Nadat de christenen in 313 het recht op godsdienstvrijheid hadden veroverd, schreef Lactantius in Over de dood van de vervolgers 16 aan zijn christelijke vriend Donatus, die om zijn geloof gevangen was genomen en was gemarteld. Lactantius (240-320 AD) gebruikte een metafoor uit de wagenrennen om de grote overwinning te beschrijven die zijn vriend en talloze andere christelijke martelaren hadden behaald door hun bloed en hun volharding. Lactantius begint met “hoe aangenaam was het schouwspel voor God toen Hij u (allen) als overwinnaar zag.”
Het woord “schouwspel” komt van het Latijnse spectaculum dat “een publiek spektakel” betekent, en is hetzelfde woord dat de Romeinen gebruikten voor de wagenrennen in het Circus Maximus. Voor de Romeinen waren de wagenrennen spektakels, waren ze spectaculair. Lactantius zegt: God is verheugd toen hij de christenen als winnaars zag in de eeuwenlange en slopende race voor godsdienstvrijheid. Hij ziet het als een triomf in het Circus Maximus over “diezelfde mannen die de naties (de Romeinen) gevangen hadden genomen.” De christelijke strijders hadden net als de wagenmenners in de arena van Rome doorgezet en waren taai genoeg om de race te winnen, om te triomferen:
“Hoe aangenaam was het schouwspel voor God toen Hij u als overwinnaar zag, terwijl u geen witte paarden in uw wagen bond… maar juist die mannen die de naties gevangen hadden genomen! Zo te heersen over de heersers der aarde is waarlijk een triomf! …. Geen geweld kon u uw trouw en volharding ontnemen. Dit is het om een discipel van God te zijn en dit is het om een soldaat van Christus te zijn; een soldaat die geen vijand kan verdrijven of wereld uit het hemelse kamp kan rukken; geen list kan verstrikken of pijn van het lichaam bedwingen of kwellingen omverwerpen.”
Er zouden natuurlijk geen wagenrennen zijn geweest zonder de paarden. Net als in onze tijd met de Kentucky Derby en andere races, werden paarden voor de wagenrennen speciaal gefokt. De in Spanje gefokte Andalusische paarden werden als de beste beschouwd en het is geen toeval dat enkele van de grootste helden van de oude races, waaronder de jonge Scorpus en Diocles, in Iberia, in Spanje, werden geboren.
Klik HIER voor artikel over Scorpus
De opleiding van een renpaard begon rond de leeftijd van 5 jaar en hun carrière kon tot 20 jaar duren, waarna zij vader werden en hopelijk nog meer winnaars fokten. In de Inscriptie over de beroemde wagenmenner Diocles staat: “Hij maakte van negen paarden 100-voudige winnaars, en van één een 200-voudige winnaar.” Een paard dat honderd maal won, werd gewoonlijk een “honderdjarige” genoemd.
Het leidende paard in een wagenrennen was vaak even beroemd of beroemder dan de koetsier. Sportliefhebbers kenden de foklijn en de intieme details van de paarden die zij aanbaden.
Klik HIER voor een artikel over Diocles
Enkele van de namen van de heldhaftige renpaarden waren: Abigieus, Lucidus, Cotynus, Galata, Pompeianus. De namen zeggen ons nu natuurlijk niets meer, maar alleen al het noemen van “Abigieus” in het stadion zou het volk gek maken. Keizer Nero was gek en was een fan van een paard genaamd Incitatus. Incitatus was zo belangrijk voor Nero dat het paard zijn eigen marmeren stal, ivoren stal, paarse dekens, met juwelen versierde halsband en zijn eigen gemeubileerde huis en team van slaven had.
Het Spaanse Andalusische paard, bekend als het Paard der Koningen, werd al eeuwen vóór de wagenrennen door Romeinse en andere Generaals van legers gebruikt als oorlogspaard. Het waren/zijn opvallend mooie paarden. ongeveer 15,1 handen (61 inches), en zijn intelligent, volgzaam en gevoelig voor mensen. De voorwaartse druk van hun lendenen gaf hen kracht en net genoeg snelheid om op de rechte stukken te galopperen en toch de gevaarlijke bochten bij de twee metae te kunnen nemen, de draaiposten waar de meeste ruiters konden omslaan en doodgetrapt worden. De strijdwagen, de bestuurder en de paarden moesten 7 volledige ronden rond het Circus Maximus afleggen, in totaal ongeveer 3-4 mijl.
Het leidende paard, het beste en meest ervaren paard, bevond zich aan de binnenkant van de linkerzijde van de wagenmenner en werd vaak even beroemd als de wagenmenners. De afbeelding hieronder is van een wagenmenner die voor de Rode Factie rijdt. Er waren vier race-teams-de Roden, de Blauwen, de Groenen en de Witten. Deze bestuurder van het Rode Team heeft de palmtak van de overwinning in zijn rechterhand. Onder het gejuich van het tot 250.000 toeschouwers tellende publiek paradeert hij met zijn team verschillende malen rond het Circus Maximus.
Dit Romeinse mozaïek, het middelpunt van een grote vloer in een keizerlijk bad, werd gevonden in Trier, Duitsland. De bestuurder draagt de palmtak in zijn linkerhand en de lauwerkrans in zijn rechterhand. We weten dat zijn naam Polydus is. De naam van zijn eerste paard (rechts) is Compressore. De Romeinen hielden van de wagenrennen, zoals sommigen tegenwoordig van paardenrennen houden. Een oude inscriptie op het mozaïek van een Noord-Afrikaans badhuis zegt over een favoriet paard: “Vincas, non vincas, te amamus, Polydoxe!”: “Winnen of verliezen we houden van je Polydoxes!” Hun namen waren even beroemd in de Romeinse wereld als in de onze.’
Hieronder ziet u een Romeinse lamp met het leidende paard in een strijdwagenrace. Op het bord dat de man voor het paard draagt, staat de naam van het paard en het aantal overwinningen dat hij heeft behaald. 
In de jaren 1400 begonnen Kartuizer monniken met het redden en fokken van Andalusische paarden. Zij hielden onberispelijke registers bij van fokgewoonten en foklijnen die vandaag de dag nog steeds worden bestudeerd. Het paard dat zij fokten en “redden” wordt nu een Carthuizer Andalusiër genoemd. Vandaag de dag zijn Andalusische paarden de meest elegante dressuurpaarden.
Als u er een zou willen kopen, is hier een video (hieronder). De prijsklasse is ca. $5.000 tot $50.000 of meer.
Een voorshow advertentie van een Andalusiër te koop
Er is altijd een band geweest tussen mens en paard. Men zou graag denken dat de anonieme en de beroemde paarden van weleer en van vandaag hebben een kennis/instinct voor hoe belangrijk ze waren en zijn voor de mens en de geschiedenis.-Sandra Sweeny Silver
Klik voor HOME PAGINA
