Dinsdagavond liet Jane Ward van de universiteit van Californië in Riverside meer dan 100 mensen hun ogen sluiten om zich voor te stellen dat studentenclubzusters chocoladesiroop over elkaar heen gieten en van de nieuwe leden eisen dat ze de siroop van alle anderen aflikken. Tijdens haar lezing, “Haze Him! White Heteromasculinity, Anal Resilience and The Erotic Spectacle of Repulsion”, plaatste Ward dit beeld tegenover dezelfde scène met alleen mannen om aan te tonen dat seksuele vloeibaarheid veel natuurlijker is bij vrouwen.
Wards boek “Not Gay: Sex between Straight White Men” werd afgelopen juli gepubliceerd, en de lezing van dinsdagavond lag in het verlengde van de onderwerpen die in het werk worden behandeld.
Tijdens de lezing besprak Ward het homoseksuele contact tussen hetero blanke mannen als onderdeel van ontgroeningsrituelen en hoe dit hun heteromasculiniteit beïnvloedt. Heteromasculiniteit is de sociale en culturele druk dat mannen, om zich te conformeren en hun mannelijkheid te bevestigen, in een bepaalde fysieke en seksuele mal moeten passen.
“Ontgroening is niet alleen een praktijk, het is ook een hetero-erotische troop,” zei Ward. “Ik wilde vragen waar hetero, blanke mannen in de dominante culturen passen in deze incongruente sekspraktijken.”
Ward richtte zich grotendeels op ontgroening in broederschappen, terwijl ze het voortdurend in verband bracht met de ontgroeningstechnieken van het leger. Ze beschreef gemeenschappelijke praktijken van beide instellingen, zoals het overschrijden van de lijn, waarbij rijen mannen hun mond gebruiken om dingen uit elkaars anussen te halen, en de olifantenloop, waarbij rijen mannen lopen terwijl ze de penis van de man achter hen met één hand vastgrijpen en de andere hand gebruiken om de sluitspier van de man voor hen vast te grijpen.
“Militaire inwijdingsceremonies zoals crossing the line bieden hetero mannen de kans om homoseksuele penetratie te doorstaan en dan ongeschonden op te staan, nog steeds een hetero kerel,” zei Ward. “Het idee is dat als je samen zo’n vernederende en gênante homoseksuele daad doorstaat, dat je dan niet alleen je lichaam sterker maakt, maar ook die band om je heen opbouwt en versterkt.”
Veel mensen die geen band hebben met NYU woonden deze lezing bij, en het publiek bestond uit mensen variërend van nieuwsgierige eerstejaars tot professionals. CAS senior Sophia Chen zei dat dit onderwerp zeer relevant voor haar was aangezien haar senior thesis over pornografie en de authenticiteit ervan gaat.
“Ik volg nu een les over antropologie van seks en gender, en dit sluit aan bij waar we over hebben geleerd – heteroseksuele mannelijkheid,” zei Chen. “
Gallatin junior Don McCaffrey kocht haar boek toen het uitkwam en was enthousiast om haar te horen spreken, omdat hij haar perspectief als professor in Gender en Seksualiteit Studies fascinerend vond.
“Voor mij, ik kom oorspronkelijk uit het Verenigd Koninkrijk en het is interessant voor mij om te horen over de broederschapscultuur vanuit een ander perspectief,” zei McCaffrey. “Dit zou nooit aan de orde komen in het Verenigd Koninkrijk, gezien het feit dat we geen broederschappen hebben, dus dit idee van broederlijke seksualiteit is erg interessant voor mij.”
Tijdens de lezing en zelfs tijdens de vraag- en antwoordsessie probeerde Ward de stemming luchtig te houden met zware onderwerpen, omdat ze seks een grappig onderwerp vindt. Ze eindigde echter op een serieuze noot.
“Hazing creëert een ‘niet homo’ context waarin hetero mannen elkaars lichaam kunnen aanraken en tegelijkertijd hun heteromasculiniteit kunnen versterken,” zei Ward. “We hebben niet genoeg aandacht besteed aan het grote scala van seksuele activiteiten die plaatsvinden onder de vlag van mannelijke seksualiteit.”
