Compton, Californië, is een kleine buitenwijk van Los Angeles, een plaats die bekend staat om zijn enorme geschiedenis van rags-to-riches-verhalen, sterrendom, glamour en roem. Compton is uitgegroeid van een gewoon omliggend gebied van Los Angeles tot een van de meest bekende steden van het land. Dat feit wordt toegeschreven aan de muziek die mede uit Compton is voortgekomen en zo beroemd is geworden. “Gangsta”-rap heeft zich ontwikkeld tot een onderneming die geld oplevert, door het verspreiden van vrouwenhatende boodschappen, gewelddadige uitspraken en theorieën over het dragen van wapens alsof het een sport was. Soms bleken de woorden meer fictie dan feit te zijn, maar de aandacht werd desondanks getrokken.
Een van de artiesten die verantwoordelijk is voor het zo spectaculair maken van dit muziektijdperk is Eazy-E, een gangsta rapper wiens claim to fame niet lag in de muziek, maar in de manier waarop hij die presenteerde. Met een carrière die bijna een decennium zou duren, werd Eazy het keurmerk van uitmuntendheid in gangsta rap, maar zoals met alle succes komt een prijs. Eazy overwon vele obstakels die een doorsnee persoon zouden doden, en proefde de vruchten van zijn arbeid tot aan zijn vroegtijdige dood.
Geboren als Eric Wright in 1964, groeide Eazy op met dezelfde hoop en dromen als de meeste jonge mannen uit een verarmde achtergrond. Hij wilde het groot maken, maakt niet uit hoe hij het moest doen. Hip-Hop was een bloeiend conglomeraat, zeer legaal, en een die een manier van leven kon bieden die de meesten jaloers maakte tot het punt van woede. De Hip-Hop scene in het westen van de Verenigde Staten was niet zo weelderig als in het oosten, maar dat zou allemaal drastisch veranderen.
Drugs dealen om de kost te verdienen, Eazy deed eindelijk iets positiefs met het geld dat leidde tot het bloedvergieten op de straten. Hij nam een deel van zijn verdiensten en richtte een raplabel op, genaamd Ruthless Records. De poging om zijn rap imperium te beginnen bleek niet vruchtbaar totdat opkomende artiesten Ice Cube en Dr. Dre begonnen te schrijven voor het label. Toen HBO, de platenmaatschappij van Ruthless Records een nummer van de groep weigerde, getiteld “Boyz In The Hood”, vormden ze de groep N.W.A., een acroniem voor Niggaz With Attitude. Ze voegden nog een lid toe, DJ Yella, en het vijfkoppige team begon het pad te effenen dat we vandaag de dag kennen als gangsta rap.
N.W.A.’s debuutalbum, “N.W.A. and The Posse,” was een party-georiënteerde jam plaat die grotendeels genegeerd werd bij de release in 1987. In het jaar daarop voegde de groep M.C. Ren toe en vernieuwde hun sound, waarbij ze veel van de noisy, extreme sonische innovaties van Public Enemy inbrachten en een zelfbewust gewelddadige en gevaarlijke lyrische houding aannamen. In 1988 bracht N.W.A. “Straight Outta Compton” uit, een wrede hardcore plaat die een underground hit werd zonder enige steun van radio, pers of MTV. N.W.A. werd berucht om hun hardcore teksten, vooral die van “Fuck Tha Police”, wat ertoe leidde dat de FBI een waarschuwingsbrief stuurde naar Ruthless en het moederbedrijf, waarin werd gesuggereerd dat de groep op zijn tellen moest passen. Het grootste deel van de politieke dreiging van de groep vertrok met Ice Cube toen hij eind 1989 vertrok te midden van vele financiële meningsverschillen. Er ontstond een nare vete tussen N.W.A. en Cube die zijn hoogtepunt zou bereiken met Cube’s “No Vaseline,” een aanval op het management van de groep, uitgebracht op zijn “Death Certificate” album uit 1991. Tegen de tijd dat het nummer werd uitgebracht, was N.W.A., in alle opzichten, klaar.
Eazy en de rest van de groep zouden nog twee albums uitbrengen, “100 Miles and Runnin'” in 1990 en “Efil4zaggin” (wat Niggaz 4 Life achterstevoren is) het jaar daarop, en de albums waren vooral Eazy die zijn lyrische spieren liet zien. Sommige van de teksten wekten de verontwaardiging op van veel critici en conservatieve kringen, maar dat vergrootte alleen maar het overwegend mannelijke, blanke voorstads publiek van de groep. Hoewel de groep op het hoogtepunt van hun populariteit was, begon Dre pogingen te ondernemen om de groep te verlaten, als gevolg van conflicterende ego’s en wat hij zag als een oneerlijk platencontract. Dre en Eazy zouden dan verwikkeld raken in een wijd en zijd bekende vete die een paar jaar zou duren. Eazy zou dan de overgang moeten maken als een solo artiest, maar schijnbaar werd de overgang vrij soepel gemaakt.
Eazy had zijn debuut solo album uitgebracht in 1988, getiteld “Eazy Duz It,” wat uiteindelijk zijn enige volledige album zou worden. Het werd goed ontvangen door de fans, vooral in Californië. Hoewel hij nooit het astronomische succes zou bereiken dat hij met N.W.A. op commercieel niveau had, werd hij nog steeds beschouwd als een kracht in Hip-Hop. Fans in het hele land begonnen een verandering in Hip-Hop te zien, en Eazy was een van de vele drijvende krachten daarachter.
Midden in het drama dat gaande was tussen hem en Dr. Dre, besloot Eazy de stoutmoedige stap te nemen om de kwestie op plaat aan te pakken. “It’s On (Dr. Dre) 187um Killa” werd eind 1993 uitgebracht, wat een weergave van de moord op Dre op plaat bleek te zijn, en het trok grote aandacht. Het unapologetisch gewelddadige album zou de eerste van vele on-record vetes tussen Dre en Eazy worden, en het wierp veel licht op de problemen tussen de voormalige partners. Het markeerde ook de neergang in Eazy’s enorm bloeiende carrière.
In 1995 werd de Hip-Hop natie getroffen door alarmerend nieuws. In een openbaar gemaakte verklaring, kondigde Eazy aan dat hij HIV had opgelopen, het virus dat AIDS veroorzaakt. Niemand, inclusief Eazy zelf, had een idee over hoe ziek hij eigenlijk was. In de week van 20 maart schreef de ster zijn laatste bericht aan zijn fans (check de laatste woorden sectie). Een maand na het maken van die spookachtige aankondiging, bezweek Eazy aan de ziekte in een lokaal ziekenhuis in Los Angeles. Hij was 31 jaar oud op het moment van zijn dood. Voordat hij stierf, had Eazy het weer goed gemaakt met Ice Cube en Dr. Dre, de mannen met wie hij succes had en met wie hij de geschiedenis van de Hip-Hop herschreef. Een man met zijn talenten wordt erg gemist sinds zijn overlijden, en de game heeft de niet benijdenswaardige taak om zonder hem verder te gaan.
Twee postmortem albums werden vervolgens uitgebracht, “Eternal E” in 1995 na zijn dood, en “Str8 off Tha Streetz of Muthaphukkin Compton,” in 1998, die beide succesvol bleken te zijn. Een opkomende groep ontdekt door Eazy, waren in de beginfase van hun carrière, die later vruchtbaar zou blijken. De erfenis van Eazy E leeft voort in de harten en geesten van Hip-Hop en zijn lange lijst van fans.
Eazy E: 1964-1995 R.I.P.
