Hygroscopische verbindingen zijn al die stoffen die water in dampvorm of in vloeibare vorm uit hun omgeving aantrekken, en die dus voornamelijk als droogmiddelen worden gebruikt. Vele reageren chemisch met water, zoals metaalhydriden of alkalimetalen. Anderen nemen als water van hydratatie in hun kristalstructuur op, zoals natriumsulfaat. Water kan ook fysisch worden geadsorbeerd. In de laatste twee gevallen is de retentie omkeerbaar en kan het water worden gedesorbeerd. In het eerste geval kan het niet op eenvoudige wijze worden teruggewonnen.

De deliquescente materialen zijn stoffen (in de meeste zouten) die een sterke chemische affiniteit voor vocht hebben en bij blootstelling aan de atmosfeer relatief grote hoeveelheden water absorberen en daarbij een vloeistof vormen. Er zijn voorbeelden van vervloeiingen zoals calciumchloride, ijzerchloride, magnesiumchloride, zinkchloride, kaliumcarbonaat, kaliumhydroxide en natriumhydroxide. De aanwezigheid van deze verbindingen in verdunning met water wijzigt de eigenschappen van dezelfde stof ten opzichte van zijn zuivere toestand. Deze wijzigingen worden aangeduid als eigenschappen van een oplossing, constituerend (viscositeit, dichtheid, elektrisch geleidingsvermogen, enz.) en colligatief (daling van de dampdruk van het oplosmiddel, verhoging van het kookpunt, verlaging van het vriespunt en osmotische druk) van bijzonder belang in deze technologie.

Een van de gemiddelde toepassingen van de hygroscopische verbindingen zijn absorptiecycli die worden gebruikt voor koeling. Deze machines begonnen in het begin van de jaren 50 op de markt te komen, hoewel zijn principe al meer dan honderd jaar bekend is. De absorptiecycli zijn fysisch gebaseerd op het vermogen van sommige stoffen, zoals water en bepaalde zouten, om in vloeibare fase dampen van andere stoffen, zoals respectievelijk ammoniak en water, te absorberen. Gelijkenis in deze cyclus is water het koelmiddel en de hygroscopische verbinding het absorbeermiddel.

Voorbeelden van verschillende bekende hygroscopische verbindingen zijn:

  • Natriumchloride (haliet) (NaCl).
  • Calciumchloride (CaCl2).
  • Natriumhydroxide (NaOH).
  • Zwavelzuur (H2SO4).
  • Kopersulfaat (CuSO4).
  • Fosforpentoxide (P2O5 of juister P4O10).
  • Silicagel.
  • Gehydrateerde zouten zoals Na2SO4∙10H2O.
  • LiBr (momenteel het meest gebruikt, vooral in absorptiemachines voor koude opwekking).
  • LiCl.
  • Aminen.

admin

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

lg