Dit is het derde in een serie artikelen die ik schrijf over ziekten die je van je huisdier kunt krijgen en vice-versa. Schurft, beter bekend als Sarcoptische Schurft, is een zeer besmettelijke parasiet van de huid. Het is een microscopisch kleine mijt die de huid van de meeste dieren en mensen kan aantasten. Hoewel de mijten ook op mensen kunnen komen, leeft de gewone sarcoptische schurftmijt bij huisdieren het liefst op hen. Toch kan de mijt bij de mens hevige jeuk, roodheid van de huid en haaruitval veroorzaken. De mijt is ook in staat om buiten dagen, zelfs wekenlang, van een dier (of mens) te leven, vooral in een koele vochtige omgeving, en in huis in tapijt, tegels, enz. dagenlang bij kamertemperatuur. Vanwege dit vermogen om van het dier te overleven, kunnen dieren en mensen besmet raken zonder ooit in direct contact te komen met een besmet dier. Deze ziekte wordt soms verward met een andere vorm van schurft die bekend staat als Demodedctische Schurft en die niet besmettelijk is tussen dieren of voor mensen. De sarcoptische schurftmijt leeft het liefst op plekken met minder haar, zoals op de oren, oksels, hakken, ellebogen en buik. Eigenaars van huisdieren verwarren de ziekte soms omdat ze lijkt op sommige allergische aandoeningen die de huid aantasten. Dierenartsen zijn opgeleid om deze aandoening te vermoeden op basis van de symptomen, en zij bevestigen deze diagnose met huidafkrabsels en vinden de mijten onder de microscoop. Hiervoor zijn soms meerdere huidafkrabsels nodig, omdat de mijten ongrijpbaar zijn en meestal niet in grote aantallen voorkomen. Maar als de diagnose eenmaal is gesteld, is de ziekte gemakkelijk te behandelen en te genezen.
