Doelen stellen om je sociale vaardigheden te verbeteren

Doelen stellen is een vak apart, en ik zal niet proberen er alles over te vertellen. Hier volgen slechts enkele van mijn gedachten over hoe het van toepassing is op het ontwikkelen van je sociale vaardigheden.

Het stellen van doelen kan op twee manieren worden gebruikt, en nuttig zijn. De eerste is wanneer je gewoon gaat zitten en opschrijft wat je zou willen bereiken. Als er niets anders is, helpt dit bij het verduidelijken en in kaart brengen van de gebieden die u moet aanpakken. De tweede manier is wanneer u zich ertoe verbindt gedurende een bepaalde tijd aan die problemen te werken en duidelijke doelen stelt om uw inspanningen te focussen. Zoals ik hieronder in meer detail zal uitleggen, denk ik dat iedereen baat kan hebben bij de eerste aanpak. De tweede is het meest geschikt als je een bepaalde mindset en motivatie hebt.

Het uitzoeken van je algemene “verhelderingsdoelen”

Iedereen die zijn sociale situatie wil verbeteren, heeft doelen. Echter, ze kunnen niet echt hebben gegeven hen een ton van gedachte of uitgewerkt. Als je je doelen verheldert, neem je vage uitspraken als: “Ik ben ongelukkig en eenzaam” en breek je ze af.

Je weet waarschijnlijk al wat je bredere sociale doelen zijn. Misschien wil je meer vrienden maken, minder verlegen zijn, je gesprekken soepeler laten verlopen, of je over het algemeen zelfverzekerder voelen. Het is niet erg als je doelen niet eens zo specifiek zijn. Het enige gevoel dat sommige mensen hebben over hun problemen is denken: “Ik ben zo onhandig. Ik weet niet wat ik moet doen…”

Daarnaast kun je een aantal middendoelen bedenken door uit te zoeken welke obstakels je ervan weerhouden om je algemene doel te bereiken. Misschien kunt u dit vrij gemakkelijk doen, maar het komt ook vaak voor dat u niet echt zeker weet waar u de fout in gaat. Als dat het geval is, is een suggestie om jezelf meer te leren. Misschien weet je bijvoorbeeld niet waarom je moeite hebt om vrienden te maken, maar als je de sectie van de site over dat onderwerp leest, wordt het misschien duidelijker.

Een ander, meer op jezelf gericht idee om je doelen op middenniveau te bepalen, is om je voor te stellen dat je je bredere doel probeert te bereiken. Denk ook eens terug aan de keren dat je in de echte wereld stappen hebt ondernomen om dat doel te bereiken. Waar loop je tegen een muur op? Op welke punten heb je angsten of pessimistische, zelfkritische gedachten? Waar voel je je ontmoedigd en ongelukkig? Bijvoorbeeld, als je nadenkt over hoe je meer vrienden wilt maken, kun je je plotseling haatdragend gaan voelen en gaan denken over hoe de meeste mensen oppervlakkige eikels zijn. Wat is daar aan de hand? Is dat iets wat je misschien moet oplossen?

Een lijst met subdoelen voor het maken van vrienden die iemand ontwikkelt, kan zijn:

• “Ik moet vaker uitgaan en nieuwe mensen ontmoeten.”
• “Ik moet meer vertrouwen krijgen in het beginnen van gesprekken met mensen die ik niet ken.”
• “Ik moet meer initiatief nemen om plannen te maken als ik met iemand overweg kan.”
• “Ik moet me zekerder gaan voelen over wat ik te bieden heb in een vriendschap.”

Je kunt die middelgrote doelen opdelen in nog kleinere doelen. Dit kunnen specifieke taken zijn die je daadwerkelijk kunt gaan doen. “Ik moet vaker het huis uit en nieuwe mensen ontmoeten” kan worden opgesplitst in doelen die te maken hebben met het uitzoeken welke evenementen je kunt bijwonen, hoe je dat in je schema kunt inpassen, strategieën om gesprekken te beginnen en mensen uit te nodigen, enzovoort.

Naast doelen die zijn gekoppeld aan een groter doel, kun je dingen hebben waaraan je wilt werken die een beetje meer op zichzelf staan. U wilt zich bijvoorbeeld beter gaan kleden, omdat u denkt dat het uw zaak zal helpen. Als het zinvol is voor dat doel, kunt u hetzelfde proces doorlopen om het op te splitsen in meer concrete punten.

Als je eenmaal klaar bent, maak je dan geen zorgen als wat je hebt bedacht niet perfect of volledig uitgewerkt is. U kunt later altijd de gaten opvullen als u meer te weten komt. Hopelijk heeft de oefening toch geholpen om duidelijk te maken wat je problemen precies zijn en hoe je ze moet aanpakken.

Het stellen van specifieke praktijkdoelen

Ik denk dat iedereen baat kan hebben bij het in kaart brengen van zijn doelen. Echter, mensen zullen verschillen in hoe ze het vanaf daar willen aanpakken. Een mogelijkheid is om een periode te reserveren om actief naar je doelen toe te werken. Je kunt bijvoorbeeld besluiten om de komende drie maanden te werken aan een betere omgang met mensen op feestjes. Als je dit doet, zijn er bepaalde manieren waarop het helpt om je doelen te structureren, waar ik het zo over zal hebben.

Hoewel, ik denk dat het goed is als je je doelen niet op een super-proactieve, doelbewuste, georganiseerde manier nastreeft. Sommige mensen nemen een meer nonchalante benadering. Ze weten aan welke zaken ze willen werken, maar denken dat ze het gaandeweg zullen verzinnen en hun oefeningen zullen doen als de kansen zich voordoen. Ook heeft niet iedereen een enorm gevoel van urgentie om te veranderen. En terwijl sommige mensen vinden dat duidelijke doelen hen helpen gefocust en gemotiveerd te zijn, voelen anderen zich erdoor ontmoedigd of onder druk gezet.

Hier volgen enkele standaardsuggesties voor het stellen van goede oefendoelen:

Maak van het doel iets waarvan je een goede kans hebt het in ongeveer twee tot zes maanden te bereiken

Je wilt niet dat je doel iets is dat je in een weekend kunt afronden. Zoiets is meer geschikt als een onderdeel van een groter doel. Aan de andere kant wil je ook niet iets nastreven waar je realistisch gezien een paar jaar over zou doen om het te bereiken. Bijvoorbeeld, als je op dit moment erg eenzaam en geïsoleerd bent, wil je niet een doel stellen als: “Ik wil een heleboel geweldige, levenslange vrienden hebben en vier keer per week plannen.” Afhankelijk van je startpunt, zou een meer beheersbaar doel voor de middellange termijn kunnen zijn om te beginnen met rondhangen met een paar mensen op een semi-regelmatige basis.

Stel een doel dat uitdagend maar mogelijk is

Je moet verplicht zijn om jezelf te pushen om je doel te raken. Als je een doel stelt dat te gemakkelijk is, zul je het gewoon snel voltooien en toch een moeilijker doel moeten verzinnen. Als je een doel stelt dat te ambitieus is, voel je je misschien een tijdje gemotiveerd en enthousiast, maar het zal waarschijnlijk niet lang duren voordat je gefrustreerd raakt en opgeeft.

Probeer je niet op te veel dingen tegelijk te richten

Probeer niet al je sociale problemen tegelijk aan te pakken. U voelt misschien een voelbare wanhoop en ongeduld om uw leven op orde te krijgen, maar deze dingen kosten tijd en kunnen niet worden gehaast. Als u te veel hooi op uw vork neemt, zult u zichzelf uitputten en een burn-out krijgen. Je hebt ook een zekere mate van moed, wilskracht en een dikke huid nodig om een aantal behoorlijk uitdagende doelen te bereiken, en als je te veel op je bord hebt, heb je er niet genoeg van om rond te gaan. Natuurlijk, dat wil niet zeggen dat je niet hier en daar aan andere doelen kunt werken als de gelegenheid zich natuurlijk voordoet.

Probeer doel concreet en meetbaar te maken

Om het anders te zeggen, je moet proberen het doel te operationaliseren, evenals eventuele subtaken die ervoor nodig zijn. Dit is belangrijk omdat het u helpt specifieke taken te bedenken om te oefenen, en u in staat stelt uw vorderingen bij te houden. Enkele voorbeelden:

Mid-range doelen

• Vrienden maken – Ontmoet twee potentiële nieuwe vrienden en begin ten minste eenmaal per twee weken tijd met hen door te brengen.
• Verwijken van angst voor grote evenementen – Tegen het einde van drie maanden in staat zijn om een huisfeest bij te wonen en ten minste twee uur te blijven.
• Minder ongemakkelijk voelen rond mensen – Kom met een 1-10 schaal voor hoe ongemakkelijk en nerveus je je voelt in sociale interacties. Noteer de komende drie maanden hoe u zich voelde tijdens bepaalde interacties en breng het gemiddelde cijfer omlaag van een 8 naar een 4.
• Verbeterde gespreksvaardigheden – Wees in staat om een gesprek van een half uur te voeren met iemand met wie u nog niet veel hebt gepraat, en beoordeel uzelf subjectief als zelfverzekerd gedurende het hele gesprek.

Subdoelen

• Vrienden maken – Woon één evenement per week bij waar u de kans krijgt nieuwe mensen te ontmoeten.
• Omgaan met angst voor grote gebeurtenissen – Oefen elke dag een kwartiertje ontspanningstechnieken.
• Minder ongemakkelijk voelen in de buurt van mensen – Bekijk na bepaalde sociale interacties de gedachten die tijdens en na de interactie opkwamen. Pak degene aan die onaangepast zijn.
• Verbeter je gespreksvaardigheden – Begin een snel gesprek met drie mensen per dag.

Je hebt misschien gemerkt dat sociale doelen zich niet zo gemakkelijk lenen om objectief en meetbaar te worden gemaakt, vooral in vergelijking met iets als afstandlopen, waar je kunt gaan, “Binnen zes maanden wil ik in staat zijn om mijn 10K racetijd terug te brengen tot 41 minuten.” Een van de redenen hiervoor is dat sociale vaardigheden voor een groot deel subjectief zijn. Van de aspecten die beter meetbaar zijn, geven zelfs dan de cijfers niet het hele verhaal weer. Drie nieuwe vrienden maken is niet beter dan twee als de relaties niet zo bevredigend zijn.

Doe dus niet moeilijk over vragen als of je moet streven naar vier oefengesprekken per dag versus vijf. Hierboven gaf ik als mogelijk gespreksvaardigheidsdoel dat je een half uur met iemand kunt praten. Het is niet zo dat iemand dat doel als niet gehaald moet beschouwen als hij maar achtentwintig minuten met iemand heeft kunnen praten. Bedenk gewoon een soort tastbaar doel dat je een ruwe schatting geeft van waar je wilt zijn.

De andere reden waarom interpersoonlijke doelen moeilijker te operationaliseren zijn, is dat de sociale wereld moeilijker te controleren is. Iemand die een sport als boogschieten beoefent, kan zijn doelen bereiken onder zeer ordelijke, gecontroleerde omstandigheden. Hij kan besluiten om een bepaald aantal uren per week te oefenen, en de schietbaan en de uitrusting zullen altijd zijn waar hij ze heeft achtergelaten. Sociaal gezien heb je maar een beperkte invloed op wie je ontmoet, hoe ze op je reageren en wat voor soort interacties je hebt. Dit kan het moeilijk maken om aan exacte doelen te werken wanneer en hoe je dat zou willen. Op de lange termijn krijg je misschien wat je wilt, maar op de korte termijn ben je vaak gedwongen flexibel te zijn en je doelen aan te passen.

Het is prima als je een doel moet bijstellen als je er eenmaal aan begonnen bent

Wanneer je een doel stelt, is het slechts een ruw startpunt. Als je er eenmaal actief naartoe werkt, zul je waarschijnlijk wat koerscorrecties moeten aanbrengen. Misschien moet je de moeilijkheidsgraad aanpassen, of realiseer je je halverwege dat je eigenlijk geen tien nieuwe vrienden wilt maken, en dat vier meer dan genoeg is.

Ik raad je af om algemene doelen te stellen als “Ik wil de populairste persoon op mijn campus zijn” of “Ik wil dat iedereen met wie ik praat denkt dat ik de meest geweldige persoon ben die ze ooit hebben ontmoet”

Een laatste gedachte over het ontwikkelen van doelen: Ik denk dat het veel beter is om je te concentreren op lopen voordat je gaat rennen. Als je sociaal onhandig bent, maak je dan eerst zorgen om op het niveau van tevreden doorsnee te komen, en evalueer dan pas waar je vanaf daar naar toe wilt. Ik begrijp waarom iemand ambitieuzere fantasiedoelen stelt. Ze voelen motiverend en opwindend. Verlegen, onzekere mensen gaan er soms van uit dat hun leven geweldig zou zijn als ze de Grote Man op de Campus zouden zijn.

Dergelijke doelen hebben nadelen. Ze kunnen ertoe leiden dat mensen te veel druk op zichzelf leggen. In plaats van te streven naar iets bescheideners en realistischers, stellen ze zichzelf voor mislukkingen te voelen tenzij elke interactie vlekkeloos verloopt. Als ze dat normale stadium bereiken, realiseren veel voorheen onhandige mensen zich dat ze prima tevreden zijn met dat soort leven, en dat ze geen sociale superster hoeven te zijn. Echt verheven sociale doelen kunnen ook geworteld zijn in onzekerheid. Een eenzame, sociaal onhandige persoon kan het gevoel hebben dat hij een totale loser is, en geloven dat de enige manier waarop ze die vlek kunnen wegspoelen is als ze ongelooflijk magnetisch en populair worden.