Na acht seizoenen Trading Spaces is er één aflevering die fans zich het beste herinneren: de open haard ontworpen door Doug Wilson. Zijn beslissing om niet te luisteren naar het pleidooi van de huiseigenaar om haar open haard ongemoeid te laten, resulteerde in sensatiepers en “Huilende Pam” die de geschiedenis van de show inging.
En Dougs nalatenschap werd ook voorgoed gecementeerd met deze ene turbulente onthulling. Hij werd bekend als een grensverlegger die de kijkers altijd scherp hield – en nu kunnen fans niet wachten om de 54-jarige te zien in de langverwachte terugkeer van de serie (die op 7 april in première gaat).
Doug was tenslotte een beetje controversieel.
Elke ontwerper werd met een reden in de show gecast. Hildi Santo-Tomas was de vrijgevochten kunstenaar, Vern Yip was de nauwgezette architect, en Doug was de allround entertainer, die een achtergrond in design en theater had. “Ik besloot om als een acteur en een performer te gaan en deze kamers als deze persona te creëren,” vertelt hij aan GoodHousekeeping.com.
Als resultaat was hij een gemengde zak. Ook al had hij een duidelijke visie voor elke kamer en een onwankelbaar vertrouwen, dit leverde verschillende resultaten op. Soms betekende het dat kijkers hem een familiekamer zagen omtoveren in een prachtige, strakke home theater suite. Of hij sjabloneerde een grafische rood-witte print over de muren van een krappe woonkamer, waarvan Paige Davis ons vertelde dat het een van haar favoriete ruimtes aller tijden was.
Anders kwamen zijn plannen niet overeen met wat de huiseigenaren wilden – en daar had hij geen problemen mee. Zoals die keer dat Doug een kamer ontwierp die eruitzag als een gevangeniscel, compleet met een muurschildering van gevangenen, of de slaapkamer met safarithema die hij maakte voor een stel dat niet de kans had gekregen om op huwelijksreis te gaan. Hij zei eens “elke show heeft een schurk nodig” en met sommige van zijn meer bizarre ontwerpen vervulde hij die rol.
Maar hij heeft er geen spijt van.
Doug zegt dat het de “jeopardy” en de will-they-or-won’t-they-love-it drama is dat de show populair maakte: “Trading Spaces bracht spanning in het interieurontwerp’, legt hij uit. En zonder Doug en zijn gelijkgestemde castmaatje Hildi weten we niet zeker of de show de grote hit zou zijn geworden die het werd. Maar degene die dat wel waren, zijn zeker gedenkwaardig…
… zoals die eerder genoemde open haard episode.
Je kent die wel. John en Pamela Herrick smeekten Doug om hun geliefde open haard niet aan te raken, maar hij deed het toch. Doug veranderde uw run-of-the-mill open haard in een bruin en wit hedendaags fiasco.
Zeker, hij nam voorzorgsmaatregelen en spijkerde de gevel met spijkers (wat betekent dat alles wat de Herricks moesten doen was een paar spijkers eruit trekken en het zou loskomen), maar Pamela verliet nog steeds de kamer in tranen na Paige te hebben verteld dat de bemanning het zou gaan “repareren.”
En wat John betreft, zei Paige dat ze “zijn schouder moest vastpakken zodat hij me niet kon verlaten,” na de onthulling, waardoor de hele scène de meest iconische van de show werd.
Paige omschrijft het als “de meest gênante situatie” uit haar hele carrière. Maar de presentatrice geeft Doug niet de schuld: “Ze was niet klaar voor de verandering en had dat ook laten merken, dus misschien was ze daarom geen geschikte kandidaat om van ruimte te ruilen”, vertelt ze aan GoodHousekeeping.com.
En Doug crediteert Pamela’s angst voor verandering, niet zijn eigenlijke ontwerp, als de reden waarom de aflevering zo iconisch werd. “Ze was aanvankelijk zo bang, maar Amerika vond het geweldig – en daarom werd het zo beroemd,” zegt hij. Het was de dichotomie van de situatie.
Daarom staat hij vierkant achter zijn beslissing.
Hij wijst er ook op dat het hart en de ziel van de show de verantwoordelijkheid van de buren is om hun stem te laten horen. “Als ze niet op de plaat stappen, dan moeten we als ontwerpers in de interviews en geschreven documenten duiken die we krijgen voordat we op de set gaan en proberen deze mensen te verspreiden en te begrijpen,” zegt hij, wat de ene keer beter lukt dan de andere.
En, luister, Doug weet dit beter dan de meesten.
Toen hij nog bij Trading Spaces zat, was hij immers de gastheer van een van de spin-offs van de show, America’s Ugliest Room. Hij was ook gastheer van Moving Up en schreef Doug’s Rooms: Transforming Your Space One Room at a Time gedurende die tijd, wat allemaal bij elkaar optelde tot een drukke en hectische levensstijl.
Dus toen de show uit de lucht ging, verhuisde Doug naar Sullivan, Illinois en ontwierp en opende een restaurant in de buurt van zijn familie. Hij ging ook terug naar het theater en speelde de hoofdrol van Sky Masterson (een gokker die $ 1000 wedt dat hij elke vrouw kan krijgen om met hem te gaan dineren in Havana, Cuba) in een lokale productie van Guys and Dolls, evenals tal van andere acteer- en ontwerpprojecten.
Maar hij is dolblij terug te zijn op de set.
Hij noemt de cast familie, wat duidelijk is in de manier waarop hij over hen spreekt. Hij verwijst speels naar Hildi als zijn vrouw, noemt Frank Bielec een dierbare, dierbare vriend (“Ik huilde op zijn schouder op de set en leunde op hem”), en zegt dat hij rondhangt in New York City (waar hij inmiddels naar is terugverhuisd) met Paige, naar pianobars gaat en socialiseert met hun gezamenlijke theatervrienden. Het is duidelijk dat er niet veel veranderd is.
En dat geldt ook voor Doug’s benadering van de show, die volgens hem heel simpel is: “Hou ze aan het raden, geef niet alles weg aan het begin, en doe altijd iets anders elke aflevering.” Daarom houdt hij het dit seizoen niet bij één genre van design en geeft hij geen spoilers weg – dus we zullen moeten afstemmen om meer te weten te komen.
