Zonnebrandmiddelen, die in de vorm van sprays, lotions, gels of was kunnen worden aangebracht, zijn meestal samengesteld uit een mengsel van chemicaliën. Anorganische chemicaliën in zonnebrandcrèmes kunnen het licht weerkaatsen of verstrooien, en organische (op koolstof gebaseerde) chemicaliën kunnen UV-stralen absorberen zodat onze huid dat niet doet.
Hoe het werkt
Sommige anorganische chemicaliën, waaronder mineralen zoals zinkoxide of titaniumdioxide, fungeren als een fysieke sunblock. Ze weerkaatsen UV-stralen, net zoals witte verf licht weerkaatst. De witgekleurde neuzen van strandgangers in de jaren tachtig en negentig waren te wijten aan deze verbindingen; omdat fabrikanten de anorganische deeltjes nu veel kleiner maken, zien we het zichtbare wit niet meer.
Naast anorganische chemicaliën bevatten zonnefilters vaak organische chemicaliën, met namen als avobenzone of oxybenzone. In plaats van UV-licht fysisch af te buigen, absorberen deze moleculen UV-straling via hun chemische bindingen. Terwijl de bindingen UV-straling absorberen, worden de bestanddelen van de zonnebrandcrème langzaam afgebroken en komt warmte vrij.
Het fijne over SPF
De SPF op flessen zonnebrandcrème staat voor Sun Protection Factor, en geeft aan hoe goed de zonnebrandcrème beschermt tegen één type UV-straling, UVB genaamd (het kan nuttig zijn om te denken aan B voor verbranden). UVB-stralen veroorzaken zonnebrand en verschillende soorten huidkanker.
Een ander type straling, UVA-straling genaamd, dringt dieper door in de huid en kan vroegtijdige rimpelvorming en ouderdomsvlekken veroorzaken en kan ook het risico op sommige vormen van huidkanker verhogen. Zonnebrandcrèmes met het label breedspectrum blokkeren zowel UVA als UVB, maar momenteel is er geen norm voor het vermelden van het UVA-blokkeringsvermogen. Anorganische chemicaliën die zonlicht weerkaatsen, weerkaatsen zowel UVA- als UVB-stralen.
De meeste organisaties bevelen aan een zonnebrandcrème te gebruiken met een SPF tussen 15 en 50 (van SPF-waarden hoger dan 50 is niet bewezen dat ze doeltreffender zijn dan SPF 50). Een zonnebrandcrème met een SPF van 15 beschermt tegen ongeveer 93 procent van de UVB-stralen, en een met een SPF van 30 beschermt tegen 97 procent van de stralen, volgens de Mayo Clinic. Geen enkele SPF kan 100% van de UV-stralen tegenhouden.
Omdat er nog steeds wat UV-straling door de zonnebrandcrème heen in uw huid terechtkomt, verwijst het SPF-getal naar hoe lang het ongeveer duurt voordat de huid van een persoon rood wordt. Zonnebrandcrème met een SPF van 15 voorkomt dat uw huid ongeveer 15 keer langer dan normaal rood wordt (dus als u na 10 minuten begint te verbranden, voorkomt een zonnebrandcrème met SPF 15 dat u ongeveer 150 minuten, of 2,5 uur, verbrandt), volgens de American Academy of Dermatology.
Maar omdat de meeste mensen niet genoeg zonnebrandcrème gebruiken en omdat zonnebrandcrème de neiging heeft om te wrijven of af te wassen, raadt de Skin Cancer Foundation aan om zonnebrandcrème binnen twee uur opnieuw aan te brengen, ongeacht de sterkte, en ten minste een ounce (een borrelglas-vol) te gebruiken voor maximale bescherming.
Sommige chemicaliën in zonnebrandcrème zijn onlangs onder vuur komen te liggen omdat ze mogelijk kankerverwekkend (kankerverwekkend) of anderszins schadelijk zijn, volgens een rapport van de Environmental Working Group (EWG), een belangengroep gevestigd in Washington D.C. Wetenschappers ontdekten dat oxybenzone in de huid wordt geabsorbeerd en in de urine aanwezig is lang nadat zonnebrandcrème is aangebracht, dus sommige onderzoekers hebben voorgesteld geen zonnebrandcrèmes te gebruiken die deze chemische stof bevatten bij kinderen, aldus het EWG-rapport. En in een voorlopige studie vorig jaar werd aangetoond dat titaniumdioxide genetische schade veroorzaakt bij muizen.
In ieder geval, omdat zonnebrandcrème geen eindoplossing is, raden gezondheidsorganisaties sterk aan om ook een hoed en zonnebril, kleding en schaduw te gebruiken om je huid te beschermen.
Oorspronkelijk artikel op Live Science.
Recent nieuws
