Q: Ik heb het woord “deuropening” altijd gebruikt om de opening aan te duiden waar zich een deur zou kunnen bevinden, of er nu een deur is of niet. Bijvoorbeeld een deurloze doorgang tussen kamers. Is dit juist of moet een andere term worden gebruikt?
A: We hebben acht standaardwoordenboeken nagekeken en de meeste definiëren “deuropening” als een opening met een deur. Verscheidene accepteren echter een “deuropening” zonder deur. In feite verschillen de twee woordenboeken die we het meest gebruiken hierover van mening.
Merriam-Webster’s Collegiate Dictionary (11e ed.) definieert het als “de opening die een deur afsluit; esp. een ingang naar een gebouw of kamer.” The American Heritage Dictionary of the English Language (5e ed.) vermeldt echter geen deur in zijn definitie: “The entranceway to a room, building, or passage.”
Verschillende woordenboeken bevatten ook een figuurlijke betekenis van “doorway” als een kans op succes of een middel voor toegang of ontsnapping. Oxford Dictionaries online biedt “de deuropening naar succes” als een voorbeeld, terwijl de Collins English Dictionary biedt “een deuropening naar vrijheid.”
Is het juist, vraagt u, om “deuropening” te gebruiken voor een opening die een deur zou kunnen hebben, maar dat niet doet? Met standaard woordenboeken verdeeld over de kwestie, het is uw beslissing.
Wij zien niets verkeerds in dit terloopse gebruik van “doorway” voor een deur-loze opening tussen kamers. Maar in formeel Engels is het misschien beter om een woord als “entry”, “entrance”, “opening”, “entranceway”, of “exit” te gebruiken voor zo’n doorgang.
The Oxford English Dictionary, een etymologisch woordenboek gebaseerd op historisch bewijs, definieert “doorway” als de “opening of doorgang die een deur dient om af te sluiten of te openen; de ruimte in een muur die wordt ingenomen door een deur en haar toebehoren; een portaal.”
Het vroegste voorbeeld voor het gebruik in de OED komt uit “The Ruined Cottage,” een gedicht van Robert Southey uit 1799: “Ik herinner me haar / Zittend ’s avonds in die open deuropening / En spinnend in de zon.” (We hebben het citaat uitgebreid om de context toe te voegen.)
Zoals u zich kunt voorstellen, is het woord “deur” veel ouder, daterend uit de Angelsaksische tijd, toen het in het Oud-Engels werd geschreven als duru.
Het oudste voorbeeld in de OED komt uit Beowulf, waarvan wordt aangenomen dat het dateert uit het begin van de jaren 700: “Duru sona onarn fyrbendum fæst” (“De deur, vastgemaakt met vuurgesmede banden, zwaaide meteen open”).
Help de Grammarphobia Blog te steunen met uw donatie.
En bekijk onze boeken over de Engelse taal.
