Debarment is een sanctie die is vastgelegd in een wijziging van de Food and Drugs Act van 1992 en die de Amerikaanse Food and Drug Administration kan, en soms moet, opleggen aan personen of bedrijven die zich schuldig maken aan crimineel gedrag met betrekking tot de ontwikkeling of goedkeuring van nieuwe geneesmiddelen. De sanctie zelf is een verbod voor die persoon of onderneming om een dergelijke aanvraag in te dienen of aan de indiening van een dergelijke aanvraag mee te werken. Volgens de wet is de sanctie alleen van toepassing op aanvragen voor de goedkeuring van nieuwe geneesmiddelen, en niet op aanvragen voor andere goedkeuringen die door de FDA worden verleend, zoals het wijzigen van de status van receptgeneesmiddel in receptvrije geneesmiddelen of het goedkeuren van een nieuw levensmiddelenadditief.
Met ingang van april 2009 heeft de FDA 73 personen gedebarriceerd, een gemiddelde van minder dan vijf per jaar, waarvan alle personen op 9 na permanent werden gedebarriceerd. De FDA heeft op 1 maart 2018 voor het eerst een rechtspersoon gedebarriceerd.
Constitutionele kwestiesEdit
In de vroegste debarment-zaken, na de aanneming van de wetten die het opleggen van deze sanctie mogelijk maken, werd de sanctie opgelegd aan personen die de overtredende handelingen hadden begaan vóór de aanneming van die wetten. Zij betoogden derhalve dat de toepassing van deze sanctie op hen een ongrondwettelijke toepassing ex post facto van de wet was. Een andere grondwettelijke kwestie die aan de orde werd gesteld was de dubbele strafbaarheid, waarbij werd aangevoerd dat personen die door een rechtbank waren berecht, veroordeeld en tot een bepaalde straf veroordeeld, niet opnieuw voor hetzelfde vergrijp konden worden gestraft. De rechtbanken verwierpen deze argumenten op grond van de bevinding dat de uitsluiting niet bedoeld was als een straf, maar veeleer als een middel om het publiek te beschermen tegen personen die blijk hadden gegeven van de capaciteit om zich met dergelijk gedrag in te laten.
