Giuseppe is de Italiaanse vorm van Jozef. Jozef is op zijn beurt afgeleid van het Hebreeuwse Yosef (יוֹסֵף) dat “(God) zal toevoegen (een andere zoon)” betekent. Dit is een passende etymologie aangezien Jozef (Giuseppe) de elfde zoon van Jakob (Giacobbe) was in het boek Genesis. Jozef was zelfs Jakobs lievelingszoon, zozeer zelfs dat “hij hem een kleed van vele kleuren maakte” omdat hij “de zoon van zijn ouderdom” was (Genesis 37:3). Zoals in elke clan veroorzaakte het feit dat Jakob Jozef bevoordeelde, enige onenigheid in de familie; het wekte vooral jaloezie op bij zijn broers. Zozeer zelfs dat Jozefs broers samenzwoeren om hun broer in Egyptische slavernij te verkopen; in wezen om zich te ontdoen van het “gouden kind” van de familie. Eenmaal in Egypte werd Jozef de hoofdsteward van de Farao, nadat hij de Farao wijselijk had geadviseerd om voedsel in te slaan in een periode van overvloed (in wezen bereidde hij Egypte voor op de komende hongersnood van zeven jaar). Toen de hongersnood alle omringende landen trof, kwamen Jozefs broers naar Egypte om graan te kopen van de broer die zij eerder hadden verraden. De broers verzoenden zich (Jozef was duidelijk een vergevingsgezinde man) en Jakob reisde naar Egypte om herenigd te worden met zijn geliefde zoon. Naast de belangrijke plaats die Jozef in het Oude Testament inneemt als een van de patriarchale leden van Israëls Twaalf Stammen, speelt de naam ook een belangrijke rol in het Nieuwe Testament – Jozef is Maria’s echtgenoot en de pleegvader van Jezus Christus. Aangezien het katholicisme in Italië (de thuisbasis van de kerk) altijd levend en wel is gebleven, is het geen wonder dat Giuseppe en Maria eeuwenlang zijn blijven voortbestaan. Italiaanse huisdiervormen van Giuseppe zijn Peppi, Peppino en zelfs Geppetto. Giuseppe blijft een ϋber-favoriete jongensnaam voor kleine Italiaanse bambinos.
