De woning van CNN-journaliste Dana Bash in het noordwesten van Washington is een toevluchtsoord uit haar drukke reisschema.
Dana Bash hangt rond in haar onlangs opgefriste foyer.
Op een willekeurige dag kun je CNN’s belangrijkste politieke correspondent Dana Bash aantreffen bij de grens tussen de VS en Mexico, naast vicepresident Mike Pence, zoals ze eerder dit voorjaar deed.Mexico grens samen met vice-president Mike Pence, zoals ze eerder dit voorjaar deed, of het maken van een van haar frequente tochten door het land om tijd door te brengen met haar vriendje van zes jaar, acteur Spencer Garrett. Gevangen tussen een hectisch werkschema en een lange-afstandsrelatie, beschouwt de journaliste, 48, haar woning in het noordwesten van Washington als een toevluchtsoord. Als ze het thuis zijn met haar achtjarige zoon Jonah (uit haar vorige huwelijk met CNN’s John King) beschrijft, gebruikt ze woorden als “hemel” en “oase.”
Bash’s familiekamer werd opnieuw ingericht door het installeren van marine sisal grasdoek wandbekleding door Winfield Thyboy en het verven van de lambrisering helder wit voor contrast. De traditionele stenen open haard werd gemoderniseerd met zwart graniet. Garrett schilderde een op maat gemaakt stuk om in te spelen op het nautische thema van het huis. Bash noemt de ruimte waar ze het grootste deel van haar tijd doorbrengt een “lichte, heldere, vrolijke kamer”. Het schilderij dat boven de open haard hangt is Dr. Seuss’ “New Years Eve at the Symphony.” Het dressoir is van A Rudin.
Bash werd in eerste instantie aangetrokken tot het pand in 2007 vanwege de rustige charme van een buitenwijk en de uitgestrekte buitenruimte met een patio en een zwembad. Met een actieve, door honkbal geobsedeerde zoon, is ze nu de familie-georiënteerde vibe van de buurt en de beloopbaarheid gaan waarderen. “Wat ik leuk vind is dat het lijkt op hoe ik ben opgegroeid,” legt de in New Jersey wonende vrouw uit over de gemoedelijke gemeenschap. Tijdens ons interview, als op het juiste moment, komen Jonah en een vriend uit de buurt langs om hallo te zeggen voordat ze naar hun volgende activiteit rennen.
In de loop van het afgelopen jaar, in wat Bash een “organisch proces” noemt, begon ze aan een geleidelijke opwaardering van het interieur met “frisse en heldere” New England-gevoelens als leidraad voor de onderneming. “Dit is mijn Nantucket-huis in Washington”, zegt Bash, die het pittoreske eiland noemt als een van de favoriete vakantieplekken van haar en Garrett. Voor haar renovatie-inspanningen heeft ze advies ingewonnen bij vrienden en haar vertrouwde ontwerpster Melissa Broffman (die haar de eerste keer bijstond in het decoratieproces). Stap één was het installeren van lichtgekleurd hardhout van Universal Floors op aanraden van vriend en residentieel ontwikkelaar John Cecchi. “Ik heb me laten inspireren door mijn vrienden die volgens mij een geweldige stijl hebben,” legt ze uit, terwijl ze wijst op een keukenhoek die is ontworpen door Susanna Quinn en een trapleuning die glanzend gitzwart is geverfd op aanraden van Carolyn Gluck.
De Niermann Weeks-kroonluchter is achtergelaten door de vorige eigenaar. “Tordo” van Christopher Guy hangt boven de bank in de woonkamer. Het Jacqueline Kennedy geborduurde kussen is van Jonathan Adler. Over haar stijlicoon zegt Bash: “Denk je niet dat iedereen een pop van Jackie O in haar huis nodig heeft?”
Hij kocht het huis van een binnenhuisarchitect, Bash erfde een smaakvolle basis, waaronder van vloer tot plafond ingebouwde planken in de familiekamer en een Niermann Weeks kroonluchter die de woonkamer verankert. Ze heeft haar tijd genomen om zich daar op haar gemak te voelen en heeft aspecten van haar eigen persoonlijkheid toegevoegd door middel van eclectische kunst, vrouwelijke accenten en decorelementen die een betekenis hebben. Verspreid door het huis hangen geschenken van vrienden en familie, een kunstwerk van Jonahs kindermeisje Rosalba en vooral twee schilderijen van Garrett (die schildert als hobby) in de woon- en eetkamer. Er is ook een bloeiende verzameling kunst van Jonah – Bash lijst elk jaar een nieuw schilderij van hem in.
Misschien wel de meest persoonlijke ruimte van het huis is Bash’s nieuw ontworpen kelder. Half speelkamer, half bioscoop, het voldoet aan haar en Jonah’s liefde voor film en toneelstukken. Een hele muur is gewijd aan gesigneerde en ingelijste Playbills van hun Broadway-avonturen. Een andere galerij dient als een levend dagboek met foto’s van Bash’s carrière, eerst als televisieproducent en uiteindelijk als bekend en geliefd on-air personality. Ze beschouwt het oversteken van de Edmund Pettus Bridge in Selma, Ala. met afgevaardigde John Lewis als een van haar meest gedenkwaardige professionele momenten.
In de kelder staan spelletjes, leren fauteuils in bioscoopstijl en posters van de favoriete films van Bash en Jonah.
De moeder van Bash, Frances Schwartz, die in de buurt woont, komt binnen terwijl ik Bash vraag om haar persoonlijke esthetiek te beschrijven. “In één opzicht ben je klassiek, maar in een ander opzicht ben je bereid risico’s te nemen,” zegt Schwartz tegen haar dochter – een uitspraak die een dubbele betekenis lijkt te krijgen. “Sta jij ook zo in het leven?” vraag ik. Bash pauzeert en verwijst dan naar een kleurrijk kunstwerk van T.S. Harris dat in haar hal hangt en waarop een zwemmer staat afgebeeld die een duikvlucht in de lucht maakt. “Dat is mijn spirituele dier,” zegt Bash. “Ze is vrij, voor mij gaat het over vrijheid en kracht…Mijn doel is om die persoon te zijn.”
gepubliceerd in ons septembernummer 2019.
