U kunt een zonnecel om elektriciteit op te wekken van de zon met behulp van een plaat van koper te maken. Door het koper te verhitten en weer af te koelen, zoals in de video hieronder, ontstaat er een laag koperoxide (Cu2O), ook wel koperoxide genoemd. Die laag is een halfgeleider. De meeste moderne zonnecellen werken in plaats daarvan met een halfgeleider van behandeld silicium.
Merk op dat dit geen bruikbare hoeveelheid elektriciteit produceert, in tegenstelling tot silicium en andere commerciële zonnecellen, maar het is leuk om te maken. U zou acres van deze koperen zonnecellen nodig hebben om uw huis van stroom te voorzien.
Notice hoe dichtbij het eind van de video, het effect wordt aangetoond door de stroom te meten die uit de zonnecel wanneer in zonlicht komt.Wanneer het zonlicht wordt geblokkeerd, daalt de stroom.
Voor degenen die nieuwsgierig zijn naar dit effect, zijn hier enkele onderzoeksartikelen over koperoxide zonnecellen:
- Koper(I)oxide (Cu2O) gebaseerde zonnecellen – Een overzicht (PDF-bestand), Abdu, Y. and Musa, A.O
- Production of cuprous oxide, a solar cell material, by thermal oxidation and a stufy of its physical and electrical properties, A.O Musa, T. Akomolafe, M.J Carter
De eenvoudigste schakeling om te maken is die welke in de bovenstaande video wordt gebruikt en in het volgende diagram wordt geïllustreerd. Zorg ervoor dat de draden die de twee platen verbinden zich boven het niveau van het water bevinden. De elektrische schakeling wordt voltooid door het zoute water zelf. Het zout zorgt ervoor dat de combinatie van water en zout in staat is elektriciteit te geleiden. Zorg ervoor dat u een ampèremeter hebt die tussen 0 en 50 microamp kan weergeven, aangezien de hoeveelheid stroom die dit type cel produceert zeer klein is.
Het doel van het zoute water zoals hierboven getoond, is uitsluitend om als geleider van last van het buitenoppervlak van de koperoxydelaag terug naar de koperplaat te handelen dat dat koperoxyde behandelt. Zoals het volgende diagram illustreert, als u een manier kunt vinden om elektrisch met de koperoxydelaag te verbinden zonder het van zonlicht te blokkeren, dan kunt u zonder het zoute water en de andere koperplaat doen. Het probleem is dat de koperoxydelaag over zijn oppervlakte niet elektrisch geleidend is zodat is er geen manier voor de last op de oppervlakte om het aan de verbindende draad te maken. Dat was de taak van het zoute water, de andere plaat en de verbindingsdraden hierboven.
Eén manier om dit te doen is een metaalgaas tegen het koperoxide te drukken (zie diagram hieronder.) Wat zonlicht zal door de gaten in het gaas op het koperoxide terechtkomen en de lading veroorzaken om zich naar het oppervlak naar het gaas te bewegen. Het netwerk is geleidend en zal de last aan de verbindende draad dragen. Dit zal minder efficiënt niettemin zijn, aangezien u wat van het koperoxyde met het netwerk blokkeert. Ook, zult u slechts de last van het koperoxyde opnemen die dichtbij de gaasdraden zijn.
Een andere mogelijkheid is het gebruik van een glas met een doorzichtige, elektrisch geleidende coating en deze geleidende zijde tegen het koperoxide te drukken (zie onderstaand schema). Aangezien het glas en de coating beide doorzichtig zijn, zal het zonlicht niet worden tegengehouden. De coating kan nog enig verlies in transmissie van het zonlicht veroorzaken, maar het zal nog steeds beter zijn dan de gaasbenadering. Een voorbeeld van dit glas is het met tindioxide gecoate glas dat wordt gebruikt in moderne platte LCD-computerschermen. Ik heb deze methode zelf nog niet uitgeprobeerd, maar als u het doet, laat me dan weten hoe het uitpakt. Als u een foto of video maakt dan zal ik die hier opnemen.
