Half-Life: Alyx’s wilde einde, zoals uitgelegd door Valve’s schrijvers

Half-Life: Alyx eindigt waar Half-Life 2: Episode Two eindigt, na alles te hebben veranderd wat we dachten te weten over waar het verhaal heen zou gaan, of wat er daarna zal gebeuren.

Het is een keurige truc voor een prequel. Wat een spel had kunnen zijn dat het verhaal in een wachtstand hield, werd iets dat de aard van Half-Life’s verhaal verandert zoals we dachten dat we het begrepen.

Maar natuurlijk, om verder te gaan, en om de schrijvers van het spel te vragen wat het allemaal betekent, zullen we wat dingen moeten verpesten.

Alles wat oud is, is weer nieuw

Zoals we al eerder meldden, lijkt er niet veel twijfel te bestaan over de vraag of er nog meer Half-Life games zullen komen in de toekomst. Wat die games zullen zijn, staat echter ter discussie.

“Er is zeker geen bijbel die alles uit de doeken doet voor de volgende drie games, dat zou ik geweldig vinden, als Marc een of ander geheim boek had,” vertelde Valve-schrijver (kinda) Erik Wolpaw lachend aan Polygon. “Dat zou enorm zijn geweest.”

“Het einde suggereert zeker bepaalde richtingen waar we allemaal erg enthousiast over zijn, dus het is niet zo dat er geen idee is, maar nee, er is geen concrete, 300-pagina’s tellende handleiding van waar het spel hierna naartoe gaat,” zei Valve-schrijver Jay Pinkerton instemmend.

Dus laten we het hebben over dat einde, want het is een doozy, en het lijkt zeker veel te suggereren.

Het spel begint met toe te geven dat de missie Alyx is op – een reis om haar vader Eli Vance te redden van de Combine – is gedoemd om te mislukken. Eli Vance is dood. We hebben hem al zien sterven. Het spel zelf herinnert ons daar al aan in de eerste momenten. De inzet lijkt laag, en het voelt alsof we gewoon dezelfde grond als vorige games, verhalend gesproken, behalve deze keer zijn we in VR.

Maar Alyx daadwerkelijk slaagt in haar eerste doel lang voordat het spel voorbij is, ondanks alles wat we hebben gekregen om te geloven. Eli is bevrijd, en heeft nieuws over een soort superwapen dat in handen is van de Combine. Iets waarvan ze niet willen dat iemand het weet. Iets waar ze bang van lijken te zijn. En wat het ook is, het verzet moet het in handen krijgen als er nog hoop wil zijn voor Stad 17.

Alyx’s missie gaat nu niet langer over een redding, maar over het vinden, en misschien het gebruiken, van dat wapen. Maar ze ontdekt dat het misschien helemaal geen ding is, maar een persoon kan zijn. En die persoon is misschien wel de meest belangrijke mens in de Half-Life mythos: Gordon Freeman. Als Alyx bij de man kan komen die een legende werd na de gebeurtenissen in Black Mesa, en direct daarna verdween, hebben ze misschien een kans om de planeet terug te winnen van de Combine.

Dus nu zijn we terug bij het spel als een reddingsmissie, alleen een reddingsmissie met een heel ander doel. En hoe dichter ze bij dat doel komt, hoe vreemder de dingen worden. Want het is niet Gordon Freeman die gevangen wordt gehouden, zo blijkt.

Het is de G-Man.

En het bevrijden van een schijnbaar almachtige macht uit de gevangenis heeft zijn voordelen, zoals hij haar een gunst aanbiedt in ruil voor zijn vrijlating. Hij heeft niet de macht om de Combine van de Aarde te verwijderen, dat zou te veel bemoeienis zijn voor zijn “werkgevers”, maar hij kan iets doen dat misschien net zo goed is, op de lange termijn. Hij toont Alyx haar toekomst, maar Alyx’ toekomst vond plaats in ons echte verleden. We zien de dood van Eli Vance, en Alyx krijgt de kans om hem te redden, als ze maar voor de G-Man gaat werken.

Herken je het einde van Half-Life 2: Episode Two nog? Zo niet, laten we het dan nog eens bekijken. Dit is wat Alyx ziet, min of meer, en wat ze de optie krijgt om te veranderen.

Het veranderen van het verleden, of misschien, nauwkeuriger, het veranderen van de omstandigheden rond het heden van het spel, stelde het team in staat om spelers opnieuw te laten investeren in het verhaal van het spel zonder simpelweg dingen te herhalen die fans al wisten.

“Het probleem was hoe laat je elk einde voelen alsof dit spel ertoe deed?” Valve-schrijver Sean Vanaman legde uit aan Polygon. “Hoe lossen we het prequel-probleem op om niet het gevoel te geven dat dit spel gewoon een hermetisch afgesloten kort verhaal is in de wereld van Half-Life?”

Alyx heeft nu daadwerkelijk de mogelijkheid om haar vader te redden, maar als ze dat doet, verandert dat de loop van het hele verhaal van het spel. Ze accepteert de deal, haar vader wordt gered, en ze gaat weg naar … waar de G-Man activa houdt tussen hun missies in. Dezelfde plek waar Gordon Freeman naar verdween in de tijd tussen Half-Life en Half-Life 2, vermoedelijk.

Except, op een of andere manier, Eli Vance weet dat de G-Man dingen heeft veranderd, en heeft zijn dochter. We weten niet precies hoe Eli dit weet, maar we weten wel dat hij er iets aan wil doen, en hij weet precies de persoon tot wie hij zich moet wenden om zijn dochter te redden, voordat hij hopelijk ook de wereld redt: Gordon Freeman.

De laatste momenten van het spel, na de aftiteling, tonen de terugkeer van Dog als de robot Gordon’s beroemde koevoet in zijn handen teruggeeft. Of liever, aangezien dit VR is, jouw handen. En dat is waar het hele ding concludeert.

Dit einde, met zijn wendingen, lost veel problemen op waarmee het narratieve team tijdens de ontwikkeling van het spel had geworsteld.

“We hadden het prequel-probleem, we hadden het ‘god in een doos’-probleem. Dat zijn de twee grote,” zei Pinkerton. “Het idee dat als je god bevrijdt, god je een gunst verschuldigd is. En die gunst moet nogal belangrijk zijn. Wat wil Alyx?”

Het spel geeft Alyx niet veel te willen buiten dat ene doel. Ze probeerde altijd haar vader te redden van de Combine, dus door die wens als leidraad te gebruiken, hoefden ze niet halverwege het spel een McGuffin te creëren, ook al leek het er een tijdje op dat ze dat zouden doen. Eli zou altijd sterven, we weten hoe dat verhaal afloopt sinds we Episode Two hebben gespeeld. Maar door de G-Man hem terug te laten komen en Alyx te rekruteren als een aanwinst? Plotseling was het verhaal weer flexibel, en verrassend.

“Het bracht de bal gewoon vooruit op een manier die iedereen in de kamer gewoon interessant vond,” zei Pinkerton. “Je kon niet stoppen erover na te denken … We konden niet stoppen erover te praten.”

Het is een geweldig einde, dat ons terugbrengt naar de laatste momenten van de vorige release in de Half-Life-serie, terwijl het zo veel verandert van wat we dachten te weten over wat er daarna zou gebeuren.

Ik was getroffen door hoe snel Eli Vance in staat was om samen te stellen wat er was gebeurd voordat hij Gordon Freeman om hulp riep. Het team besprak het achterlaten van een aanwijzing die erop zou wijzen dat de G-Man daar was geweest, en aan kosmische touwtjes had getrokken om misschien dingen te veranderen die niet veranderd hadden mogen worden, maar dat idee werd om een aantal redenen verworpen. Dus hoe wist Eli wat er gebeurde? Ik vroeg de drie mannen of er een alternatieve tijdlijn was gecreëerd, en zo ja, wat er dan was gebeurd met de oorspronkelijke gebeurtenissen uit Episode Twee.

“Het is leuk om over na te denken, nietwaar?” zei Vanaman, terwijl hij wegkeek van de camera en glimlachte.

Hier beginnen we een beetje te graven in de verhaalfilosofie van Half-Life, want het bespreken van deze dingen, en je afvragen wat er precies aan de hand is, is een onderdeel van het spel. Het is een deel dat het verhalende team niet per se wil afsluiten zo vroeg na de release van Alyx.

“We hebben een tijdlijn, en idee in ons hoofd dat we elkaar vertelden terwijl we gingen, dus we werken er doorheen,” zei Wolpaw. “Maar we willen er eigenlijk niet over praten, omdat het leuk is om naar te kijken. Het is leuk om over te speculeren. En ik heb het gevoel dat we dingen afsluiten zodra we beginnen te zeggen, dit is wat het is, weet je?”

“We hebben een antwoord, dat verzekeren we je,” voegde Pinkerton eraan toe. “We hebben een antwoord, maar we willen het niet per se uitspellen.”

Die spanning komt echter met zijn eigen voordelen.

“Tot op zekere hoogte is wat je zojuist hebt beschreven wat we zouden hopen dat er zou gebeuren,” zei Wolpaw. “Mensen die denken, ‘Oh, man, ik ben aan boord, ik ben opgewonden voor wat er hierna gebeurt,’ om dit bestaande IP op te frissen en het een beetje nieuw leven in te blazen.” Nu is de laatste plaats waar het verhaal eindigt niet iets dat tientallen jaren geleden is gebeurd, het is iets dat vers in ieders gedachten is, samen met de vragen over wat het allemaal betekent voor de rest van de lore van het spel.

In dat centrum van die lore, nogmaals, was de G-Man zelf.

Wie is de G-Man? Wat wil hij?

Half-Life: Alyx was in staat om al deze zware verhalende tillen met zijn bochtige, verrassende einde zonder weg te geven veel details over wie precies, de G-Man is of wat hij wil. Het is iets waar de franchise vaak naar heeft geplaagd, maar nooit heeft uitgelegd. Er is een interne logica voor wat hij wel en niet kan doen in deze wereld, maar wat die logica zou kunnen zijn, wordt opzettelijk weggehouden van de spelers.

“Het is belangrijker voor ons om in staat te zijn om het soort regels rond hem voor onszelf te bouwen, zodat we ze kunnen voorschrijven,” legde Pinkerton uit. “Dat is iets waarvan ik denk dat het super belangrijk is. En we zijn altijd erg gevoelig om mensen te beroven van het plezier van het onbekende. Maar er is een dunne lijn tussen gedisciplineerd zijn rond dat en dan overkomen als een soort van afstandelijk en niet het werk hebben gedaan.”

Wolpaw wees erop dat het schijnen van wat licht op de G-Man en het werken aan die mysteries zeker een plek is waar de serie waarschijnlijk heen moet, maar dit was niet de game om dat te doen. Maar om Half-Life draaiende te houden, zullen ze de focus wat moeten verleggen, aangezien de Combine nu een beperkte dreiging is. Dat betekent dat de G-Man en zijn mysterieuze bazen eerder vroeger dan later een belangrijkere rol in het verhaal kunnen gaan spelen.

“Als je je Episode Two herinnert, hadden ze die portalen gesloten,” zei Wolpaw. “Dus eigenlijk is alles wat er op aarde over is van de Combine.”

Nu er geen portalen meer zijn, zitten de Combine hier net zo vast met ons als wij hier met hen. Ze kunnen niet ontsnappen, maar er komt geen versterking. Dus dat verhaal heeft de mogelijkheid om eerder tot een einde te komen dan misschien fans hadden aangenomen.

“Je moet gaan nadenken over het verschuiven van een deel van de focus naar iets anders,” legde Wolpaw uit.

Wie de G-Man is, en voor wie hij werkt, zou kunnen zorgen voor een heel andere focus voor komende Half-Life games. De vraag die ik had was of ze, intern althans, wisten wie de G-Man was, en waar hij naartoe werkt.

“Ik heb het gevoel dat ik deze niet wil beantwoorden. Gewoon een harde pas. Laten we gewoon zitten en overweeg de stilte en veranderen het onderwerp na,” zei Pinkerton.

“Er zijn een paar concurrerende theorieën,” Wolpaw toegevoegd.

Ze willen niet schrijven een vergrendeld verhaal bijbel, omdat zo veel van Alyx kwam uit een evoluerend idee van wat ze wilden het verhaal te zijn en waar ze wilden dingen te beëindigen. Als ze nu iets beslissen, beperkt dat dan hun mogelijkheden om het later te veranderen in iets coolers als ze een beter idee hebben?

Trouwens, het bepalende kenmerk van de G-Man als personage is dat hij niet begrepen kan worden, dat hij iets anders is. En zelfs het schrijversteam wil dat nog wel even zo houden.

Net als Batman doet het er misschien niet toe wie hij is, want zijn invloed op het verhaal wordt altijd gevoeld door wat hij doet. Het mysterie maakt deel uit van de ervaring, en te veel uitleggen kan een deel van zijn charme wegnemen.

“Dat is meer dan zo veel andere personages, gewoon hoe onkenbaar hij is, en gewoon wat zijn beweegredenen zijn, alles is mysterieus geweest,” zei Pinkerton. “Alles over hem is vreemd en anders en ja, ik denk dat voor mij, persoonlijk, ik praat niet als het bedrijf, omdat als persoon, ik denk gewoon dat het zou gewoon beroven dat karakter van zo veel als ik plotseling zijn bio had, en ik wist waar hij woonde, of wat hij droeg toen hij zijn post kreeg. Het interesseert me gewoon niet.”

Dus wat gebeurt er nu?

Het Half-Life verhaal moet voorbij de cliffhanger die in Episode Two werd geïntroduceerd en door de gebeurtenissen in Half-Life drastisch veranderde: Alyx.

Valve is al teruggegaan en heeft spelers opnieuw geïntroduceerd in de wereld door middel van een prequel, en veranderde de inzet van het oorspronkelijke einde, maar iets dergelijks opnieuw doen zou kunnen voelen als valsspelen, een manier om stil te staan terwijl het lijkt alsof je de boel opschudt. Wat er daarna in het verhaal van het spel komt, voelt alsof het voorbij dat moment in de tijd moet gaan, of het team loopt het risico spelers te frustreren die nog steeds op een soort resolutie wachten.

“Ik denk dat wij ook gefrustreerd zouden zijn,” zei Wolpaw openhartig. “We hebben het een keer gedaan. Het was interessant. Het voelt helemaal alsof het gewerkt heeft. Ik ben super opgelucht dat we het voor elkaar hebben gekregen, blijkbaar. En, ja, het volgende wat ik zou willen is gewoon doorgaan. Ik bedoel, nogmaals, dit ben ik persoonlijk, niet instellingen. Maar, weet je. “Half-Life: Alyx vertelt een verhaal dat eindigt met een personage op figuurlijk ijs gezet, een ander terug uit de dood en opnieuw geïnvesteerd in de strijd na het “verlies” van zijn dochter, en de legendarische Gordon Freeman krijgt zijn koevoet terug, in VR niet minder. Het voelt alsof het stokje van de held weer in de handen van zowel Freeman als de speler wordt gelegd. Er zijn veel plaatsen waar het volgende spel heen zou kunnen gaan, maar niet precies weten welke weg het team zal kiezen maakt deel uit van het avontuur, zelfs voor degenen die aan het spel werken.

“Het voelt alsof we in een mooie middenweg zitten tussen niet in een hoek geschilderd worden, maar ook geen gigantisch blanco pagina probleem hebben,” zei Pinkerton. De enige vraag is nu misschien wel de belangrijkste: Wanneer kunnen we het volgende hoofdstuk spelen?