EDITOR’S NOTE: Dr. Atwood, die normaal gesproken vandaag zou moeten posten, is op vakantie. Daarom publiceren we het volgende gastbericht van Samuel Homola, D.C., een gepensioneerde chiropractor die zijn praktijk beperkte tot wetenschappelijk onderbouwde methoden en zich uitsprak tegen de irrationele en onrechtvaardige praktijken van zijn collega’s. Hij is de auteur van Inside Chiropractic en Bonesetting, Chiropractic, and Cultism en co-auteur met Stephen Barrett van de sceptische Chirobase website, een afdeling van Quackwatch) .
Daniel David Palmer, bedenker van de nevelachtige subluxatie en vader van de chiropraxie.
In 1895 kondigde Daniel David Palmer, een magnetisch genezer, aan dat “95 procent van de ziekten wordt veroorzaakt door verschoven wervels; de rest door luxaties van andere gewrichten.” Hij opende de eerste chiropractische school in Davenport, Iowa – de Palmer Infirmary, die een drie weken durende cursus aanbood.
In 1906 nam D.D. Palmer’s zoon, Bartlett Joshua Palmer, in 1902 afgestudeerd aan de Palmer Infirmary, de school van zijn vader over. In 1924, met de bewering dat “subluxatie” van een wervel ziekte zou veroorzaken door het samendrukken van zenuwen in de tussenwervel foramina, introduceerde B.J. Palmer de “Neurocalometer,” een thermokoppel apparaat dat gegarandeerd zenuwknijpende wervel subluxaties kon lokaliseren. Chiropractors kregen te horen dat als zij dit “onfeilbare” apparaat niet gebruikten om de warmteverschillen op de huid van de wervelkolom te meten, zij een subluxatie niet competent konden lokaliseren en bijstellen. Maar de Neurocalometer was niet te koop. Chiropractors werden gedwongen het instrument te huren en dan een maandelijkse huur te betalen.
In het begin van de dertiger jaren, na bijna drie decennia te hebben geleerd dat subluxaties overal in de wervelkolom ziekte kunnen veroorzaken, kondigde B.J. Palmer aan dat hij de enige oorzaak van ziekte had gevonden: subluxatie van de atlas. Palmer concludeerde dat subluxatie van een ruggenwervel onder de as niet mogelijk was, omdat de wervels onder dat niveau aan elkaar gebonden waren door tussenwervelschijven en in elkaar grijpende gewrichten. Studenten aan de Palmer School of Chiropractic mochten de wervelkolom niet onder de as verstellen tot 1949, toen technieken voor de volledige wervelkolom weer werden opgenomen in de lesstof.
B.J. Palmer’s “hole-in-one” (HIO) techniek voor het verstellen van de atlas en de as bleef populair onder bepaalde groeperingen van de chiropractische beroepsgroep. Volgens de uitgave van 2005 van Job Analysis of Chiropractic, gepubliceerd door de National Board of Chiropractic Examines, maakt 25,7% van de praktiserende chiropractoren gebruik van de “Palmer upper cervical/HIO” techniek in hun aanpassingsprocedures.
De NUCCA club
Leden van de National Upper Cervical Chiropractic Association (NUCCA) zijn gespecialiseerd in het aanpassen van de atlas, en gebruiken de procedure als een exclusieve behandeling voor een grote verscheidenheid aan aandoeningen. “De focus van het NUCCA werk is de relatie tussen de bovenste cervicale wervelkolom (nek) en zijn invloed op het centrale zenuwstelsel en de hersenstamfunctie. Het is deze relatie die elk aspect van de menselijke functie beïnvloedt, van het gevoel in je vingers tot het reguleren van hormonen, het controleren van beweging, en het vermogen om te horen, zien, denken en ademen.” De missie van NUCCA wordt omschreven als “Het maximaliseren van het menselijk gezondheidspotentieel zoals geassocieerd met de reductie van het Atlas Subluxatie Complex (ASC).” (nucca.org)
Met zo’n brede en inclusieve definitie stellen NUCCA-beoefenaars de atlas bij als behandeling voor kwalen die variëren van allergieën en oorontstekingen tot multiple sclerose en epilepsie. (Zie hier voor een lijst van aandoeningen die door NUCCA beoefenaars worden behandeld.)
NUCCA procedures
In een poging om “kleine en pijnloze atlas subluxaties” te lokaliseren die naar verluidt “hersenstam ischemie” veroorzaken en de neurale paden van de hersenstam compromitteren, gebruiken NUCCA beoefenaars gewoonlijk deze dubieuze procedures:
- Een controle van de beenlengte bij rugligging die ongelijkheden in beenlengte aan het licht brengt wanneer het hoofd naar links of naar rechts wordt gedraaid.
- Gebruik van thermografie of infrarood thermokoppels om de huidtemperatuur boven de cervicale wervelkolom te meten.
- Een posturale analyse met behulp van de “NUCCA Anatometer” waarbij men op een platform-apparaat moet staan dat posturale onevenwichtigheid, bekkenvervorming, kanteling van het hoofd, en ongelijke gewichtsverdeling van het rechter- en linkerbeen meet.
- Drie röntgenopnamen van het atlas-as gebied.
- Gebruik van een gradenboog om de atlasuitlijning te meten.
De patiënt wordt dan in een zij-houding geplaatst zodat de hiel van de hand (pisiform bot) of een machine stylus kan worden gebruikt om de “verkeerd uitgelijnde” atlas aan te passen.
NUCCA-behandeling van hoge bloeddruk
De NUCCA-benadering voor de behandeling van menselijke kwalen kreeg onlangs onverwachte steun toen een proefstudie, gepubliceerd in een legitiem medisch tijdschrift, suggereerde dat het corrigeren van de scheefstand van de atlas een vroegtijdige hoge bloeddruk zou verminderen. Een grotere klinische studie naar het effect van bovenste cervicale manipulatie op fase 1 hypertensie zal binnenkort worden gedaan aan het Palmer College of Chiropractic onder een subsidie toegekend door het National Center for Complementary and Alternative Medicine. “Dit project zal een recente studie, gepubliceerd in het Journal of Human Hypertension, repliceren en uitbreiden, waaruit bleek dat een specifieke chiropractische techniek, bekend onder de naam National Upper Cervical Chiropractic Association (NUCCA), effectief is in het verlagen van hoge bloeddruk binnen een kleine groep patiënten met hypertensie. De studie zal acht weken chiropractische zorg omvatten bij 155 patiënten. De klinische locatie voor patiëntenzorg zal op Palmer’s Davenport Campus zijn.” (Chiropractic Economics, Chiropractic News, mei 2008)
Verzichten en meningen van een scepticus
Ik ben er nooit van overtuigd geweest dat manuele therapie van welke aard dan ook een permanente verlaging van de bloeddruk kan bewerkstelligen. Sommige vormen van manuele therapie kunnen de bloeddruk tijdelijk verlagen, terwijl andere de bloeddruk tijdelijk kunnen verhogen. Vermindering van spanning of ontspanning als gevolg van manuele therapie kan sommige vormen van hoge bloeddruk tijdelijk verlagen, maar ik ken geen enkele manier waarop nekmanipulatie hoge bloeddruk, die veel oorzaken heeft die niets met de nek te maken hebben, blijvend kan verlagen. Behalve in gevallen waarbij sprake is van een grove anatomische afwijking of letsel in het bovenste halsgebied, waardoor de vaatstructuren worden aangetast, is er geen reden om aan te nemen dat een kleine scheefstand van de atlas de bloeddruk zou beïnvloeden, vooral de kleine, pijnloze “subluxaties” die routinematig worden gecorrigeerd door NUCCA chiropractors voor het bovenste halsgebied1605>
Toen ik in de chiropractische school zat in het begin van de jaren 1950, leerde ik uit Best & Taylor’s Physiological Basis of Medical Practice dat compressie van de halsslagader bij zijn bifurcatie in het bovenste cervicale gebied een daling van de bloeddruk en de hartslag zou veroorzaken door de druk in de sinus te verhogen, terwijl druk op de gemeenschappelijke halsslagader in het onderste cervicale gebied de arteriële druk en de hartslag zou verhogen door de druk in de halsslagader te verlagen. Dergelijke effecten als gevolg van handmatige stimulatie zijn natuurlijk tijdelijk, en geen remedie voor essentiële hypertensie of voor hoge bloeddruk veroorzaakt door slechte nieren, zieke slagaders, en andere organische problemen.
Wat voor effect nekmanipulatie ook op de bloeddruk mag hebben, de bewering van chiropractische NUCCA “bovencervicale specialisten” dat zij de bloeddruk kunnen verlagen door kleine afwijkingen van de atlas te corrigeren om “hersenstam ischaemie” te verlichten en de hersenstam neurale paden te normaliseren is te ongeloofwaardig om serieus genomen te worden. Wanneer de atlas vrij beweeglijk is en niet geblokkeerd wordt door een pijnlijke ziekte of verwonding, kan zijn rustplaats, die bepaald wordt door de anatomische structuur van de gewrichtsoppervlakken van de achterhoofdsknobbel, de atlas, en de as, niet veranderd worden. NUCCA chiropractors kunnen gewoon de structurele asymmetrie meten om te bepalen of de atlas verkeerd uitgelijnd is. Aangezien er geen tussenwervelschijven en geen in elkaar grijpende gewrichten zijn in het gewricht van de atlas met het achterhoofd en de as, zal de atlas bewegen wanneer hij gemanipuleerd wordt, zoals dat ook gebeurt bij de dagelijkse bewegingen van het hoofd, maar de atlas keert altijd terug naar zijn anatomisch bepaalde rustplaats, zoals bepaald door ligamentaire beperkingen en de contouren van gewrichtsoppervlakken. Zelfs wanneer er atlanto-occipitale fixatie of atlanto-axiale fixatie is, is er geen reden om aan te nemen dat de hersenstam zou worden aangetast als er geen letsel is opgetreden en er geen anatomische misvorming is.
In mijn 43 jaar praktijk als chiropractor heb ik nooit kunnen vaststellen dat manipulatie van de wervelkolom ooit de positie van de atlas of een andere wervel die vrij beweeglijk is, blijvend heeft veranderd.
De NUCCA chiropractor die de patiënten onderzocht en behandelde die deelnamen aan de studie gepubliceerd in het Journal of Human Hypertension (Atlas vertebra realignment and achievement of arterial pressure goal in hypertensive patients: a pilot study. Vol. 21, No. 5, 2007) stelde alleen vast dat hij “atlas scheefstand” had gelokaliseerd en gecorrigeerd bij verder gezonde patiënten die scheefstand vertoonden zoals bleek uit onevenwichtigheden die werden vastgesteld bij een controle van de beenlengte in rugligging en uit andere twijfelachtige, operateur-afhankelijke beoordelingen zoals het meten van bekkenvervorming en cervicale huidtemperatuur. Een “NUCCA Anatometer” werd gebruikt om “posturale asymmetrieën” te meten. De behandelende chiropractor, die al 50 jaar de NUCCA techniek toepast, gaf zowel een schijnbehandeling als een echte behandeling in deze “dubbelblinde placebogecontroleerde” studie. Hij gelooft dat de atlaswervel de “zekeringkast van het lichaam” is, en dat wanneer de atlas al een halve millimeter scheef staat, er slechte dingen gebeuren met het lichaam. (WebMD Medical News, 16 maart 2007)
Het is duidelijk dat het moeilijk of onmogelijk zou zijn voor een toegewijde, niet-blinde NUCCA-beoefenaar om een schijninterventie te geven aan de ene groep en een echte behandeling aan een andere groep, zonder zijn overtuiging over te brengen op de patiënt, mogelijk een placebo-effect teweegbrengend in de behandelingsgroep. Röntgenmetingen uitgevoerd door één persoon zouden beïnvloed kunnen worden door de positionering van de patiënt en door de vooroordelen van de onderzoeker. Een poging om de bevindingen van zo’n gebrekkig proefonderzoek te repliceren met een ander onderzoek dat in een chiropractisch college met soortgelijke procedures is uitgevoerd, zou zeker vragen oproepen. Een behandeling op korte termijn voor fluctuerende bloeddruk bij patiënten met hypertensie in stadium 1 (druk lager dan 159/99 mm Hg, zonder bekende oorzaak) zou moeilijk te evalueren zijn. De conclusie dat “herstel van de uitlijning van de atlas geassocieerd is met duidelijke en blijvende verlagingen van de bloeddruk” na acht weken van wekelijkse manipulatie van de bovenste nek smeekt om een andere verklaring.
Teneinde de beweringen te onderzoeken dat chiropractische manipulatie de bloeddruk kan verlagen, werd een studie gepubliceerd in een nummer van 2002 van Journal of Hypertension (Treatment of Hypertension with Alternative Therapies Study: a randomized clinical trial. Vol. 29, No. 10) concludeerde dat “Voor patiënten met een hoge normale bloeddruk of hypertensie stadium 1, chiropractische spinale manipulatie in combinatie met een dieet modificatie programma geen voordeel bood in het verlagen van diastolische of systolische bloeddruk in vergelijking met dieet alleen.”
De kleine atlas subluxaties die routinematig worden gevonden door NUCCA chiropractors zijn niet bewezen significant te zijn. Het zou mij verbazen als een legitieme, goed gecontroleerde studie bewijs zou leveren dat manipulatie van de bovennek de bloeddruk met een organische oorzaak blijvend zou verlagen. De bewering van NUCCA beoefenaars dat een pijnloze, enigszins verkeerd uitgelijnde atlas een oorzaak is van hoge bloeddruk, heeft niet genoeg ondersteunend bewijs om het risico te rechtvaardigen van het manipuleren van de nek van patiënten die lijden aan hoge bloeddruk, met het risico van letsel aan de vertebrobasilaire slagaders.
De bevindingen van de twijfelachtige en controversiële studie in het Journal of Human Hypertension, die ondersteuning biedt voor beweringen dat het corrigeren van een kleine atlas scheefstand de bloeddruk zal verlagen, worden door NUCCA chiropractors geëxtrapoleerd om te bewijzen dat bovenste cervicale chiropractie een effectieve behandeling is voor organische kwalen. Volgens de chiropractor die meewerkte aan het bloeddrukonderzoek, “…is hoge bloeddruk lang niet het enige wat een scheefstand van de atlas veroorzaakt.” (WebMD Medical News, 16 maart 2007)
Hoewel de NUCCA bloeddruk studie wel opmerkte dat “Het mechanisme waarom deze verbetering in bloeddruk optreedt is onbekend en kan niet worden vastgesteld door deze studie,” leest de studie zelf als een chiropractisch promotiestuk. De studie stelt bijvoorbeeld dat “Wat wel duidelijk is, is dat de scheefstand van de Atlaswervel kan worden vastgesteld door de uitlijning van de bekkenkammen te beoordelen,” en voegt eraan toe dat “…bij geen van de patiënten die in deze studie werden gerandomiseerd, pijn aanwezig was.” Dergelijke verklaringen kunnen door chiropractors worden gebruikt om de behandeling van een verscheidenheid van menselijke kwalen te ondersteunen, gebaseerd op de meting van veel voorkomende maar onbeduidende scheefstand van de wervels of op onschadelijke structurele afwijkingen van normaal.
