De tijd vliegt dit jaar sneller omdat de aarde sneller ronddraait dan in een halve eeuw. Dit betekent dat elke dag op de blauwe planeet nu korter is dan 24 uur, als gevolg van de toename van de snelheid van de rotatie van de aarde in de afgelopen 5 decennia.
Het maken van deze opzienbarende onthulling, zeiden wetenschappers dat de rotatie van de aarde sneller is dan normaal, waardoor de lengte van een dag momenteel “ever-so-sly” korter is dan de normale 24 uur, meldde Daily Mail.
2021 TO BE SHORTER THAN 2020?
Het jaar 2020 bevatte 28 kortste dagen sinds 1960 en 2021 zal naar verwachting nog korter zijn.
Volgens Tijd en Datum draait de aarde ten opzichte van de zon gemiddeld eens per 86.400 seconden, wat gelijk staat aan 24 uur, of één gemiddelde zonnedag.
Wetenschappers denken dat een gemiddelde dag in 2021 0,05 milliseconde korter zal zijn dan 86.400 seconden. Over het hele jaar zullen atoomklokken — die sinds de jaren zestig ultraprecieze registraties van de daglengte bijhouden — een vertraging van ongeveer 19 milliseconden hebben opgelopen, zeiden ze.
Een rapport in de Live Science zei: “De 28 snelste dagen op record (sinds 1960) vonden allemaal plaats in 2020, waarbij de aarde haar omwentelingen rond haar as milliseconden sneller dan gemiddeld voltooide.”
Volgens atoomklokken heeft de aarde er de afgelopen 50 jaar iets minder dan 24 uur (86.400 seconden) over gedaan om één omwenteling te voltooien.
Volgens het Daily Mail-rapport registreerde de aarde de kortste dag (sinds het begin van de records) op 19 juli 2020 — toen de dag 1.4602 milliseconden korter was dan 24 uur.
Vóór 2020 deed de kortste dag zich voor in 2005. Dit record is in de afgelopen 12 maanden echter 28 keer gebroken.
Hoe WIJ WETEN DAT DE AARDE SNELHEID VERHOOGT
De International Earth Rotation and Reference Systems Service (IERS) meet officieel de lengte van een dag.
Om de werkelijke lengte van een dag te bepalen, bepalen wetenschappers van het IERS “de exacte snelheid van de rotatie van de aarde door elke dag de exacte momenten te meten waarop een vaste ster een bepaalde plaats aan de hemel passeert. Deze meting wordt uitgedrukt als de Universele Tijd (UT1), een soort zonnetijd”.
Deze UT1 wordt vervolgens vergeleken met de Internationale Atoomtijd (TAI) — een uiterst precieze tijdschaal die de output van zo’n 200 atoomklokken combineert die in laboratoria over de hele wereld worden bijgehouden.
De lengte van een dag blijkt uit de afwijking van UT1 van TAI over 24 uur.
EEN NEGATIEVE LEAP?
Volgens berichten kan, als de draaiing van de aarde niet meer synchroon loopt met de “superstabiele slag” van atoomklokken, een positieve of negatieve schrikkelseconde worden gebruikt om ze weer op één lijn te brengen.
Dit heeft wetenschappers ertoe aangezet om op te roepen tot het toevoegen van een “negatieve schrikkelseconde”, waardoor een debat is ontstaan of het nodig is om een seconde van de tijd af te trekken om rekening te houden met de verandering, en het nauwkeurig verstrijken van de tijd weer in overeenstemming te brengen met de rotatie van de aarde, aldus het rapport.
WAT IS EEN LEAP SECOND?
Schrikkelseconden verwijzen naar aanpassing van de tijd, vergelijkbaar met schrikkeljaren.
Het National Institute of Standards and Technology (NIST) beschrijft een schrikkelseconde als een seconde die wordt toegevoegd aan de gecoördineerde universele tijd (UTC) om deze synchroon te houden met de astronomische tijd.
UTC is een atomaire tijdschaal, gebaseerd op de prestaties van atomaire klokken die stabieler zijn dan de rotatiesnelheid van de aarde.
De astronomische tijd (UT1), of middelbare zonnetijd, is gebaseerd op de rotatie van de Aarde, die onregelmatig is.
Hoe vaak is er een schrikkelseconde toegevoegd of gesubstitueerd?
Hoewel de toevoeging van een ‘negatieve schrikkelseconde’ nooit eerder is gedaan, zijn er sinds de jaren zeventig in totaal 27 ‘schrikkelseconden’ toegevoegd. Dit is gedaan omdat de aarde er in een decennium iets langer dan 24 uur over heeft gedaan om een rotatie te voltooien. Maar sinds vorig jaar doet de planeet er iets minder lang over, voegde het rapport eraan toe.
Sinds 1972 hebben wetenschappers gemiddeld elk anderhalf jaar schrikkelseconden toegevoegd, volgens het National Institute of Standards and Technology (NIST).
De laatste toevoeging kwam in 2016, toen op oudejaarsavond om 23 uur, 59 minuten en 59 seconden een extra “schrikkelseconde” werd toegevoegd.
WANE LEAP SECONDS OCCUREN?
Schrikkelseconden hebben altijd plaatsgevonden aan het einde van december of het einde van juni.
Tot nu toe zijn er alleen positieve schrikkelseconden geweest. Er zou een bepaling kunnen zijn voor negatieve schrikkelseconden als dat nodig wordt als gevolg van veranderingen in de rotatie van de aarde.
PROS EN CONS
Volgens het NIST zijn schrikkelseconden nuttig om ervoor te zorgen dat astronomische waarnemingen worden gesynchroniseerd met de kloktijd, maar ze kunnen een gedoe zijn voor sommige datalogging-toepassingen en telecommunicatie-infrastructuur, Live Science meldde.
Volgens het rapport stelden verschillende wetenschappers van de Internationale Telecommunicatie Unie voor om de kloof tussen de astronomische en de atomaire tijd te laten groeien tot een “schrikkeluur” nodig is, waardoor de verstoring van de telecommunicatie tot een minimum zou worden beperkt.
