Het beste wat ik heb geleerd als vriendin van een militair

Ik ben gevallen voor het zijn van een vriendin van een militair.

Geloof me. Ik had totaal geen interesse in het leger, behalve één klein, uniek feit: de jongen op wie ik verliefd was, had zich net aangemeld voor zes jaar bij de marine.

Onze liefdesgeschiedenis is erg lang (vooral omdat ik John heb afgewezen voor een afspraakje en daarna per ongeluk een ander afspraakje heb verpest), dus ik zal je niet vervelen met de details. Maar ook al kende ik John de eerste week van mijn eerste jaar op de universiteit, ook al hadden we die mislukte date in mijn tweede jaar, ook al vroeg hij me later nog een keer mee uit… het duurde toch nog 7 jaar voordat we verkering kregen.

Ja. Rol je ogen naar me. Als ik er even over nadenk, rol ik met m’n ogen. Over gemiste kansen gesproken, hè? We grappen dat John om mij bij de marine is gegaan. Dat doen jongens als een meisje op hun hart stampt. Ze melden zich aan en vertrekken. De waarheid is dat John altijd al bij de marine wilde. Ik weet zelfs nog dat hij het er op school over had. Ik, aan de andere kant? Voordat we verkering kregen, wist ik niets van het leger. Ik had een paar vrienden wiens ouders in de Nationale Garde zaten en een of twee studievrienden die in de ROTC zaten. Het enige wat ik echt wist, was uit de films en uit de krant. En ja, een liefhebber van Band of Brothers is niet echt de manier om je voor te bereiden op hoe het leger er in de 21e eeuw uitziet. Ik was erbarmelijk onvoorbereid om een militaire vriendin te zijn.

In feite, als je dit leest, vroeg ik me waarschijnlijk net als jij af:

Hoe kan ik een goede militaire vriendin zijn?

En ik heb het gevoel dat veel nieuwe militaire vriendinnen (en vriendjes) zich zo voelen… vooral omdat ik het hen hoor zeggen in hun e-mails en Facebook-berichten, in hun reacties op sociale media. Het is gemakkelijk om te voelen … goed … verloren.

Het zijn van een militaire vriendin heeft veel grijs gebied en het kan een beetje moeilijk om te navigeren, vooral als je bent zoals ik en weet absoluut nul over wat je “krijgt jezelf in”.

Wanneer ik in situaties terechtkom waar ik niet veel over weet, die verwarrend zijn, of die me angstig maken, dan intellectualiseer ik ze. Ik lees alles wat ik kan. Ik doe onderzoek. Ik probeer uit te zoeken wat er aan de hand is. Dus ik dook erin. Ik las een heleboel boeken. Ik vond websites en message boards en ik luisterde en las en deed mee.

En ik realiseerde me iets: De beste manier om een geweldige militaire vriendin te zijn, was om gewoon mezelf te zijn.

Een militaire vriendin zijn is niet iets wat je moet “bereiken” als je eenmaal met iemand uit het leger uitgaat. Je bent een vriendin van een militair omdat je met iemand uit het leger uitgaat. Punt.

Misschien is het niet wereldschokkend. Dat is het zeker niet. Het is tenslotte iets dat we tegen kinderen zeggen: wees jezelf. Als ze zich zorgen maken om vrienden te maken: wees jezelf. Als ze zich alleen voelen: wees gewoon jezelf.

Het is geen nieuw concept.

Maar ergens onderweg, denk ik, vergeten we dat. Ergens tijdens ons militaire leven, voelen velen van ons zich onzeker. Misschien zijn het de nieuwe delen van het militaire leven waar we niet aan gewend zijn. Of een nieuwe standplaats. Een nieuwe groep vrienden.

En misschien, heel misschien, in al het ongemak en zorgen en zelfbewustzijn, moeten we dat zelf horen. We moeten onszelf het advies geven dat we andere mensen zo vaak geven.

Militaire vriendin, wees gewoon jezelf.

Het is iets dat ik regelmatig tegen militaire vriendinnen zeg die me mailen, bezorgd dat ze op de een of andere manier niet genoeg zijn.

Ik ben niet creatief genoeg.

Dat is niet erg. Creatief zijn staat niet in de Milso taakomschrijving.

Ik ben niet sterk genoeg.

Dat is niet erg. (Maar ik denk dat je eigenlijk sterker bent dan je denkt.)

Ik ben niet onafhankelijk genoeg.

Het komt wel goed. Je zult leren wat voor jou werkt. Ik zeg niet dat het niet moeilijk zal zijn of dat je je niet soms ontoereikend zult voelen. Of dat de dingen absoluut ondersteboven zullen gaan en dat je huilend op de badkamervloer zult zitten (been there, done that).

Wat ik wil zeggen is dat er geen verkeerde of juiste manier is om een militaire vriendin te zijn.

(Tenzij je staatsgeheimen steelt, in dat geval zit je fout. Heel, heel, heel erg fout.

Militaire vriendinnen zijn er in alle schakeringen van diversiteit, ervaring, achtergrond en levenswandel. Ze zijn investeringsbankiers en leraren, barista’s en universiteitsstudenten, dominees en rabbi’s. Ze zijn conservatief, gematigd, liberaal, en niet politiek. Ze hebben tatoeages of niet, dragen lokken of golvend haar, moeders of tantes of helemaal niet. Sommigen vinden een groot deel van hun identiteit in het militaire leven Hoewel het misschien lijkt alsof er een militair vriendinnenstereotype is, is dat niet zo. Want militaire vriendinnen zijn meer dan één ding.

Je hebt dit. Jij bent immers jij. En daarom is hij/zij toch bij je? Niet omdat je de perfecte militaire vriendin bent, maar omdat jij jij bent.

Kijk verder…

• Voor de militaire vriendin die moeilijke beslissingen neemt
• Deze 50 teksten zijn perfect voor militaire lange afstandsrelaties
• To the Military Spouse Who Is Freaking Out Right Now