Een horrorspel dat verborgen kan liggen in de donkerste uithoeken van het internet [UPDATE]

Iets waar het deep web echter bijzonder goed voor is, is anonimiteit. Gebruikers kunnen dingen incognito uploaden naar zogeheten Onion-sites, en iedereen die toegang heeft tot die content zal het moeilijker hebben om de bron te achterhalen.

Een tijdje terug zegt Jamie, de eigenaar van het YouTube-kanaal Obscure Horror Corner, dat hij het diepe web in dook om een mysterieus spel te downloaden dat werd gehost op een Onion-site. Het bestand heette “Sad Satan,” en het was een horrorgame die zijn interesse wekte. Het was immers een obscuur horrorgame dat hij op zijn YouTube-kanaal kon zetten.

“Ik gebruik het deep web niet zo vaak”, vertelde Jamie me vorige week. “Maar een maand of twee geleden stuurde een abonnee me een link en zei dat ze iets griezeligs hadden gevonden en wisten dat ik geïnteresseerd zou zijn, wat ik natuurlijk ook was.”

“Ik deed een malware-check en andere virusdingen op het bestand en het leek in orde, dus ik schoot er gewoon mee door,” zei Jamie. Wat Jamie zei dat hij vond was een beetje ondoorgrondelijk. Griezelig, raadselachtig, maar ondoorgrondelijk. Gelukkig heeft Jamie zijn spel gedocumenteerd.

Je kunt een deel ervan hier bekijken, als je wilt, hoewel ik ook een play-by-play onder de video zal schrijven.

Het spel begint in een donkere gang:

Het is moeilijk te zien wat er in de verte op je staat te wachten. Het enige wat je kunt horen zijn je voetstappen, de een na de ander, die je eraan herinneren dat er iets tastbaars bestaat in deze schaduwen. Het lopen gaat een tijdje door, hoewel de speler in de video niet echt vooruit lijkt te komen. Het lijkt bijna alsof hij op zijn plaats blijft lopen – maar nee, uiteindelijk komt de speler toch dichter bij het flikkerende licht. Dit is waar de vreemde, gedempte geluiden beginnen. Het klinkt bijna als een kind, hijgend. Maar het kan van alles zijn.

De speler draait zich om, loopt een stukje. Dan draait hij zich weer om. Nu lijkt er in de verte een andere deur te zijn, gemaakt van licht. Het doolhof is niet statisch. Het verandert.

De speler beweegt zich naar het licht toe, natuurlijk. De stemmen worden vervormder, vreemder. De gang verandert ook:

De stemmen veranderen in een grom. De speler blijft gewoon doorlopen – dat is eigenlijk het enige wat hij kan doen. Uiteindelijk bevindt het personage zich weer in de eerste gang, maar deze keer is deze bedorven, onstabiel. Om de paar seconden knippert er een gele lijn op de grond, waardoor het bijna lijkt alsof de speler midden op een weg loopt:

De speler blijft op en neer lopen op deze weg, totdat deze uiteindelijk weer verandert:

Aan het eind transformeert de loopbrug nog een keer. Het is de eerste gang, maar deze keer lijkt het hele niveau te kreunen en te kreunen. Het klinkt alsof je je in de buik van het beest bevindt. De speler staat daar een tijdje, gewoon te luisteren. De geluiden verschuiven en groeien, worden luider, agressiever. Het klinkt bijna alsof er iets in de nek van de speler ademt, grommend en hongerig.

Eindelijk verandert het landschap weer uit zichzelf, terug naar de zwart-witte gang. Ook dit gebied is vluchtig geworden. De muren vervagen en verschuiven, en je hoort een man steeds weer een onverstaanbare zin herhalen. Toch gaat de speler verder en bereikt het einde van deze gang:

De speler komt aan het einde van de gang, en wordt begroet met dit:

Het bizarre scherm, dat volgens Kirk veel weg heeft van iets uit seizoen één van Hannibal, duurt misschien een seconde of twee voordat het weer weg is.

De speler lijkt deze keer bijna gedrogeerd. Het personage beweegt zich in slow motion voort, het geluid vervormt nog meer. Ze bereiken het einde van de gang, en het verandert weer:

Het is moeilijk te zien, tenzij je computerscherm op volle helderheid staat, maar er ligt daadwerkelijk bloed op de grond. Natuurlijk loopt de speler naar de bron toe. Uiteindelijk flitst het scherm een fractie van een seconde met deze foto van Jimmy Savile en Margaret Thatcher…

…om vervolgens weer terug te keren naar de gang. De NSPCC is trouwens de Nationale Vereniging ter Voorkoming van Wreedheid jegens Kinderen. Dit is, denk ik, de grootste aanwijzing met betrekking tot waar Sad Satan “over gaat”, maar daar komen we zo op terug.

De video eindigt met de speler die het einde van de nieuwste gang bereikt. Dit is deel één; het geheel klokt af op iets meer dan 11 minuten.

In abstracto lijkt Sad Satan niet echt een ‘goed’ spel. Het is letterlijk gewoon een gang op en neer lopen, steeds maar weer. De gangen zelf, de hele omgeving, lijkt op iets dat een student game design in twintig minuten zou kunnen uitspugen.

En toch! Sad Satan is opmerkelijk verontrustend, zelfs als je alleen maar kijkt naar het spel dat op YouTube wordt gespeeld. Gedeeltelijk komt dat door de audio, die wonderen verricht voor het opzetten van een griezelige toon. Maar in sommige opzichten is de rauwheid van het spel juist wat het zo krachtig maakt. Het voegt authenticiteit toe. Horror is geen genre dat zich graag oppoetst. Het wordt vaak gedefinieerd door rauwheid, door de scherpe kantjes. Dit is waarom found footage horrorfilms een ding zijn. Dit is ook de reden waarom vroege survival horror games met een slechte besturing toch klassiekers zijn geworden. Horror is rommelig, net zoals het echte leven rommelig is. Het is gewoon, op dezelfde manier waarop het echte leven gewoon is. En dat betekent dat het jou ook kan overkomen.

Dan is er nog de vermeende bron van het spel zelf. Een “deep web game.” Dit is het enige spel waar ik ooit van gehoord heb met die achtergrond. Dat wil niet zeggen dat het het enige spel is dat bestaat in het diepe web, of zelfs dat diepe webspellen ongewoon zijn. Ik zou het niet weten; ik vertoef daar niet. Mijn gebrek aan bekendheid werkt in het voordeel van het spel. Omdat ik niet op dat deel van het web loer, komt het stigma van het deep web als de louche onderbuik van het internet volledig tot zijn recht, waardoor het spel nog veel sinisterder lijkt. Ik kan de oorsprong niet achterhalen, of de bedoeling van de maker. Ik weet niet waarom het gemaakt is, en met welk doel. Ik kan alleen de mythe ervaren, en die mythe blijft zich uitbreiden op manieren die ik niet kan verifiëren.

Jamie beweert dat het spel werd geleverd met een bestand dat hen zo bang maakte dat hij het spel uiteindelijk van hun computer verwijderde.

“Het werd een beetje vreemd… een notitieblokbestand dat bij het spel hoorde, bleef op mijn bureaublad verschijnen elke keer als ik het spel speelde met een aantal wartaalachtige berichten,” schreef Jamie op de YouTube-beschrijving van de eerste video. Ik vroeg om bewijs, maar kon er geen krijgen.

“Ik heb helaas geen screenshots van de notitieblokbestanden,” vertelde Jamie me. “Het waren echt wartaal teksten. Het leek in geen enkele taal te zijn, alleen symbolen en nummers eigenlijk. Ik zag wel een paar keer 666 staan, dat past wel bij de titel van het spel.”

Bij het schrijven van dit artikel werkt de link met het spel niet. Ik kon Sad Satan niet downloaden om u te vertellen of het hele verhaal van Jamie waar is of niet. Ik zal eerlijk tegen u zijn: zelfs als ik het spel kon downloaden, weet ik niet zeker of ik het zou doen. Het is moeilijk te zeggen waar we hier mee te maken hebben. Is het eigenlijk gewoon een horror spel? Of is het een vat voor iets veel erger dan een computervirus: Satan zelf? Oké, waarschijnlijk niet. Ik heb geen idee of het spel echt gevaarlijk is, maar je moet niet rotzooien met iets wat je niet begrijpt, weet je?

Dankzij YouTube, hoef ik geen rotzooi te downloaden. Ik kan gewoon kijken, en me laten meeslepen door Jamie’s spel. Dit weekend heeft Jamie een tweede deel van de serie geüpload, die je hier kunt bekijken:

Ik zal niet opnieuw een play-by-play geven, omdat veel van de elementen vergelijkbaar zijn met de eerste video. Veel griezelige gangen die in elkaar overgaan:

Belangrijker is dat de tweede video onthult dat de speler eigenlijk niet alleen is in dit doolhof:

Het is zeker een van de griezeligste games die ik dit jaar heb gezien.

Jamie zegt dat hij geen idee heeft wat het spel is, of wie het heeft gemaakt. Ze hopen dat ze door de video’s te delen meer te weten kunnen komen.

Ik sprak met de abonnee die Jamie het spel in eerste instantie zou hebben gestuurd. Hij wenste anoniem te blijven.

“Ik hoorde voor het eerst over het spel op een deep web forum,” beweerde hij. “Het is een soort all purpose site, alle gebruikelijke forums zijn er te vinden (tech help, reviews, fitness, dat soort dingen), plus wat originele content.”

Deze deep web-frequenter zegt dat iemand een link naar een spel op deze forums heeft gezet, iets wat naar verluidt nogal ongebruikelijk is voor die hoek van het internet.

“Dat was de eerste keer dat ik een spel op de site had zien staan,” zei hij. Als er al media op deze website rondzweefde, ging het eerder om muziek en films – niet om games, en zeker niet om door gebruikers gemaakte games.

“De gebruiker heeft nooit gespecificeerd of het om zijn eigen content ging of die van iemand anders, maar ik neem aan dat het om het spel van de gebruiker ging,” zei hij. “

Mijn deep web-informant weet niet veel over ZK – het is tenslotte een anoniem forum.

“Ik heb andere berichten gezien die waren ondertekend met ZK, meestal commentaren, die heel vreemd waren,” zei hij. “Sommige van de dingen die ZK eerder heeft gepost, waren behoorlijk vreemd – duistere visies, satanische mumbo jumbo. Of het nu snood was of allemaal voor de lol, ik kan het niet echt zeggen,” mijmerde hij. Hij zei dat het heel goed mogelijk is dat het spel een duister bijbedoeling heeft, maar dat hij wacht om te zien wat er nog meer in het spel staat voordat hij een oordeel velt. Blijkbaar was de reden dat hij het spel met Jamie deelde, dat hij het spel niet op zijn eigen computer kon spelen, zodat hij, net als de rest van ons, het spel alleen uit de tweede hand kan ervaren.

Na het bekijken van de beelden, lijkt het spel mij een soort commentaar op de verschrikkingen van kindermisbruik – vandaar de nachtmerrie kinderen, en het NSPCC gedoe. Maar buiten dat is het enige wat ik heb gezien dat mogelijk verband houdt met een andere video getiteld “Sad Sad Satan:”

De video lijkt te zinspelen op moorden die worden gepleegd door mensen met maskers:

En het lijkt ook te plagen naar de locaties van deze vermeende moorden. De omschrijving op YouTube luidt simpelweg “Volg het spoor.”

Dus… wie wil met mij het spoor volgen?

Illustratie door Sam Woolley.

Update 7/7 1:45 PM: Fans van Sad Satan hebben veel tijd gestoken in het analyseren van het spel, de verwijzingen, en de mogelijke oorsprong. De zoektocht heeft een aantal interessante inzichten opgeleverd, waarvan vele het idee versterken dat het spel over kindermisbruik gaat. U kunt dat hier lezen. Gaandeweg is er nog een andere vraag opgedoken: hoe eng het ook is, is het spel echt gevonden in het diepe web, zoals de YouTubeploader beweerde? Mensen stuurden me verschillende argumenten voor en tegen de mogelijkheid dat Sad Satan afkomstig was van het deep web, sommige wel, andere niet.

Wat me opviel was de bewering dat de deep web-link in de YouTube-beschrijving voor de eerste video het getal “9” bevatte, een getal dat je waarschijnlijk niet in Onion-links zult tegenkomen. Ik nam contact op met Jamie, de eigenaar van Obscure Horror Corner, om te vragen wat er aan de hand was met de link. Hij zegt nu dat hij de mensen de verkeerde link gaf omdat de echte, naar hij beweert, ook “gore plaatjes” en kinderporno bij het spel had gevoegd. “Ik voelde me niet op mijn gemak om een link te geven voor zoiets.” Hij heeft die link niet met mij gedeeld. Helaas maakt dat het voor mij moeilijker om evenveel geloof te hechten aan de rest van zijn relaas, ook al beweert hij dat het waar is. Sad Satan blijft interessant en de moeite van het bespreken waard gezien de effectiviteit ervan ondanks zijn rauwheid, maar het is nu duidelijk dat ik het verhaal van zijn ontdekking met meer scepsis had moeten presenteren. Ik verontschuldig mij daarvoor. Hoewel in het oorspronkelijke artikel wordt toegegeven dat het spel eerder mythisch dan tastbaar is, had het duidelijker kunnen maken wat er concreet is aan Jamie’s verhaal en wat niet.