Pas de volgende regels toe bij het schrijven van koppen. De beste manier om een goede kop te schrijven is om hem eenvoudig en direct te houden. Wees alleen slim als dat nodig is. Woordspelingen zijn goed, maar alleen bij woordspelingen. (Voor voorbeelden van de goede, de slechte en de lelijke koppen, ga naar Goede koppen en Probleemkoppen nadat u deze tips over “Effectieve koppen schrijven” heeft gelezen).
Gebruik de actieve stem: Effectieve krantenkoppen hebben meestal een logische zinsbouw, een actieve stem en sterke tegenwoordige tijd werkwoorden. Zoals met elk goed schrijven, worden goede koppen gedreven door goede werkwoorden.
Een hoofdgedachte: Het eerste woord in de kop moet een hoofdletter zijn, net als alle eigennamen. De meeste woorden in de kop staan in kleine letters. Niet elk woord moet een hoofdletter krijgen. (Sommige publicaties geven de eerste letter van elk woord een hoofdletter; de Kansan en de meeste andere publicaties doen dat niet). Maak in de meeste gevallen het eerste woord na een dubbele punt wel hoofdletter. (In sommige gevallen, als er maar één woord na de dubbele punt komt, wordt het woord niet met een hoofdletter geschreven. Gebruik uw beste oordeel).
Getal, alstublieft: Getallen zijn vaak in strijd met de AP-stijl in koppen. U kunt bijvoorbeeld een zin beginnen met een getal en, ook al is dat getal lager dan 10, hoeft u het niet te spellen. (Opmerking: Voor het beste resultaat, bekijk het op de volledige breedte van uw computerscherm).
Voorbeeld:
3 doden bij botsing
Volg echter waar mogelijk de AP en Kansan stijlregels.
Naar links: Schrijf alle koppen gelijk links tenzij anders verteld.
Het is xx-rated? Vul elke regel van de kop binnen twee eenheden van de letter x in kleine letters. (We zullen het hier in de klas over hebben). Laat één regel van een meerregelige kop niet te kort zijn. Uitzonderingen kunnen worden gemaakt op sommige koppen met nauwe specificaties (zoals koppen van één kolom). Opmerking: De twee-x regel voor deze klas en de Kansan; het is geen regel die universeel gevolgd wordt. Sommige publicaties staan meer speelruimte toe; de meeste niet, en sommige vereisen dat je nog dichterbij komt. Niettemin is de twee-“x-regel een goede regel om te volgen).
Voorbeeld:
Lincoln, Douglas to debate
in nieuwe KU Dole Centerxxx (niet aanvaardbaar – bijna 3 x te kort)
Lincoln, Douglas debatteert
in KU’s nieuwe Dole Centerxxx (OK – minder dan twee x te kort)
Lincoln-Douglas
debat vandaagxxx (aanvaardbaar in smalle, meerregelige koppen)
in het Dole Center
Tegenwoordige tijd, alstublieft: Gebruik de tegenwoordige tijd voor informatie uit het verleden, de verleden tijd voor de voltooid verleden tijd en de toekomende tijd voor toekomstige gebeurtenissen.
Interpunctie normaal – meestal: Interpunctie in hoofdlijnen is normaal, met twee belangrijke uitzonderingen: Gebruik alleen punten voor afkortingen, en gebruik enkele aanhalingstekens waar u dubbele aanhalingstekens zou gebruiken in een verhaal.
Voorbeeld (enkele aanhalingstekens):
Lincoln: ‘De oorlog is begonnen’
Voorbeeld (parafrase):
Lincoln: Oorlog onvermijdelijk; overwinning essentieel
Voorbeeld:
Lincoln zegt oorlog onvermijdelijk; Davis is het ermee eens
En nog meer interpunctie: De komma kan, naast zijn normale gebruik, het werk overnemen van het woord en. In zeldzame gevallen kan de komma ook het woord maar aanduiden (maar, als het op die manier gebruikt wordt, wees dan heel, heel voorzichtig, zorg ervoor dat de lezer duidelijk begrijpt dat dat is wat de komma betekent. De puntkomma is beter voor het maar. Nog beter is het om het woord maar te gebruiken).
Voorbeelden:
Lincoln biedt compromis aan, Davis weigert (onhandig)
Lincoln biedt compromis aan; Davis weigert (beter)
Lincoln biedt een ‘uitweg’, maar Davis weigert (beste)
Nog meer over interpunctie: In meerregelige koppen moet je de meeste leestekens, behalve koppeltekens en streepjes, aan het eind van de regel plaatsen. Gebruik geen koppelteken aan het eind van een regel. Op enkele uitzonderingen na, mag een puntkomma alleen aan het eind van een regel worden gebruikt in een meerregelige kop.
Voorbeeld #1 (goed):
Clinton zegt dat er geen affaire was,
dringt er bij getuige op aan ‘de waarheid te vertellen’
| Clinton zegt geen affaire, dat | (niet aanvaardbaar; |
| witness should ’tell the truth’ | awkward break) |
| Clinton: I’m not two- | (niet aanvaardbaar; lastige pauze) |
| timing the First Lady |
Voorbeeld #4 (niet aanvaardbaar):
| Clinton zegt geen affaire; Starr | (niet aanvaardbaar; lastige onderbreking) |
| houdt vol dat hij bewijzen heeft |
Voorbeeld #5 (niet aanvaardbaar):
| Clinton: Geen affaire; Starr: | (niet aanvaardbaar; zie |
| Evidence says it happened | uitleg hieronder) |
Exemplaar #6 (afschuwelijk):
| Clinton: Geen affaire; Starr: Zijn sonde | (afschuwelijk; zie |
| bewijs dat het meer dan eens gebeurde | uitleg hieronder) |
De pauzes in de slechte voorbeelden hierboven maken het moeilijk voor de lezer. Maak natuurlijke pauzes – pauzes waarbij een lichte pauze door de lezer OK en natuurlijk is (zoals in het eerste voorbeeld). In voorbeeld nr. 4 staat de puntkomma voor “Starr” te dicht bij het einde van de regel. In Voorbeeld #5 is er een slechte breuk, maar er is ook gewoon te veel interpunctie aan de gang. (Hetzelfde geldt voor voorbeeld #6). Hou het simpel. Gebruik zo weinig mogelijk interpunctie in koppen.
(Een belangrijke opmerking over woordgebruik: Wees voorzichtig, heel voorzichtig, met de woorden die je gebruikt. Het woord “peilen” in voorbeeld #6 is duidelijk geen gepaste keuze gezien de aard van het verhaal dat aan bod komt. (Zie “dubbele betekenissen” hieronder.) Je zou kunnen denken dat dit nogal voor de hand liggend is, maar je zal verbaasd zijn hoe dikwijls dergelijke dingen in druk verschijnen – en in deze klas!)
“En” meer over de komma: Hoewel een komma kan worden gebruikt in de plaats van het woord en, moet je voorzichtig zijn en de praktijk vermijden wanneer mogelijk – en vooral in het nominatieve deel van de kop. Gebruik niet te veel.
Voorbeeld (slecht):
Clinton, Gore, Dole,
Kemp to meet, debate
Vermijd gespleten koppen om harige hoofden ( woordspeling bedoeld) bij lezers te voorkomen: Werk aan een goede zinsbouw. Vermijd het splitsen van werkwoordsdelen tussen regels en het eindigen van regels met voorzetsels.
Voorbeelden (slecht):
Bush, Kerry to
opponeer belastingplan
Kerry klopt belastingplan af omdat
capital gains loophole ’too big’
To be or not to be is de vraag: In veel krantenkoppen, zoals in het voorbeeld hierboven (…loophole ’too big’), is het werkwoord ‘zijn’ niet nodig. Het kan gebruikt worden, maar in de meeste gevallen moet het vermeden worden. Het is de gewoonte om het werkwoord “zijn” niet te gebruiken, maar zoals altijd, wees voorzichtig en denk aan de lezer. Als een is of was of te zijn absoluut noodzakelijk is voor de duidelijkheid, gebruik het dan.
Wie (en wat) is wie (of wat)? Maak het duidelijk: Gebruik geen eigennamen in koppen, tenzij de naam bekend genoeg is om onmiddellijk te worden herkend. Hetzelfde geldt voor afkortingen.
Voorbeeld (slecht):
| Jones te vullen | Wie is Jones? . |
| vacature op | Eindigen in prepositon? OK in smalle meerregelige koppen. |
| gemeenteraad |
Voorbeeld (goed):
Lincoln-Douglas
debat vandaag
op K.C. radio
Afkortingen: Veel afkortingen (zoals K.C. in de bovenstaande kop) die in verhalen niet acceptabel zijn, zijn in koppen wel acceptabel. Maar wees voorzichtig. Als je twijfelt, vraag het dan. Iedereen zou weten dat K.C. Kansas City, Mo. is, of het Kansas City metro gebied in het bovenstaande voorbeeld. Als het Kansas City, Kan. was, zou je de kop moeten herschrijven en de afkorting moeten vermijden.
Vermijd alle acroniemen of afkortingen die niet onmiddellijk herkenbaar zijn voor de lezer. NFL zou bijvoorbeeld OK zijn; LCC voor Lawrence City Commission niet. In geval van twijfel, schrijf het uit.
Onderwerp en werkwoord, alstublieft: Schrijf geen koppen waarin zelfstandige naamwoorden en werkwoorden (anders dan is of was) worden verondersteld. En begin een kop niet met een werkwoord. (Zie de sectie Probleemkoppen.)
Wees niet schattig, tenzij het nodig is om schattig te zijn: Geef niet toe aan de verleiding om schattige koppen te schrijven of om modieuze of commerciële slogans te gebruiken, tenzij dit bijzonder goed past bij de inhoud en toon van het verhaal.
Micks nix pix! Huh? (Mickey Rourke en Mick Jagger weigeren rollen in dezelfde film): Vermijd headlinese, dat is simpelweg het gebruik van woorden die je normaal niet gebruikt in schrijven en conversatie in soortgelijke contexten. Probeer zo normaal mogelijk te blijven. (Zie Goede koppen en Probleemkoppen.)
Polly wil een cracker? Papegaai niet alleen de kop van het verhaal na, en probeer te voorkomen dat je de donder van de verslaggever steelt bij een hoofdartikel. Een goede kop vangt de essentie van het verhaal zonder plundering – en dus afzwakking – van de schrijver punch.
Meer dingen om te vermijden: Niet redigeren, overdrijven, generaliseren of lange woorden gebruiken. Houd het simpel en direct.
Hij zei, zij zei: Gebruik attributie wanneer nodig (maar vermijd attributie gimmicks, zoals de dubbele punt of het streepje, waar mogelijk).
Geen a of en of de? Vermijd het gebruik van de lidwoorden a, an en the, tenzij ze nodig zijn voor de duidelijkheid. (Anders wordt hun gebruik over het algemeen beschouwd als opvulling.)
Pas op voor dubbelzinnigheid en dubbele bodems: Let vooral op verborgen betekenissen (zoals in de Starr: Zijn onderzoek bewijst… kop hierboven) en wanneer een zelfstandig naamwoord een werkwoord zou kunnen zijn en vice versa. (Zie Probleemkoppen.)
Voorbeeld (van dubbele entendre):
Het volgende is een beroemde kop.Niet alleen heeft het een dubbele entendre, maar de slechte pauze aan het eind van de eerste regel draagt bij aan het probleem. De verkoop op straat van de krant was die dag buitengewoon; de editie was in een opmerkelijk korte tijd uitverkocht. Lees de kop en u zult zien waarom:
Textron Inc. doet bod
aan Screw Co. Aandeelhouders
Moet ik nog meer zeggen?
