We onderzochten of de Framingham risk score, die ontworpen is om het 10-jaars risico op coronaire hartziekten (CHD) te schatten, een onderscheid maakt tussen het levenslange risico op CHD. Alle personen in de Framingham Heart Study die van 1971 tot 1996 werden onderzocht en vrij waren van CHD werden geïncludeerd. De personen werden gestratificeerd in leeftijd- en geslachtsspecifieke tertielen van de Framingham risicoscore, en het levenslange risico op CHD werd geschat. We volgden 2.716 mannen en 3.500 vrouwen; 939 ontwikkelden CHD en 1.363 overleden vrij van CHD. Op de leeftijd van 40 jaar, in risicoscore tertiel 1, 2, en 3, respectievelijk, waren de levenslange risico’s voor CHD 38,4%, 41,7%, en 50,7% voor mannen en 12,2%, 25,4%, en 33,2% voor vrouwen. Op de leeftijd van 80 jaar waren de risico’s 16,4%, 17,4%, en 38,8% voor mannen en 12,8%, 22,4%, en 27,4% voor vrouwen. De Framingham-risicoscore stratificeerde het levenslange risico goed voor vrouwen op alle leeftijden. De score deed het minder goed bij jongere mannen, maar verbeterde op hogere leeftijden naarmate de resterende levensverwachting dichter bij de 10 jaar kwam. Levenslange risico’s stonden in schril contrast met risico’s op kortere termijn: op de leeftijd van 40 jaar waren de 10-jaars risico’s op CHD in de tertielen 1, 2 en 3 respectievelijk 0%, 2,2% en 11,6% voor mannen en 0%, 0,7% en 2,3% voor vrouwen. Het Framingham 10-jaars risicovoorspellingsmodel voor CHD onderscheidde het korte-termijn risico goed voor mannen en vrouwen. Het is echter mogelijk dat het geen personen identificeert met een laag korte-termijn maar hoog levenslang risico voor CHD, waarschijnlijk als gevolg van veranderingen in risicofactoren in de loop van de tijd. Verder werk is nodig om multivariate risicomodellen te genereren die het levenslange risico op CHD betrouwbaar kunnen voorspellen.
