Gereformeerde kerk, een van de belangrijkste representatieve groepen van het klassieke protestantisme die in de 16e-eeuwse Reformatie zijn ontstaan. Oorspronkelijk gebruikten alle kerken van de Reformatie deze naam (of de naam Evangelisch) om zich te onderscheiden van de “ongereformeerde”, of onveranderde, Rooms-Katholieke kerk. Na de grote controverse tussen deze kerken over het Avondmaal (na 1529), begonnen de volgelingen van Maarten Luther de naam Lutheran als specifieke naam te gebruiken, en werd de naam Gereformeerd geassocieerd met de Calvinistische kerken (en ook een tijdlang met de Kerk van Engeland). Uiteindelijk werd de naam Presbyteriaans, die de vorm van kerkpolitiek aanduidt die door de meeste gereformeerde kerken wordt gebruikt, overgenomen door de calvinistische kerken van Britse achtergrond. De moderne gereformeerde kerken vinden dus hun oorsprong in de calvinistische kerken op het vasteland die de oorspronkelijke benaming behielden. De Gereformeerde en Presbyteriaanse kerken worden gezamenlijk behandeld in het artikel Gereformeerde en Presbyteriaanse kerken.
