De afgelopen jaren heb ik veel geëxperimenteerd met voeding. Ik heb bijvoorbeeld geraffineerde suikers bijna volledig uitgebannen en mijn inname van koolhydraten verlaagd om te zien welke effecten dat heeft. Ik heb ook intermitterend vasten toegevoegd, waarbij ik tussen 12-16 uur, en soms langer, tussen het avondeten en mijn eerste maaltijd van de dag ga zitten.
Een item dat me intrigeerde was vasten. Een goede vriend had 48-uurs vasten gedaan en sprak over de voordelen die het bood. 48 uur leek me een lange tijd om niet te eten, omdat ik nooit veel langer dan een dag tussen maaltijden had gedaan. Na wat onderzoek te hebben gedaan en een interessante documentaire te hebben gezien, The Science of Fasting (beschikbaar op Amazon Prime), besloot ik het eens te proberen. Hier is mijn ervaring, wat ik geleerd heb, en of het iets is wat ik opnieuw zal proberen.
Voordat u verder leest, moet u zich ervan bewust zijn dat dit geen medisch advies is, in geen enkel opzicht. Ik ben geen dokter, noch ben ik een voedingsdeskundige. Dit is slechts een verslag van mijn ervaring en wat ik heb geleerd, dat puur ter informatie moet worden gebruikt.
Voorbereiding op het vasten
Voordat ik 48 uur ging vasten, had ik al intermitterend vasten in mijn routine opgenomen, wat ik ongeveer 5-6 maanden daarvoor al had gedaan. Ik had in die tijd ook een paar keer 24 uur gevast om te zien hoe mijn lichaam zowel lichamelijk als geestelijk zou reageren. Door deze vastenroutines raakte ik gewend aan het beheersen van eetbuien die tijdens het vasten optreden. Het hielp me ook de signalen van mijn lichaam tijdens het vasten te begrijpen en te zien of ik een langere periode van vasten aankon zonder bijwerkingen. Ik zou zeker niet aanraden om aan een 48-uurs vastenperiode te beginnen als je niet minstens een paar keer eerder een 24-uurs vastenperiode hebt geprobeerd.
Een andere factor om te overwegen voordat je een 48-uurs vastenperiode probeert, is je huidige dieet. In de 12-18 maanden voorafgaand aan mijn 2-daagse vasten, had ik mijn koolhydraatinname aanzienlijk verminderd en geraffineerde suikers bijna geëlimineerd. Deze maatregelen hielpen me om mijn eetlust onder controle te krijgen. Voordat ik deze acties ondernam, had ik vaak grote honger en stemmingswisselingen. Uiteindelijk kreeg ik eetbuien wanneer mijn hongergevoel zo groot werd dat ik in een overconsumptiemodus terecht kwam. Ik zou zeker niet geprobeerd hebben om 48 uur te vasten zonder deze dieetaanpassingen.
Naast de documentaire die hierboven vermeld staat, heb ik heel wat online onderzoek gedaan. Een deel van de informatie die ik nuttig vond, was hoe het vasten te beginnen en te beëindigen. Andere informatie, die even waardevol was, ging over wat je tijdens het vasten kunt verwachten, zowel geestelijk als lichamelijk. Hier zijn de artikelen die ik het nuttigst vond:
- De 2-daagse vasten formule – Hoe een 48-uurs vasten te doen
- De 2-daagse vasten
- Langere vasten regimes – 24 uur of meer
- Hoe bereid je je voor op een 3-daagse watervasten?
- De diepgaande voordelen van vasten (en autofagie)
Een ander punt van aandacht is dat ik geen reguliere medicijnen gebruik. Als ik dat wel deed, zou ik een stuk voorzichtiger zijn geweest en zou ik medisch advies hebben ingewonnen voordat ik me aan een vastenperiode van enige duur zou wagen.
De Vasten Ervaring
Om te beginnen, laten we duidelijk maken dat wat ik deed een water (vloeibaar) vasten was, wat betekent dat ik alleen het consumeren van voedsel vermeed. Ik heb wel water, thee (voor mij de groene variant) en koffie (één kop per dag) gedronken. Water is erg belangrijk tijdens een vastenperiode. Je wilt gehydrateerd blijven tijdens het vasten. Ik dronk een of twee koppen groene thee tijdens het vasten, voornamelijk om de eetlust te onderdrukken. Ik dronk ook elke ochtend een kop koffie tijdens het vasten. Zonder eten zou al een uitdaging genoeg zijn. Ik wilde niet ook nog te maken krijgen met de effecten van het afkicken van cafeïne. De enige stof die ik tijdens het vasten absoluut vermeed was alcohol, dus geen bier, whisky of andere sterke drank. Een deel van het doel van het vasten was het lichaam te reinigen, en drinken zou dat proces hebben belemmerd.
Ik begon het vasten op een maandagavond na het avondeten. Op dinsdag deed ik mijn normale routine met een cardiotraining om de dag te beginnen. Omdat ik al 24 uur gevast had, was niet eten op dinsdag vrij gemakkelijk. Pas dinsdagavond begon het een beetje vreemd te worden.
Ten eerste was het niet eten met het gezin vreemd. Ik ben zo gewend geraakt aan het sociale ritueel van ’s avonds eten, dat het vreemd aanvoelde om niet met de familie te eten. Toen ik daar overheen was, verliep de rest van de avond redelijk goed.
De volgende uitdaging deed zich midden in de nacht voor. Ik werd rond 2:30 uur wakker met vreemde gevoelens in mijn maag. Ik zou ze meer omschrijven als krampen dan als hongergevoelens. Tegelijkertijd kon ik alleen maar denken aan de bosbessen en de gewone yoghurt die in de koelkast stonden. Het kostte me veel wilskracht om niet naar beneden te gaan om een kom voor mezelf te maken. Na 15-20 minuten van discussie met mezelf, sliep ik prima voor de rest van de nacht.
Woensdag ging goed, behalve dat het langzaam voorbij ging, vooral tijdens de middag. Ik ging door vlagen van denken over hoe lang het was tot het avondeten. Er waren ook vreemde momenten waarop het leek alsof ik op eten zat te kauwen, terwijl dat duidelijk niet zo was. De mentale en fysieke beelden die onze hersenen creëren, kunnen erg krachtig zijn. Wat helaas niet gebeurde tijdens de tweede dag was een periode van intense focus, een ontwaken, een buiten-lichamelijke ervaring, of een natuurlijke high, zoals mensen melden tijdens het vasten. Ik veronderstel dat ieders lichaam anders reageert.
Om het vasten woensdagavond te verbreken, nam ik een kleine handvol amandelen ongeveer 45 minuten voor mijn avondeten. Mijn onderzoek suggereerde een kleine hoeveelheid voedsel te nemen voorafgaand aan het eten van een substantiële maaltijd om je spijsverteringsstelsel weer op gang te krijgen. Het eten van een maaltijd na het vasten was een normale gebeurtenis. Ik vond het geen bovennatuurlijke, verbazingwekkende of feestelijke ervaring.
Wat ik van de ervaring heb geleerd
Ten eerste: het loont om je goed in te lezen en onderzoek te doen voordat je gaat vasten. Naast de fysieke voorbereiding is de mentale voorbereiding net zo belangrijk, zo niet belangrijker. Als je van tevoren weet wat je te wachten staat, is het tijdens het vasten veel gemakkelijker om er mee om te gaan.
Vasten vergt ook discipline. Het is niet gemakkelijk, en het is niet iets wat ik zou aanraden aan iemand die nog niet bekend is met intermitterende of eendaagse vastenperiodes. Je moet verwachten dat je perioden van honger zult ervaren. Op die momenten vergt het discipline om te weten dat het gevoel voorbij zal gaan, en dat je prima in orde zult zijn zonder je voorraadkast te plunderen.
Het meest verrassende wat ik leerde was de vreemde relatie die we met voedsel hebben ontwikkeld. We zouden voedsel moeten zien als iets dat we nodig hebben als we voeding nodig hebben. Tijdens mijn vasten, werd het duidelijk dat voedsel iets is dat we eten als onderdeel van een gewoonte. Bijvoorbeeld, ik snack vaak noten in de middag. Op die momenten hielden mijn hersenen me voor de gek en leek het alsof ik noten at, terwijl dat duidelijk niet zo was. De gewoonten waren zo sterk. Bovendien is eten een sterk onderdeel van onze sociale banden. Als we anderen zien eten, vooral tijdens de maaltijd, hebben we een natuurlijk verlangen om met hen mee te doen. Het is een krachtige kracht en een die moeilijk te weerstaan is tijdens de vastenperiode.
Een andere interessante bijkomstigheid is dat ik ~3 pond ben afgevallen tijdens het vasten. Ik vastte niet met het doel om af te vallen, maar het was interessant om te zien hoeveel ik tijdens de 2-daagse periode verloor.
Wil ik het opnieuw doen?
Nu ik de ervaring heb doorgemaakt, zou ik het zeker opnieuw doen. Ook al had ik niet de buiten-lichamelijke ervaring die sommigen beweren te hebben, toch voelde ik dat het proces waardevol was. In feite was het de dag nadat ik het vasten verbrak dat ik me het beste voelde. Ik had meer energie en een betere concentratie. Misschien kwam dat door het gevoel van vervulling, hoewel ik graag wil geloven dat het ook te maken had met het feit dat mijn lichaam zich gewoon beter voelde.
Mijn doel is om vastenperiodes op te nemen in mijn normale dieetroutine. Ik wil één of twee keer per maand 24 uur vasten, en drie of vier keer per jaar 48 uur. Ik ben ervan overtuigd dat ik op elk moment een 24-uurs vasten kan doen, terwijl ik voor de 48-uurs versie wat meer voorbereiding en planning nodig heb. Een aanpassing die ik wil maken voor de 48-uurs vastenperiode is om me strikt aan water te houden en zowel groene thee als koffie te schrappen tijdens de periode. Het zal een uitdaging zijn om tot dat punt te komen, maar ik ben er klaar voor.
Over het geheel genomen ben ik tot de overtuiging gekomen dat vasten een belangrijk onderdeel is van onze algehele gezondheid. Het concept van vasten is een onderdeel van zo veel culturen en religies dat het moeilijk is om het belang ervan te negeren, zelfs zonder het recente wetenschappelijke bewijs dat het ondersteunt. Ik zie het ook als een belangrijke factor in het veranderen van de relatie die ik heb met voedsel. Ik wil dat voedsel iets is dat ik eet om me te voeden, niet uit gewoonte of routine. Door dit te doen zal ik nog meer controle krijgen over en een beter begrip krijgen van de signalen van mijn lichaam en wat ze me vertellen. En dat kan alleen maar goed zijn voor mijn algehele gezondheid.
