stempel drukte op de Universiteit van Alabama, was een van de beste all-around QB’s van het tijdperk.
Robertson bleef Bradshaw gedurende drie seizoenen voor, dankzij genoemde arm. Maar zijn hart was er niet bij, volgens een Sports Illustrated stuk over die dagen. Voor en na de training haastte hij zich om weer op jacht te gaan. Regelmatig kwam hij opdagen met bloed of veren aan zijn kleren geplakt van het kleden van een eend of eekhoorn enkele minuten daarvoor. Robertson beleefde niet hetzelfde plezier aan het footballveld, dus besloot hij zijn laatste jaar niet meer te spelen.
Wat zou er gebeurd zijn als Robertson bij football was gebleven?
Hoe goed was Phil Robertson in football? http://t.co/niMbKAeyRQ
– Duck Commander (@Duck_Commander) February 27, 2013
Robertson is uit eigen beweging uit het football gestapt. Hij hield Bradshaw een plaatsje achter zich totdat hij zichzelf verwijderde, in plaats van dat zijn eigen vaardigheden de toekomstige Hall of Fame QB over de streep trokken. Het is duidelijk dat zijn Duck Dynasty faam niet de enige reden is om na te denken over de “wat alss” van zijn voetbalcarrière. Er was wel degelijk talent.
Een stuk van ESPN probeerde het antwoord te vinden door Robertson’s oude teamgenoten en coaches te interviewen. Wat ze vonden was een menigte van mensen, waaronder Bradshaw, die dachten dat Robertson goed geschikt was voor het volgende niveau. Hij had de it-factor, de atletiek van een grote speler.
Het voorbehoud is zijn feitelijke statistieken. Hij was nog erg in ontwikkeling, zoals college QBs vaak zijn. Volgens Starcasm, ging hij 179-voor-411 in passing, voor 2.237 totale yards. Dat leidde tot 12 TDs, maar ook tot een vrij ruwe 34 intercepties. Hij had zijn spel nog niet zodanig verbeterd dat hij een eerste keus zou zijn geweest, zoals Bradshaw uiteindelijk werd. De meesten die hem zagen spelen dachten dat hij een toekomstige NFL speler was. Maar misschien is het het beste dat Bradshaw zijn tijd kreeg om te schitteren.
